Przyczyny i czynniki ryzyka schizofrenii

Nie wiadomo dokładnie, co powoduje schizofrenię, ale z zaburzeniem powiązano szereg czynników ryzyka. Schizofrenia ma silny składnik genetyczny, a wpływ na rozwój mózgu może mieć również zmieniony rozwój mózgu i czynniki środowiskowe.

Osoby chore na schizofrenię mogą doświadczać wielu objawów i nie wszyscy doświadczą ich wszystkich. Objawy zwykle zaczynają się rozwijać w młodym wieku dorosłym, między późnym okresem dojrzewania a wczesnym 30-tym rokiem życia.

Schizofrenia ma tendencję do pojawiania się nieco wcześniej u mężczyzn niż u kobiet, ale obaj rozwijają schizofrenię w mniej więcej równym tempie.

Genetyka

Uważa się, że geny są silnym czynnikiem ryzyka schizofrenii. Posiadanie pewnych odmian genetycznych – lub zmian w genach – predysponuje cię do rozwoju choroby. Jeśli masz te odmiany, narażają cię na schizofrenię, jeśli napotkasz inne czynniki. Nie jest jeszcze jasne, w jaki sposób zmiany genetyczne są powiązane z rozwojem schizofrenii lub jak wchodzą w interakcje z innymi czynnikami.

Schizofrenia jest związana nie tylko z jedną wariacją genetyczną, ale raczej kombinacją wariacji w wielu genach. Niektóre same w sobie mają niewielki wpływ na ryzyko rozwoju schizofrenii. Niektóre są bardzo penetrujące, co oznacza, że ​​z dużym prawdopodobieństwem powodują zaburzenie.

Badania zidentyfikowały ponad sto wariacji genetycznych, które są związane ze schizofrenią. Niektóre z nich nie są specyficzne dla schizofrenii i mogą prowadzić do zwiększonej podatności na kilka zaburzeń psychicznych.

Zidentyfikowano delecje lub duplikacje materiału genetycznego, które zwiększają ryzyko schizofrenii. Na przykład niewielka delecja w części chromosomu 22 została powiązana ze schizofrenią. Badania wykazały, że osoby z tą delecją są od 10 do 20 razy bardziej narażone na schizofrenię niż w populacji ogólnej.

Sposób, w jaki te zmiany w genach są powiązane ze schizofrenią, jest bardzo złożony i stanowi aktywny obszar badań. Uważa się, że nowe dziedziny, takie jak sekwencjonowanie genomu, prawdopodobnie doprowadzą do lepszego zrozumienia tej choroby.

Historia rodzinna

Odmiany genetyczne mogą być przekazywane z rodzica na dziecko, a schizofrenię uważa się za w dużej mierze dziedziczną. Bycie spokrewnionym z kimś, kto ma schizofrenię, zwiększa ryzyko jej rozwoju. Jednak to, że ktoś w rodzinie cierpi na schizofrenię, nie oznacza, że ​​inni również ją zachorują.

Jeśli dziecko ma jednego rodzica chorego na schizofrenię, ryzyko zachorowania na tę chorobę szacuje się na od 8% do 15%. Szacuje się, że dziecko, które ma oboje rodziców chorujących na schizofrenię, będzie miało około 40% ryzyka zachorowania na tę chorobę.

Czynniki ryzyka rozwoju fizycznego

Osoby cierpiące na schizofrenię mogą mieć zmiany w strukturze i funkcji mózgu. Teorie rozwojowe schizofrenii sugerują, że różnice te występują we wczesnym okresie rozwoju mózgu, prawdopodobnie w pierwszych miesiącach ciąży i w okresie dojrzewania.

Nierównowaga niektórych substancji chemicznych w mózgu, zwanych neuroprzekaźnikami, jest również związana ze schizofrenią.

Obrazy mózgu osób ze schizofrenią pokazują, że w pewnych obszarach istnieją różnice w istocie szarej (obszary gęste z ciałami komórek nerwowych) i istocie białej (obszary gęste z izolowanymi włóknami nerwowymi). Na przykład badania osób ze schizofrenią wykazały utratę istoty szarej w obszarze zwanym korą przedczołową, uważanym za miejsce, w którym formułujemy plany.

Wczesne zakłócenia

Czynniki, które mogą wpływać na rozwój mózgu we wczesnych stadiach ciąży, obejmują ekspozycję na czynniki środowiskowe i społeczne; takie jak narażenie na infekcje i problemy żywieniowe.

Sposób, w jaki rozwija się mózg, jest bardzo złożonym procesem, a badania mają na celu zbadanie, w jaki sposób ten rozwój może się nie powieść w schizofrenii.

Neurochemikalia

Substancje chemiczne w mózgu — znane również jako neurochemikalia lub neuroprzekaźniki — umożliwiają komórkom mózgowym komunikowanie się ze sobą. Brak równowagi w niektórych chemikaliach, w tym dopaminie, glutaminianie i serotoninie, powiązano ze schizofrenią.

Leki przeciwpsychotyczne, które wpływają na te chemikalia, są skuteczne w kontrolowaniu objawów, takich jak halucynacje i paranoja. Te rodzaje leków nie działają na wszystkie objawy schizofrenii. Kompleksowy plan leczenia, który obejmuje inne formy leczenia, jest ważny dla radzenia sobie z chorobą.

Czynniki ryzyka związane ze stylem życia

Uważa się, że ze schizofrenią wiążą się pewne czynniki związane ze stylem życia. Nie uważa się jednak, że czynniki te same w sobie powodują schizofrenię. Zamiast tego czynniki te mogą wywołać schizofrenię i jej objawy u osób już zagrożonych.

