Przegląd
Co to jest zespół metaboliczny?
Zespół metaboliczny to zbiór czynników ryzyka chorób serca, które zwiększają ryzyko rozwoju choroby serca, udaru mózgu i cukrzycy. Stan ten jest również znany pod innymi nazwami, w tym zespołem X, zespołem oporności na insulinę i zespołem dysmetabolicznym. Według ogólnokrajowego badania zdrowia ponad 1 na 5 Amerykanów ma zespół metaboliczny. Liczba osób z zespołem metabolicznym wzrasta wraz z wiekiem, dotykając ponad 40% osób w wieku 60 i 70 lat.
Kto zazwyczaj ma zespół metaboliczny?
- Osoby z otyłością centralną (wzrost tkanki tłuszczowej w jamie brzusznej/talii).
- Osoby z cukrzycą lub silną rodzinną historią cukrzycy.
- Osoby z innymi klinicznymi cechami „insulinooporności”, w tym zmianami skórnymi w postaci acanthosis nigricans („zaciemniona skóra” na karku lub pod pachami) lub tagami skórnymi (zwykle na szyi).
- Niektóre pochodzenie etniczne jest bardziej narażone na rozwój zespołu metabolicznego.
Wraz z wiekiem wzrasta ryzyko rozwoju zespołu metabolicznego.
Objawy i przyczyny
Co powoduje zespół metaboliczny?
Dokładna przyczyna zespołu metabolicznego nie jest znana. Wiele cech zespołu metabolicznego wiąże się z „insulinoopornością”. Insulinooporność oznacza, że organizm nie wykorzystuje wydajnie insuliny do obniżenia poziomu glukozy i trójglicerydów. Połączenie czynników genetycznych i związanych ze stylem życia może powodować insulinooporność. Czynniki związane ze stylem życia obejmują nawyki żywieniowe, aktywność i być może przerywane wzorce snu (takie jak bezdech senny).
Jakie są objawy zespołu metabolicznego?
Zwykle nie ma bezpośrednich objawów fizycznych. Problemy medyczne związane z zespołem metabolicznym rozwijają się z czasem. Jeśli nie masz pewności, czy masz zespół metaboliczny, skontaktuj się z lekarzem. Będzie mógł postawić diagnozę poprzez uzyskanie niezbędnych badań, m.in. ciśnienia krwi, profilu lipidowego (trójglicerydów i HDL) oraz stężenia glukozy we krwi.
Diagnoza i testy
Jak diagnozuje się zespół metaboliczny?
Zespół metaboliczny zostanie zdiagnozowany, jeśli masz co najmniej trzy z poniższych:
- Talia 40 cali lub więcej dla mężczyzn i 35 cali lub więcej dla kobiet (mierzona w poprzek brzucha)
- Ciśnienie krwi 130/85 mm Hg lub wyższe lub zażywasz leki na nadciśnienie
- Poziom trójglicerydów powyżej 150 mg/dl
- Poziom glukozy (cukru) we krwi na czczo przekraczający 100 mg/dl lub zażywasz leki hipoglikemizujące
- Poziom lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL) poniżej 40 mg/dl (mężczyźni) lub poniżej 50 mg/dl (kobiety)
Zapobieganie
Jak zapobiegać lub odwracać zespół metaboliczny?
Ponieważ brak aktywności fizycznej i nadwaga są głównymi przyczynami rozwoju zespołu metabolicznego, ćwiczenia fizyczne, zdrowe odżywianie, a jeśli obecnie masz nadwagę lub otyłość, próba schudnięcia może pomóc zmniejszyć lub zapobiec powikłaniom związanym z tym stanem. Twój lekarz może również przepisać leki, aby poradzić sobie z niektórymi aspektami twoich problemów związanych z zespołem metabolicznym. Niektóre sposoby na zmniejszenie ryzyka:
- Zdrowe odżywianie i próba utraty wagi w przypadku nadwagi lub otyłości: Zdrowe odżywianie a umiarkowana utrata masy ciała, w zakresie od 5 do 10 procent masy ciała, może pomóc przywrócić zdolność organizmu do rozpoznawania insuliny i znacznie zmniejszyć ryzyko, że zespół stanie się poważniejszą chorobą. Można to zrobić poprzez dietę, ćwiczenia, a nawet za pomocą leków odchudzających, jeśli zaleci to lekarz.
- Ćwiczenie: Sama zwiększona aktywność może poprawić wrażliwość na insulinę. Ćwiczenia aerobowe, takie jak energiczny 30-minutowy codzienny spacer, mogą sprzyjać utracie wagi, poprawie ciśnienia krwi i poziomu trójglicerydów oraz zmniejszeniu ryzyka zachorowania na cukrzycę. Większość pracowników służby zdrowia zaleca co tydzień 150 minut ćwiczeń aerobowych. Ćwiczenia fizyczne mogą zmniejszyć ryzyko chorób serca, nawet bez towarzyszącej utraty wagi. Każdy wzrost aktywności fizycznej jest pomocny, nawet dla tych, którzy nie są w stanie wykonać 150 minut aktywności tygodniowo.
- Zmiany w diecie: Utrzymuj dietę, która utrzymuje węglowodany nie więcej niż 50 procent wszystkich kalorii. Źródłem węglowodanów powinny być produkty pełnoziarniste (węglowodany złożone), takie jak chleb pełnoziarnisty (zamiast białego) i brązowy ryż (zamiast białego). Produkty pełnoziarniste wraz z roślinami strączkowymi (na przykład fasolą), owocami i warzywami pozwalają uzyskać wyższą zawartość błonnika pokarmowego. Jedz mniej czerwonego mięsa i drobiu. Zamiast tego jedz więcej ryb (bez skóry i nie smażonych). Trzydzieści procent twoich dziennych kalorii powinno pochodzić z tłuszczu. Spożywaj zdrowe tłuszcze, takie jak olej rzepakowy, oliwa z oliwek, olej lniany i orzechy.
Żyć z
Jeśli mam zespół metaboliczny, jakie problemy zdrowotne mogą się rozwinąć?
Stale wysoki poziom insuliny i glukozy wiąże się z wieloma szkodliwymi zmianami w organizmie, w tym:
- Uszkodzenie wyściółki tętnic wieńcowych i innych, kluczowy krok w kierunku rozwoju choroby serca lub udaru mózgu
- Zmiany w zdolności nerek do usuwania soli, prowadzące do nadciśnienia tętniczego, chorób serca i udaru mózgu
- Wzrost poziomu trójglicerydów, co skutkuje zwiększonym ryzykiem rozwoju choroby sercowo-naczyniowej
- Zwiększone ryzyko tworzenia się zakrzepów krwi, które mogą blokować tętnice i powodować zawały serca i udary mózgu
- Spowolnienie produkcji insuliny, które może sygnalizować początek cukrzycy typu 2, choroby, która sama w sobie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zawału serca lub udaru mózgu. Niekontrolowana cukrzyca wiąże się również z powikłaniami dotyczącymi oczu, nerwów i nerek.
-
Stłuszczenie wątroby, które czasami jest związane z zapaleniem wątroby (niealkoholowe zapalenie wątroby lub NASH). Nieleczony NASH może prowadzić do marskości i niewydolności wątroby.
:max_bytes(150000):strip_icc()/GlutenAllergy_563120_Final_1-57d02b173e774a98bbfd3de525cb895f.png "Jakie są objawy alergii na gluten?")
Discussion about this post