Przegląd sensownego użytkowania Etap 1

Systemy elektronicznej dokumentacji medycznej (EHR) są obecnie powszechne w gabinetach lekarskich w całych Stanach Zjednoczonych, ale nie zawsze tak było. Przejście z zapisów papierowych na elektroniczne rozpoczęło się w 2000 roku od niewielkiego nacisku ze strony rządu USA, a konkretnie zestawu standardów określanych zbiorczo jako „znaczące wykorzystanie”.

W krajowych programach opieki zdrowotnej Medicaid i Medicare wprowadzono znaczące standardy użytkowania i ustanowiono je na mocy ustawy o technologii informacyjnej dotyczącej zdrowia ekonomicznego i klinicznego (HITECH Act) jako środek zachęcający świadczeniodawców do przyjmowania EHR, wykorzystywania ich do ochrony i udostępniania informacji o pacjentach więcej łatwo i poprawić jakość opieki nad pacjentem.

Znaczący etap użytkowania 1 był pierwszym etapem wdrażania tych standardów. Jego głównym celem jest zmotywowanie pracowników służby zdrowia i instytucji do przyjęcia EHR oraz rozpoczęcia przechowywania i udostępniania informacji zdrowotnych drogą elektroniczną.

Sensowne wykorzystanie

Idea sensownego użycia była prosta: nakłonić świadczeniodawców do rozpoczęcia przechowywania i udostępniania danych dotyczących zdrowia w formie elektronicznej, a będą oni mogli lepiej usprawnić procesy kliniczne, a co za tym idzie, wyniki zdrowotne swoich pacjentów.

Wszystko to może pomóc zmodernizować amerykański system opieki zdrowotnej i dążyć do spełnienia kluczowych priorytetów politycznych, w szczególności:

• Popraw jakość opieki nad pacjentem i zmniejsz dysproporcje zdrowotne.
• Angażuj pacjentów w ich zdrowie i opiekę zdrowotną.
• Ułatw koordynację opieki między dostawcami.
• Popraw ogólny stan zdrowia danej populacji pacjentów lub społeczności.
• Zabezpiecz i chroń osobiste informacje o zdrowiu ludzi.

Istotne etapy użytkowania

Urzędnicy ds. zdrowia wiedzieli, że wszystko to zajmie trochę czasu. Postanowili więc wdrożyć program w trzech etapach:

• Etap 1: Koncentruje się na zachęceniu świadczeniodawców do przyjęcia EHR i przechowywania danych klinicznych w formie elektronicznej

• Etap 2: Zachęcenie pracowników i instytucji opieki zdrowotnej do wykorzystania tych danych i technologii w celu poprawy jakości opieki nad pacjentami oraz ułatwienia wymiany informacji w ramach organizacji i między nimi.

• Etap 3: Skoncentrowany na wykorzystaniu EHR i danych klinicznych w celu poprawy wyników zdrowotnych oraz złagodzenie wymagań dotyczących raportowania, aby były one bardziej zgodne z innymi rządowymi programami zdrowotnymi.

W 2018 roku Centers for Medicare and Medicaid Services (CMS) zmieniło nazwę programów motywacyjnych Medicaid i Medicare na „Promoting Interoperability Programs” i ustanowiło nową fazę pomiarów EHR. Jednak wielu świadczeniodawców i instytucji opieki zdrowotnej nadal często określa standardy jako po prostu „sensowne wykorzystanie”.

Kwalifikowalność

Nie wszyscy pracownicy służby zdrowia lub gabinety lekarskie mogli uczestniczyć w sensownym użytkowaniu. Tylko świadczeniodawcy i szpitale, które spełniły określone kryteria, kwalifikowały się do udziału w wersji programu Medicare lub wersji Medicaid.

Wymagania kwalifikacyjne do programu motywacyjnego Medicare EHR

Świadczeniodawcy uprawnieni do udziału w programie motywacyjnym Medicare EHR obejmowały:

• Lekarze medycyny (MD)
• Lekarze osteopatii (DO)
• Lekarze podologów
• Lekarze optometrii
• Kręgarze

Aby szpitale kwalifikowały się do programu motywacyjnego Medicare EHR, musiały być:

• Uważane za „szpitale podsekcji (d)” w stanach opłacanych przez system płatności dla pacjentów oczekujących na leczenie szpitalne (IPPS)
• Szpitale krytyczne
• Powiązany z Medicare Advantage

Wymagania kwalifikacyjne do programu motywacyjnego EHR Medicaid

Wymagania w wersji programu Medicaid były nieco inne. Pracownicy służby zdrowia kwalifikujący się do programu motywacyjnego Medicaid EHR obejmowały:

• Lekarze
• pielęgniarki praktyków
• Dyplomowane pielęgniarki-położne
• Dentyści
• Asystenci lekarza w prowadzonym przez lekarzy federalnym ośrodku zdrowia lub wiejskiej przychodni zdrowia

Musieli również wykazać, że co najmniej 30% ich populacji pacjentów uczestniczyło w stanowym programie Medicaid (lub 20%, jeśli byli pediatrami) lub że pracowali w federalnym ośrodku zdrowia lub wiejskim ośrodku zdrowia, gdzie co najmniej 30% pacjenci, których widzieli, byli uważani za znajdujących się w niekorzystnej sytuacji ekonomicznej.

