Mogą mieć nakładające się cechy
Choroba afektywna dwubiegunowa i schizofrenia mają podobne aspekty, ale schizofrenia charakteryzuje się ciągłymi lub nawracającymi epizodami psychozy, podczas gdy choroba afektywna dwubiegunowa jest zaburzeniem nastroju, które czasami może objawiać się objawami psychotycznymi. Ponieważ czasami prezentują się podobnie, zaburzenia te mogą być ze sobą mylone.
Krótkie definicje tych zaburzeń są następujące:
-
Choroba afektywna dwubiegunowa to zaburzenie nastroju charakteryzujące się epizodami depresji oraz epizodami manii lub hipomanii.
-
Schizofrenia jest stanem psychicznym charakteryzującym się nawracającymi halucynacjami (fałszywymi odczuciami) i/lub urojeniami (fałszywymi przekonaniami), a także upośledzeniem funkcjonowania.
-
Zaburzenie schizoafektywne jest stanem psychicznym charakteryzującym się epizodami psychozy z towarzyszącymi objawami zaburzeń nastroju i niezależnymi od nich. Depresyjny typ zaburzenia schizoafektywnego można rozpoznać w przypadku wystąpienia dużej depresji, a dwubiegunowy typ zaburzenia schizoafektywnego charakteryzuje się napadami manii.
Objawy
Jeśli masz chorobę afektywną dwubiegunową, schizofrenię lub zaburzenie schizoafektywne, możesz rozpoznać wiele swoich objawów w opisach tych schorzeń. Istnieją jednak różnice w objawach, których możesz doświadczyć.
Objawy schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej mogą się różnić w zależności od osoby; żadne dwa przypadki nie są dokładnie takie same.
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe
Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej obejmują klinicznie istotne epizody depresji oraz hipomanii i/lub manii.
Objawy depresji w chorobie afektywnej dwubiegunowej obejmują:
- Smutek
- Brak zainteresowania rzeczami, które wcześniej cieszyły się
- Poczucie bezwartościowości
- Zmiany apetytu
- Poczucie beznadziejności i myśli samobójcze
Objawy manii w chorobie afektywnej dwubiegunowej obejmują:
- Niepokój, niemożność zaśnięcia
- Wyścigi myśli
- Podniosłe lub drażliwe nastroje
- Nierealistyczne planowanie
- Przecenianie umiejętności osobistych
- Podejmowanie ryzyka
Mieszane epizody afektywne występują, gdy mania i depresja występują jednocześnie. Na przykład dana osoba może czuć się beznadziejna i może mieć gonitwę myśli lub podejmowanie ryzyka.
Choroba afektywna dwubiegunowa może prowadzić do wszechogarniającej paranoi lub przesadnego poczucia własnej ważności z ekstremalnym oderwaniem od rzeczywistości, które może objawiać się podobnie do schizofrenii.
Schizofrenia
Schizofrenia charakteryzuje się odcięciem się od rzeczywistości w postaci halucynacji, urojeń lub dezorganizacji. Objawy negatywne, które obejmują zachowania o upośledzonej ekspresji emocjonalnej i funkcjonowaniu, są również głównym składnikiem tego zaburzenia. A objawy poznawcze, takie jak upośledzenie pamięci, mogą wpływać na zdolność osoby do dbania o siebie.
Pozytywne objawy:
- Złudzenia i/lub halucynacje
- Paranoja
- Podniecenie
- Zdezorganizowana mowa
- Zdezorganizowane zachowanie
Objawy negatywne:
- Apatia (brak zainteresowania)
- Wycofanie się z innych
- Izolacja
- Brak ekspresji emocjonalnej
- Nadmierne spanie
Deficyty poznawcze:
- Zmniejszona uwaga
- Zaburzenia pamięci i uczenia się
- Trudności w myśleniu i rozwiązywaniu problemów
Zaburzenie schizoafektywne obejmuje objawy schizofrenii, ale osoba z zaburzeniem schizoafektywnym doświadcza również długotrwałych i uporczywych objawów nastroju.
