Alergia na penicylinę: objawy, diagnostyka i leczenie

Alergia na penicylinę to nieprawidłowa reakcja układu odpornościowego na antybiotyk penicylinę. Penicylina jest przepisywana w leczeniu różnych infekcji bakteryjnych.

Typowe oznaki i objawy alergii na penicylinę obejmują pokrzywkę, wysypkę i swędzenie. Do ciężkich reakcji zalicza się anafilaksję – stan zagrażający życiu, który wpływa na wiele układów organizmu.

Badania wykazały, że alergie na penicylinę mogą być zbyt często zgłaszane – jest to problem, który może skutkować stosowaniem mniej odpowiednich i droższych terapii antybiotykowych. Dlatego w przypadku podejrzenia alergii na penicylinę konieczna jest dokładna diagnoza, aby zapewnić najlepsze możliwości leczenia w przyszłości.

Inne antybiotyki, szczególnie antybiotyki o właściwościach chemicznych podobnych do penicyliny, również mogą powodować reakcje alergiczne.

Objawy alergii na penicylinę

Oznaki i objawy alergii na penicylinę często pojawiają się w ciągu godziny po zażyciu tego leku. Rzadziej reakcje mogą wystąpić po kilku godzinach, dniach lub tygodniach.

Oznaki i objawy alergii na penicylinę mogą obejmować:

• Wysypka na skórze
• Swędzący
• Gorączka
• Obrzęk
• Duszność
• Świszczący oddech
• Katar
• Swędzące załzawione oczy
• Anafilaksja

Anafilaksja

Anafilaksja to rzadka, zagrażająca życiu reakcja alergiczna, która powoduje rozległą dysfunkcję układów organizmu. Oznaki i objawy anafilaksji obejmują:

• Zaciśnięcie dróg oddechowych i gardła, powodujące problemy z oddychaniem
• Nudności lub skurcze brzucha
• Wymioty lub biegunka
• Zawroty głowy lub oszołomienie
• Słaby, szybki puls
• Spadek ciśnienia krwi
• Napady
• Utrata przytomności

Opóźnione reakcje wynikające z alergii na penicylinę

Mniej częste reakcje alergiczne na penicylinę występują kilka dni lub tygodni po ekspozycji na lek i mogą utrzymywać się przez pewien czas po zaprzestaniu jego stosowania. Reakcje te obejmują:

• Choroba posurowicza, która może powodować gorączkę, ból stawów, wysypkę, obrzęk i nudności
• Niedokrwistość polekowa, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, które może powodować zmęczenie, nieregularne bicie serca, duszność oraz inne oznaki i objawy
• Reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi, powodująca wysypkę, dużą liczbę białych krwinek, uogólniony obrzęk, obrzęk węzłów chłonnych i nawrót uśpionego zakażenia wirusem zapalenia wątroby
• Zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczna nekroliza naskórka, czyli ciężkie powstawanie pęcherzy i łuszczenie się skóry
• Zapalenie nerek (zapalenie nerek), które może powodować gorączkę, krew w moczu, ogólny obrzęk, splątanie oraz inne objawy przedmiotowe i podmiotowe

Działania niepożądane niebędące reakcjami alergicznymi

Mogą wystąpić działania niepożądane penicyliny – podobnie jak w przypadku innych leków – które nie są reakcją alergiczną na lek. W zależności od rodzaju penicyliny częste działania niepożądane mogą obejmować łagodne nudności lub biegunkę, ból głowy lub swędzenie pochwy. Oznaki i objawy zakażenia, z powodu którego się leczysz – lub objawy niepowiązane – również mogą zostać pomylone z reakcją alergiczną na lek.

Kiedy trzeba udać się do lekarza?

Jeśli wystąpią oznaki lub objawy alergii na penicylinę, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Musisz zrozumieć i omówić, czym jest reakcja alergiczna, jaki jest typowy efekt uboczny i co możesz tolerować podczas przyjmowania leku.

Zadzwoń pod numer telefonu alarmowego, jeśli po zażyciu penicyliny wystąpią objawy ciężkiej reakcji lub podejrzenie anafilaksji.

Przyczyny alergii na penicylinę

Alergia na penicylinę występuje, gdy układ odpornościowy staje się nadwrażliwy na ten lek i błędnie reaguje na lek jako na substancję szkodliwą, tak jakby była to infekcja wirusowa lub bakteryjna.

Zanim układ odpornościowy stanie się wrażliwy na penicylinę, należy przynajmniej raz spotkać się z lekiem. Jeśli i kiedy Twój układ odpornościowy błędnie zidentyfikuje penicylinę jako szkodliwą substancję, wytworzy przeciwciało przeciwko temu lekowi.