Aby szpital kwalifikował się do programu motywacyjnego Medicaid EHR, musieli:

• Szpitale doraźnej opieki, w których co najmniej 10% ich pacjentów korzystało z Medicaid
• Szpitale dziecięce

Podczas gdy pracownicy służby zdrowia mogli uczestniczyć tylko w jednym z dwóch programów, szpitale mogły uczestniczyć w obu.

Zachęty

Aby zaangażować świadczeniodawców i szpitale, rząd USA zaoferował zachęty finansowe dla tych, którzy spełniają określone kryteria i przestrzegają określonych standardów.

Kwota, jaką szpitale lub pracownicy służby zdrowia otrzymali w ramach zachęt, różniła się w zależności od wielu czynników, takich jak:

• Czy zostali zapisani do programu motywacyjnego Medicare lub Medicaid
• Liczba lat uczestnictwa
• Liczba wypisów pacjentów
• Odsetek całkowitych opłat za noclegi w szpitalu, które można przypisać do Medicaid

Zachęty te były dystrybuowane w ramach dwóch programów: Programu Motywacyjnego EHR Medicaid oraz Programu Motywacyjnego EHR Medicare.

W miarę postępu programu CMS dodał również kary — oprócz zachęt — aby zachęcić świadczeniodawców i szpitale do udziału.

Cele i wymagania

Aby skorzystać z zachęt, kwalifikujący się pracownicy służby zdrowia i instytucje musiały wykazać CMS, że korzystają z certyfikowanego EHR i że spełniają określone cele. Miary podzielono na trzy grupy — cele podstawowe, cele menu i kliniczne miary jakości.

Główne cele

Głównymi celami były konkretne środki, które musiały zostać spełnione, aby kwalifikować się do zachęt w ramach programów motywacyjnych Medicaid lub Medicare EHR. Świadczeniodawcy i szpitale musieli wykazać, że są w stanie wykorzystać swój EHR do wykonania określonych zadań:

• Zamawiaj leki za pomocą skomputeryzowanego wprowadzania zamówienia dostawcy (CPOE) dla co najmniej 30% swoich pacjentów z co najmniej jednym lekiem w dokumentacji .

• Przepisuj leki elektronicznie, w przeciwieństwie do ręcznie pisanych recept przez co najmniej 40% przypadków.

• Sprawdź, czy nie ma alergii na leki lub interakcji.

• Zapisz dane demograficzne dla co najmniej 50% pacjentów w EHR, takie jak preferowany język, płeć, rasa, pochodzenie etniczne lub data urodzenia.

• Rejestruj parametry życiowe dla co najmniej 50% pacjentów, w tym wzrost, wagę lub ciśnienie krwi.

• Utrzymuj aktywną listę „problemów” dla co najmniej 80% pacjentów, nawet jeśli po prostu odnotowuje w EHR, że nie ma żadnych znanych problemów.

• Utrzymuj listę aktywnych leków dla co najmniej 80% pacjentów, w tym odnotuj w EHR, gdy pacjenci nie mają żadnych aktywnych recept.

• Utrzymuj listę alergii na leki dla co najmniej 80% pacjentów lub co najmniej, zaznaczając w EHR, że nie ma znanych alergii na leki u pacjenta.

• Zastosuj jedną regułę wspomagania decyzji klinicznych — to znaczy użyj EHR do automatycznego generowania powiadomień lub sugestii dotyczących opieki na podstawie elementów z karty pacjenta (takich jak ciśnienie krwi lub wyniki badań laboratoryjnych).

• Rekordowy status palenia dla pacjentów powyżej 13. roku życia.

• Przeprowadź analizę ryzyka bezpieczeństwa, aby upewnić się, że informacje o stanie zdrowia są chronione.

• Zgłaszaj zbiorcze dane dotyczące pacjentów.

• Daj pacjentom dostęp do ich danych zdrowotnych, w tym możliwość przeglądania, pobierania lub przesyłania informacji o swoim zdrowiu w formie elektronicznej w ciągu czterech dni roboczych od ich udostępnienia.

• Zapewnij streszczenia wizyt dla co najmniej 50% pacjentów po wizycie w gabinecie w ciągu trzech dni roboczych.