Schizofrenia charakteryzuje się psychozą. Natomiast tylko od 20% do 50% osób z chorobą afektywną dwubiegunową doświadczy epizodu psychotycznego.Kąt
Powoduje
Uważa się, że choroba afektywna dwubiegunowa i schizofrenia mają przyczyny genetyczne, biologiczne i środowiskowe, chociaż istnieją kluczowe różnice.
Choroba afektywna dwubiegunowa dotyka około 2% populacji. Schizofrenia dotyka około 1% populacji. Zaburzenie schizoafektywne jest znacznie rzadsze niż choroba afektywna dwubiegunowa lub schizofrenia, a szacowana częstość występowania wynosi około 0,3% populacji.
Średni wiek wystąpienia objawów dla każdego z tych stanów przypada na 20 lat. Zakres pojawiania się objawów jest szerszy w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej.
Genetyczny
Wydaje się, że silny składnik genetyczny przyczynia się do rozwoju zarówno schizofrenii, jak i choroby afektywnej dwubiegunowej.
Badania bliźniąt pokazują, że bliźnięta jednojajowe (identyczne) częściej dzielą diagnozę schizofrenii niż bliźnięta dwujajowe (braterskie, nieidentyczne). Koreluje to również ze zmianami w łączności między niektórymi strukturami mózgu, na które naukowcy uważają, że jest pod silnym wpływem genetyki.
Na zaburzenie afektywne dwubiegunowe mają wpływ czynniki genetyczne, a badania nad bliźniakami wykazują wyższą korelację diagnozy między bliźniętami jednojajowymi niż bliźniętami nieidentycznymi. Wiąże się to z mniejszą objętością niektórych obszarów mózgu.
Biologia
Problemy prenatalne są związane z rozwojem schizofrenii, ale nie stwierdzono, aby były ściśle powiązane z rozwojem choroby afektywnej dwubiegunowej.
Stres emocjonalny matki, infekcje, powikłania porodowe, niski poziom tlenu i niepokój płodu wiążą się ze zwiększonym ryzykiem późniejszego rozwoju schizofrenii.Kąt
Środowisko
Środowisko i środowisko danej osoby odgrywają rolę w ryzyku wystąpienia choroby afektywnej dwubiegunowej, a także schizofrenii. Eksperci sugerują, że czynniki środowiskowe nie powodują tych stanów, ale mogą przyczyniać się do objawów u osób podatnych genetycznie.
Naukowcy sugerują, że narażenie na nadużywanie substancji i/lub nadmierny stres może wywoływać zmiany metaboliczne w organizmie, które wzmacniają ekspresję czynników genetycznych, które przyczyniają się do tych zaburzeń – prawdopodobnie przyspieszając zmiany w mózgu, które prowadzą do efektów klinicznych.Kąt
Przyczyniające się czynniki środowiskowe obejmują traumę z dzieciństwa, izolację społeczną i nadużywanie substancji.
Jednym z czynników związanych z tymi schorzeniami jest miejskość. Sugeruje się, że u podstaw tego powiązania mogą leżeć zanieczyszczenia, hałas, zakłócenia snu i stres społeczny.Kąt
Diagnoza
Choroba afektywna dwubiegunowa, schizofrenia i zaburzenie schizoafektywne są diagnozowane na podstawie kryteriów przedstawionych w „Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych” (DSM-5), który jest systemem klasyfikacji chorób stosowanym przez specjalistów od zdrowia psychicznego.
Inne potencjalne przyczyny objawów, takie jak leki, uszkodzenie mózgu lub poważna choroba medyczna, taka jak zapalenie mózgu (zapalenie mózgu), muszą zostać wykluczone, aby u osoby zdiagnozowano którykolwiek z tych stanów.
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe
Rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej wymaga obecności przynajmniej jednego epizodu maniakalnego lub hipomaniakalnego i ogólnie przynajmniej jednego epizodu dużej depresji.
Schizofrenia
Aby zdiagnozować schizofrenię, osoba musi mieć objawy przez co najmniej sześć kolejnych miesięcy.
