Ucz swoje dziecko nastawienia na rozwój

Czy wiesz, że inteligencja nie jest osadzona w kamieniu? Być może wychowano cię w przekonaniu, że niektórzy ludzie byli po prostu dobrzy w trudnych przedmiotach, a inni po prostu nie mieli naturalnej zdolności do uczenia się, jak rozwiązywać bardzo złożone problemy matematyczno-przyrodnicze.

Możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że edukacja i badania mózgu w ostatnich dziesięcioleciach wykazały inaczej.

Jednym z ważnych czynników umożliwiających rozwój tej inteligencji jest przekonanie, że inteligencja jest wynikiem ciężkiej pracy i nauki.

Nauczyciele nazywają to nastawieniem na wzrost. Termin został ukuty przez badaczkę edukacji ze Stanford, dr Carol Dweck. Dweck porównuje jej nastawienie na rozwój do stałego nastawienia. Podczas gdy ludzie o nastawieniu rozwojowym wierzą, że mogą rozwinąć swoją inteligencję, ludzie o ustalonym nastawieniu wierzą, że inteligencji nie można rozwinąć. Zasadniczo naukowcy wierzą teraz, że umiejętność uczenia się trudnego i wymagającego materiału wynika z przekonania, że ​​możesz.

Jak rozwijać u swoich dzieci nastawienie na rozwój?

Wszystkie te wskazówki zostały napisane z myślą o ukończeniu szkoły i pracy domowej. Prawdopodobnie zauważysz, że są to naprawdę podejścia, które sprawdzają się w rozwiązywaniu każdego problemu w życiu. Dobrze jest stosować nastawienie rozwojowe do czegoś więcej niż tylko do pracy w szkole. Chcesz, aby nastawienie na rozwój stało się ogólną postawą, nie ograniczającą się do pracy w szkole.

1. Naucz swoje dzieci, że nie ma racji

Wiesz, jak trudno jest spróbować czegoś nowego, gdy boisz się porażki.

W trakcie podejmowania tego wysiłku dowiedzą się, co działa, a co nie.

2. Naucz ich wypróbowywania nowych pomysłów i podejść do rozwiązywania problemów

Różne problemy i zadania wymagają realizacji różnych strategii i metod. Jeśli Twoje dziecko zmaga się z jakimś problemem, zapytaj je, czy istnieje inny sposób rozwiązania problemu.

Nawet jeśli będziesz kuszony, aby rozwiązać problem za nich, nie rób tego. Jeśli Twoje dziecko naprawdę utknęło w jakimś problemie, pomóż mu przeprowadzić burzę mózgów, co jeszcze może spróbować rozwiązać lub dokończyć pracę. Spróbuj zapytać ich, jakie mają inne zasoby, które mogą sprawdzić, aby uzyskać więcej informacji, na przykład różne miejsca w podręcznikach, strony internetowe, a nawet zapytaj znajomych, jak rozwiązali problem.

3. Naucz ich, aby próbowali rozwiązać trudny problem, nawet jeśli nie widzą rozwiązania końcowego

Niektóre problemy wymagają wykonania kilku kroków. Zapewne pamiętasz, że na zajęciach z matematyki w liceum występowały takie problemy. Ale nowe rygorystyczne standardy stosowane w szkole mają na celu narazić dzieci na problemy, które należy przeanalizować i przemyśleć — a nie tylko rozwiązać je za pomocą zapamiętywania na pamięć lub szybkich obliczeń.

Praca mająca na celu zachęcenie do tych umiejętności rozwiązywania problemów jest przekazywana we wczesnych klasach, aby zapewnić dzieciom wczesny start w rozwiązywaniu problemów. Zamiast mówić dziecku, aby od razu się poddało i zapytać nauczyciela, co ma zrobić, gdy je zobaczy, niech dziecko dopiero zaczyna próbować przebrnąć przez to. Czasami kolejne kroki stają się jasne po podjęciu pierwszych kroków. Czasami Twoje dziecko zda sobie sprawę, że musi inaczej podejść do problemu. Chodzi o to, że nie mogą się tam dostać bez wykonania pierwszych kilku kroków.

4. Naucz ich mantry „Błędy pomagają rozwijać się mojemu mózgowi”

Dr Carol Dweck wielokrotnie zachęca nauczycieli, aby przypominali uczniom, że błędy pomagają w rozwoju ich mózgu. Uczy, że gdy ktoś łatwo znajduje odpowiedź, wykazał się wiedzą, którą już posiada, nie ucząc się niczego. Kiedy ktoś popełni błąd, jest zmuszony dowiedzieć się, dlaczego, a następnie nauczyć się czegoś nowego.

Następnie idzie jeszcze dalej w zachęcanie do uczenia się, jaka jest właściwa odpowiedź. Zamiast nagradzać kogoś za mądrość (stałe nastawienie), zachęca do ciągłego uczenia się.

5. Naucz je zwracać uwagę na ich podejście do rozwiązywania problemów

To nie tylko upewnienie się, że wykonują serię kroków, aby ukończyć pracę z angielskiego lub wykonać algorytm matematyczny. To proszenie ich o przyjrzenie się, w jaki sposób sami zdecydowali się rozwiązać problem. Czy narysowali obraz, aby lepiej zrozumieć, co próbują rozwiązać? Czy szukali konkretnych pytań, które zadano im w ramach zadania?

Strategie rozwiązywania problemów można często stosować w innych sytuacjach, które na pierwszy rzut oka mogą nie być powiązane. Możesz zapytać swoje dziecko, w jaki sposób zdecydowało się rozwiązać problem lub pochwalić je za to, że przestało się zastanawiać, jakie podejście zastosować, aby rozwiązać problem. Możesz zapytać o to, gdy tylko zakończy pracę, jeśli siedzisz obok nich podczas pracy lub kiedy przeglądasz ich pracę, aby zobaczyć, czy została ukończona.

6. Naucz ich mówić o błędach

W tym przypadku nie chodzi o udawanie pokory. Chcesz, aby Twoje dziecko czuło się swobodnie, omawiając to, co nie zadziałało, więc uczy się omawiać podejścia do rozwiązywania problemów i wykonywania pracy. Może to pomóc im nauczyć się identyfikować to, co już wypróbowali, a co nie zadziałało, aby mogli spróbować ponownie i znaleźć to, co działa. Pomoże to również rozwinąć dobre umiejętności pracy z innymi ludźmi, umiejętność, która zyskuje na wartości w miejscu pracy.

7. Pamiętaj, że nie będziesz przez cały czas nastawiony na 100% wzrost

Nastawienie rozwojowe może być ogólnym sposobem patrzenia na uczenie się trudnego materiału i rozwiązywania trudnych problemów, ale nierealistyczne jest ciągłe dzielenie nastawienia rozwojowego. Nie bij się, jeśli zauważysz, że mówisz dziecku coś, co nie zachęca do nigdy się nie poddawaj i zawsze pracuj ciężko. Nikt nie jest doskonały przez cały czas.

Dotyczy to również Twojego dziecka. Nawet jeśli nauczyciele Twojego dziecka wierzą, że każde dziecko może wzmocnić swoją inteligencję poprzez naukę, Twoje dziecko może mieć chwile, w których nie jest pewne, czy kiedykolwiek będzie w stanie coś opanować. Po prostu przypomnij im, aby próbowali dalej.