Czynniki środowiskowe

Naukowcy sądzą, że interakcje między czynnikami środowiskowymi a odmianami genetycznymi odgrywają rolę w rozwoju schizofrenii.

Uważa się, że czynniki środowiskowe mają związek ze schizofrenią:

• Narażenie na wirusy: infekcje wirusowe mogą uszkadzać niektóre obszary mózgu i mogą zmieniać niektóre procesy mózgowe. Niektóre wirusy mogą również zmieniać układy neuroprzekaźników, wpływając na sposób, w jaki te przekaźniki chemiczne przenoszą sygnały między komórkami nerwowymi w mózgu.

• Powikłania prenatalne; Schizofrenia jest związana z narażeniem na niektóre wirusy przed urodzeniem, w tym różyczkę matczyną (niemiecka odrę), grypę i ospę wietrzną.

• Narażenie na toksyny; Uważa się, że narażenie na szkodliwe toksyny, takie jak alkohol i ołów, jest potencjalnym czynnikiem ryzyka rozwoju schizofrenii. Obejmuje to ekspozycję podczas rozwoju płodu.

Czynniki społeczne

Zasugerowano, że szereg czynników społecznych ma związek z ryzykiem rozwoju schizofrenii u osób genetycznie predysponowanych do zachorowania.

Obejmują one:

• Problemy żywieniowe przed urodzeniem: istnieją dowody na to, że prenatalna ekspozycja na głód wiąże się ze zwiększonym ryzykiem. Wykazano, że dzieci poczęte lub we wczesnych stadiach rozwoju płodu podczas głodu są bardziej podatne na rozwój schizofrenii.

• Życie na obszarze gęsto zaludnionym: schizofrenia występuje częściej wśród osób mieszkających w społecznościach miejskich. Nie jest jednak jasne, czy obszary miejskie same w sobie są czynnikiem ryzyka, czy też osoby o podwyższonym ryzyku genetycznym częściej mieszkają na tego typu obszarach.

Naprężenie

Stres psychiczny wywołany trudnymi przeżyciami jest uważany za wyzwalacz wielu zaburzeń psychicznych, w tym schizofrenii. Badania wykazały, że doświadczanie traumy w dzieciństwie, takiej jak maltretowanie lub poważne zastraszanie, zwłaszcza jeśli się nawraca, może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem doświadczeń psychotycznych.

Stres może również wywołać epizody u osób, które już doświadczają objawów schizofrenii. Na przykład wchodzenie w zatłoczone miejsca, takie jak ruchliwe ulice, może wywoływać myśli paranoidalne u tych, którzy doświadczają urojeń paranoidalnych.

Wydarzenia zmieniające życie

Ciężkie zmiany w życiu ludzi, takie jak żałoba lub zakończenie poważnego związku, zostały zidentyfikowane jako wyzwalacze dla osób doświadczających schizofrenii. Inne zdarzenia zmieniające życie, takie jak utrata pracy, mogą być powiązane z wczesnymi objawami ostrzegawczymi schizofrenii, które obejmują spadek wydajności pracy.

Jeśli istnieją inne powiązane objawy schizofrenii, takie jak wycofanie społeczne, nieufność do innych lub niedawny spadek samoopieki, powinieneś porozmawiać ze specjalistą ds. zdrowia psychicznego.

Narkomania

Wśród osób ze schizofrenią występuje wysokie rozpowszechnienie nadużywania substancji. Ta choroba współistniejąca — gdy ktoś ma dwa lub więcej schorzeń w tym samym czasie — wiąże się z gorszymi wynikami.

Wiadomo również, że niektóre leki, chociaż nie wywołują bezpośrednio schizofrenii, mogą zwiększać ryzyko rozwoju choroby. Niektóre leki mogą wywoływać objawy schizofrenii, aw większości przypadków ciągłe stosowanie zwiększa to ryzyko.

W szczególności tymi lekami są:

• Konopie indyjskie: Związek między konopiami indyjskimi a schizofrenią jest przedmiotem intensywnych badań i debaty. Istnieją dowody na to, że używanie konopi indyjskich zwiększa ryzyko rozwoju psychoz. Jednak istnieją również dowody na to, że schizofrenia jest czynnikiem ryzyka używania marihuany.

• Kokaina: Kokaina wpływa na wiele substancji chemicznych w mózgu, w tym dopaminę. Ciągłe stosowanie leku może prowadzić do objawów, takich jak paranoja, halucynacje i urojenia.

• LSD: LSD to psychodeliczny narkotyk, który zmienia myślenie i percepcję. Użytkownicy doświadczają halucynacji, w których doświadczają rzeczy, których nie ma.

• Amfetamina: Zatrucie amfetaminą powoduje objawy, takie jak halucynacje i paranoja, i może zwiększać agresję, szczególnie w sytuacjach postrzeganych jako zagrożenie. Uważa się, że amfetaminy czasami nasilają objawy schizofrenii.

Wykazano, że narkotyki, takie jak kokaina i amfetamina, prowadzą do psychozy i mogą powodować nawrót choroby u osób powracających do zdrowia po wcześniejszym epizodzie.

Schizofrenia to złożone zaburzenie. Jego dokładna przyczyna jest nieznana i prawdopodobnie wynika z interakcji wielu czynników. Chociaż może to być dziedziczne, nie jest pewne, czy osoba chora na schizofrenię przekaże ją swoim dzieciom.

Jeśli Ty lub ktoś bliski ma schizofrenię, ważne jest, abyś wiedział, że dostępne są skuteczne metody leczenia. Dzięki kompleksowemu planowi leczenia Twoje objawy mogą być opanowane.