Kiedy następnym razem zażyjesz lek, te specyficzne przeciwciała sygnalizują go i kierują ataki układu odpornościowego na substancję. Substancje chemiczne uwalniane w wyniku tego działania powodują objawy przedmiotowe i podmiotowe związane z reakcją alergiczną.

Wcześniejsze narażenie na penicylinę może nie być oczywiste. Niektóre dowody sugerują, że śladowe ilości penicyliny w pożywieniu mogą wystarczyć, aby układ odpornościowy danej osoby wytworzył przeciwko niej przeciwciała.

Penicyliny i leki pokrewne

Penicyliny należą do klasy leków przeciwbakteryjnych zwanych antybiotykami beta-laktamowymi. Chociaż mechanizmy działania leków są różne, na ogół zwalczają one infekcje, atakując ściany komórek bakteryjnych. Oprócz penicylin, inne beta-laktamy częściej kojarzone z reakcjami alergicznymi to grupa zwana cefalosporynami.

Jeśli wystąpiła u Ciebie reakcja alergiczna na jeden rodzaj penicyliny, możesz być – choć niekoniecznie – uczulony na inne rodzaje penicyliny lub niektóre cefalosporyny.

Penicyliny obejmują:

• Amoksycylina
• Ampicylina
• Dikloksacylina
• Nafcylina
• Oksacylina
• Penicylina G
• Penicylina V
• Piperacylina
• Tikarcylina

Cefalosporyny obejmują:

• Cefaklor
• Cefadroksyl
• Cefazolina
• Cefdinir
• Cefepim (Maksypina)
• cefotetan
• Cefprozyl
• Cefuroksym
• Cefaleksyna (Keflex)

Czynniki ryzyka

Chociaż każdy może mieć reakcję alergiczną na penicylinę, kilka czynników może zwiększyć ryzyko. Czynniki te obejmują:

• Historia innych alergii, takich jak alergia pokarmowa lub katar sienny
• Reakcja alergiczna na inny lek
• Historia rodzinna alergii na leki
• Zwiększone narażenie na penicylinę z powodu dużych dawek, powtarzalnego stosowania lub długotrwałego stosowania
• Niektóre choroby często związane z alergicznymi reakcjami na leki, takie jak zakażenie wirusem HIV lub wirusem Epsteina-Barra

Zapobieganie alergii na penicylinę

Jeśli masz alergię na penicylinę, najprostszą metodą zapobiegania jest unikanie tego leku. Kroki, które możesz podjąć, aby się chronić, obejmują:

• Poinformuj pracowników służby zdrowia. Upewnij się, że Twoja alergia na penicylinę lub inną alergię na antybiotyki jest wyraźnie odnotowana w dokumentacji medycznej. Poinformuj innych pracowników służby zdrowia, takich jak dentysta lub inny lekarz specjalista.
• Noś bransoletkę. Noś bransoletkę z ostrzeżeniem medycznym, która zidentyfikuje Twoją alergię na lek. Informacje te mogą zapewnić właściwe leczenie w nagłych przypadkach.

Diagnostyka alergii na penicylinę

Do postawienia trafnej diagnozy niezbędne jest dokładne badanie i odpowiednie badania diagnostyczne. Błędnie zdiagnozowana alergia na penicylinę może skutkować zastosowaniem mniej odpowiednich lub droższych antybiotyków.

Lekarz przeprowadzi badanie przedmiotowe, zada pytania dotyczące występujących objawów i zleci dodatkowe badania. Możesz zostać skierowany do specjalisty alergologa w celu wykonania tych testów. Testy te mogą obejmować następujące testy.

Testy skórne

Podczas testu skórnego alergolog lub pielęgniarka za pomocą małej igły podaje na skórę niewielką ilość podejrzanej penicyliny. Pozytywna reakcja na test spowoduje czerwony, swędzący, uniesiony guzek.

Wynik pozytywny wskazuje na duże prawdopodobieństwo alergii na penicylinę. Ujemny wynik testu zwykle oznacza, że ​​ryzyko alergii na penicylinę nie jest wysokie. Jednak wynik negatywny jest trudniejszy do interpretacji, ponieważ niektórych rodzajów reakcji na leki nie można wykryć za pomocą testów skórnych.

Oceniane wyzwanie

Jeżeli rozpoznanie alergii na penicylinę jest niepewne, można zalecić stopniowaną prowokację lekową. Dzięki tej procedurze otrzymasz do pięciu dawek podejrzanej penicyliny, zaczynając od małej dawki i zwiększając ją do pożądanej dawki. Jeśli po osiągnięciu dawki terapeutycznej nie wystąpi żadna reakcja, lekarz uzna, że ​​nie jesteś uczulony na ten rodzaj penicyliny. Będziesz mógł przyjmować lek zgodnie z zaleceniami.