Kryteria obejmują co najmniej jedno lub dwa z następujących kryteriów:
- urojenia
- Halucynacje
- Zdezorganizowana mowa
Jeśli występuje tylko jedno z powyższych, osoba musi mieć również:
- Poważnie zdezorganizowane zachowanie
- Objawy negatywne, takie jak zachowanie katatoniczne, apatia, brak ekspresji
Aby zdiagnozować schizofrenię, objawy muszą być związane z pogorszeniem samoopieki, relacji lub pracy.
Rozpoznanie zaburzenia schizoafektywnego wymaga obecności objawów schizofrenii. Objawy nastroju muszą być obecne przez większość czasu, ale objawy psychozy muszą być obecne przez ponad dwa tygodnie bez objawów nastroju.Kąt
Odbyła się debata na temat tego, czy zaburzenie schizoafektywne powinno być samą diagnozą. Niektórzy twierdzą, że powinna to być kategoria schizofrenii, ciężkiej depresji lub choroby afektywnej dwubiegunowej.
Leczenie
Chorobę afektywną dwubiegunową i schizofrenię można leczyć interwencjami medycznymi, ale tych schorzeń nie da się wyleczyć. Poradnictwo jest również ważnym elementem zarządzania tymi schorzeniami.
Leczenie schizofrenii obejmuje leki przeciwpsychotyczne, które są przyjmowane codziennie w celu zapobiegania objawom. Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej obejmuje lit i inne stabilizatory nastroju, zwykle wraz z lekami przeciwpsychotycznymi.
Niektóre rodzaje psychoterapii mogą być korzystne w schizofrenii i chorobie afektywnej dwubiegunowej.
Leczenie za pomocą elektrowstrząsów (ECT) może być korzystne dla osób z epizodami depresyjnymi i/lub epizodami maniakalnymi w chorobie afektywnej dwubiegunowej i jest uważane za jedną z opcji leczenia w leczeniu choroby.
ECT badano jako potencjalną terapię w leczeniu schizofrenii i może łagodzić niektóre objawy w krótkim okresie, ale nie jest uważane za rutynowe leczenie schizofrenii.
Rokowanie
Schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa to choroby trwające całe życie, ale leczenie może poprawić rokowanie.Kąt Te warunki mogą zwiększać ryzyko nadużywania substancji i samobójstwa.
Według niektórych szacunków od 4 do 19% osób z chorobą afektywną dwubiegunową umiera w wyniku samobójstwa, co jest wskaźnikiem 10 do 30 razy wyższym niż w populacji ogólnej.Kąt Badanie 2020 wykazało, że wskaźnik samobójstw u osób z zaburzeniami ze spektrum schizofrenii jest ponad 20 razy wyższy niż w populacji ogólnej.Kąt
Zaburzenia te wiążą się również z ryzykiem wystąpienia problemów zdrowotnych z powodu zaniedbania własnych objawów fizycznych oraz braku motywacji i możliwości uzyskania pomocy medycznej, a także wpływu niektórych zabiegów.
Te stany mogą się gwałtownie pogorszyć, z poważnym odcięciem się od rzeczywistości, myślami o samobójstwie i/lub samookaleczeniu. Epizody ostrego pogorszenia mogą wymagać hospitalizacji stacjonarnej.
Życie z chorobą afektywną dwubiegunową lub schizofrenią jest wyzwaniem dla chorego, a także dla jego przyjaciół i rodziny. Oba stany charakteryzują się poważnym stresem i trudnościami w związku.
Osoba doświadczająca objawów może mieć brak wglądu, co może zakłócać komunikację, diagnozę i leczenie. Jednak po postawieniu diagnozy i rozpoczęciu leczenia objawy mogą być często dobrze kontrolowane, z odpowiednią poprawą jakości życia.
Utrzymanie stałej rutyny, zmniejszenie stresu, zdrowa dieta i aktywność fizyczna mogą przyczynić się do lepszego ogólnego wyniku.
Discussion about this post