• Wymieniaj informacje kliniczne ze stroną trzecią.

Cele zestawu menu

Oprócz głównych celów, uczestnicy musieli spełnić raportowanie, spełniając co najmniej pięć celów zestawu menu. Środki te koncentrowały się na wykorzystaniu technologii EHR do wymiany danych z innymi dostawcami lub agencjami zdrowia publicznego.

Cele zestawu menu obejmowały następujące środki:

• Wdrażaj kontrole receptariuszy leków, uzyskując dostęp do co najmniej jednego receptariusza leków (wewnętrznego lub zewnętrznego).

• Włącz wyniki testów laboratoryjnych do elektronicznego rejestru pacjenta w ustrukturyzowanym formacie.

• Generuj listy pacjentów z określonym schorzeniem, które można wykorzystać do zidentyfikowania i zmniejszenia dysproporcji zdrowotnych w danej populacji pacjentów.

• Wysyłaj przypomnienia pacjentom, aby przyszli do kliniki w celu uzyskania opieki profilaktycznej lub kontrolnej (np. pominięte lub nadchodzące dawki szczepionki u dzieci poniżej 5 roku życia).

• Zapewnij pacjentom elektroniczny dostęp do informacji o ich stanie zdrowia w ciągu kilku dni roboczych.

• Zidentyfikuj odpowiednie zasoby edukacyjne na podstawie informacji o stanie zdrowia pacjenta.

• Rekordowe wytyczne dla pacjentów powyżej 65. roku życia.

• Dokonaj uzgodnienia medycznego pacjentów pochodzących z innych dostawców lub placówek — to znaczy weryfikując, czy lista leków pacjenta jest poprawna i aktualna.

• Dostarczyć skróconą dokumentację opieki dla pacjentów, którzy zostali skierowani lub przeniesieni do innego dostawcy lub placówki.

• Prześlij dane dotyczące szczepień drogą elektroniczną do rejestru szczepień.

• Wysyłaj wyniki laboratoryjne podlegające zgłoszeniu do agencji zdrowia publicznego.

Kliniczne środki jakości

Uczestniczących świadczeniodawców i szpitale poproszono również o dostarczenie klinicznych mierników jakości (CQM) na populacjach pacjentów. Niektóre przykłady tych środków obejmowały:

• Procent dorosłych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym
• Procent dorosłych pacjentów, którzy zostali zapytani, czy palą tytoń w ciągu ostatnich dwóch lat
• Odsetek pacjentów w wieku 2 lat, u których odnotowano określone dawki szczepionki.
• Procent pacjentów powyżej 50 roku życia, którzy otrzymali szczepionkę przeciw grypie między wrześniem a lutym.
• Odsetek ciężarnych pacjentek, które zostały przebadane w kierunku HIV podczas pierwszej lub drugiej wizyty prenatalnej.
• Idealny dla kobiet w wieku 21-64 lat, które zostały przebadane w kierunku raka szyjki macicy.

W latach 2011-2013 kwalifikujący się pracownicy służby zdrowia byli zobowiązani do przedstawienia sześciu z 44 możliwych środków, a szpitale 15 z 15. Jednak począwszy od 2014 r. CMS dostosował raportowanie CQM, aby wymagać od świadczeniodawców zgłaszania dziewięciu z 64 możliwych środków. Szpitale zostały poproszone o zgłoszenie 16 z 29 możliwych CQM.

Środki te musiały również obejmować co najmniej trzy z sześciu dziedzin Krajowej Strategii Jakości: zaangażowanie pacjentów i ich rodzin, zdrowie populacji/publiczne, bezpieczeństwo pacjentów, efektywne wykorzystanie zasobów opieki zdrowotnej, koordynację opieki oraz proces/skuteczność kliniczną.

Raportowanie

Kiedy został zainicjowany, świadczeniodawcy i szpitale uczestniczące w sensownym użyciu musieli co roku dostarczać raporty wykazujące, że spełnili wszystkie podstawowe cele zestawu i co najmniej pięć środków zestawu menu. Dopóki osiągali określone progi, uczestnicy nadal otrzymywali zachęty i unikali kar.

Jednak w miarę postępu programu motywacyjnego CMS zmodyfikował strukturę raportowania dla świadczeniodawców i szpitali. Od 2019 r. raportowanie dla wersji programu Medicare przeszło na system punktacji oparty na wynikach, w którym każdemu działaniu przypisywana jest punktacja, a szpitale musiały uzyskać wynik 50 lub więcej (na 100), aby pozostać w programie i uniknąć cięć w płatnościach Medicare. Jednak w przypadku programu Medicaid każdy stan może wybrać, czy chce przyjąć nowy system dla swoich uczestniczących dostawców.