Jeśli jesteś uczulony na jeden rodzaj penicyliny, lekarz może zalecić stopniowaną prowokację rodzajem penicyliny lub cefalosporyny, w przypadku którego prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznej jest mniejsze – ze względu na znane właściwości chemiczne. Dzięki temu badaniu lekarz może określić antybiotyk, który można bezpiecznie zastosować.

Podczas prowokacji lekowej lekarz zapewnia uważny nadzór i zapewnia opiekę wspomagającą w celu leczenia reakcji niepożądanej.

Przygotowanie do wizyty u lekarza

Przygotuj się, aby odpowiedzieć na następujące pytania. Dane te będą ważne, aby pomóc lekarzowi w ustaleniu przyczyny objawów.

• Jakie objawy wystąpiły?
• Jak nazywa się penicylina lub inny antybiotyk, który brałeś?
• Dlaczego przepisano ci ten lek?
• Czy miałeś te objawy w przeszłości, gdy nie brałeś tego leku?
• Po jakim czasie od zażycia penicyliny zaczęły się objawy?
• Jak długo utrzymywały się objawy?
• Czy przestałeś brać lek?
• Jakie inne leki, leki ziołowe, witaminy lub inne suplementy diety zażywasz?
• O jakiej porze dnia przyjmujesz inne leki lub suplementy diety?
• Czy zwiększyłeś dawkę jakiegoś zwykłego leku lub suplementu diety?
• Czy przestałeś brać regularnie stosowane leki lub suplementy diety?
• Czy brałeś coś, aby złagodzić objawy i jaki był efekt?
• Czy w przeszłości miałeś reakcję na jakikolwiek lek?
• Czy masz katar sienny, alergię pokarmową lub inną alergię?
• Czy w Twojej rodzinie występowała alergia na penicylinę lub inne alergie na leki?

Możesz chcieć zrobić zdjęcia dowolnego stanu, takiego jak wysypka skórna lub obrzęk, aby pokazać je lekarzowi. Te zdjęcia mogą pomóc lekarzowi, jeśli objawy ustąpią do czasu wizyty.

Leczenie alergii na penicylinę

Interwencje w przypadku alergii na penicylinę można podzielić na dwie ogólne strategie:

• Leczenie aktualnych objawów alergii
• Odczulanie na penicylinę

Leczenie obecnych objawów

W leczeniu objawów reakcji alergicznej na penicylinę można zastosować następujące interwencje:

• Przestań używać penicyliny. Jeśli lekarz stwierdzi, że masz alergię na penicylinę – lub prawdopodobną alergię – odstawienie tego leku jest pierwszym krokiem w leczeniu.
• Leki przeciwhistaminowe. Lekarz może przepisać lek przeciwhistaminowy lub zalecić dostępny bez recepty lek przeciwhistaminowy, taki jak difenhydramina (Benadryl), który może blokować substancje chemiczne układu odpornościowego aktywowane podczas reakcji alergicznej.
• Kortykosteroidy. W leczeniu stanu zapalnego związanego z poważniejszymi reakcjami można stosować kortykosteroidy doustne lub wstrzykiwane.
• Leczenie anafilaksji. Anafilaksja wymaga natychmiastowego wstrzyknięcia adrenaliny oraz opieki szpitalnej w celu utrzymania ciśnienia krwi i wspomagania oddychania.

Odczulanie leków

Jeśli nie są dostępne inne odpowiednie opcje leczenia antybiotykami, lekarz może zalecić leczenie zwane odczulaniem, które umożliwi pacjentowi przyjęcie kuracji penicyliną w celu leczenia infekcji. Podczas tego leczenia pacjent otrzymuje bardzo małą dawkę, a następnie coraz większe dawki co 15 do 30 minut w ciągu kilku godzin lub kilku dni. Jeśli uda Ci się osiągnąć żądaną dawkę bez reakcji, możesz kontynuować leczenie.

Ważne jest, aby przyjmować lek zgodnie z zaleceniami, aby utrzymać tolerancję na niego przez cały okres leczenia. Jeśli w przyszłości będziesz potrzebować penicyliny, konieczne będzie powtórzenie leczenia odczulającego.

Podczas interwencji jesteś uważnie monitorowany i dostępna jest opieka wspomagająca w leczeniu reakcji. Odczulanie nie zawsze jest skuteczne i istnieje ryzyko wystąpienia poważnych reakcji.