Co należy wiedzieć o ciąży i stwardnieniu rozsianym

Stwardnienie rozsiane (MS) to choroba autoimmunologiczna wpływająca na ośrodkowy układ nerwowy. SM znacznie częściej występuje u kobiet, trzykrotnie częściej niż u mężczyzn.

Chociaż przez lata ciąża była postrzegana jako zbyt ryzykowna dla kobiet ze stwardnieniem rozsianym, ze względu na możliwe ryzyko dla płodu, zdrowa ciąża jest możliwa.

W tym artykule omówiono sposoby postępowania w ciąży u pacjentek ze stwardnieniem rozsianym.

SM i ciąża: progresja

Podczas gdy wskaźniki ciąż w Stanach Zjednoczonych spadają od 1990 r., ciąża u kobiet ze stwardnieniem rozsianym faktycznie wzrosła. Może to wynikać z lepszego zrozumienia skutków ciąży u kobiet ze stwardnieniem rozsianym.

Wcześniej obawiano się, jak ciąża wpłynie zarówno na postęp choroby, jak i na nienarodzone dziecko. Tak już nie jest, ponieważ nowsze badania wskazują, że choroba nie zaburza płodności, a ciąża jest możliwa i bezpieczna.

Większość kobiet ze stwardnieniem rozsianym może bezpiecznie zajść w ciążę i urodzić zdrowe dziecko bez wpływu na własne zdrowie, zdrowie dziecka ani nie wpływa na postęp choroby.

Przed ciążą

Rozpoznanie SM często pojawia się w wieku od 20 do 40 lat, w pierwszych latach rozrodczych, kiedy kobiety mogą rozważać założenie rodziny.

Rozważając zajście w ciążę, kobiety z SM mogą mieć obawy dotyczące płodności. Wcześniejsze obawy, że współczynniki dzietności były niższe u kobiet z SM, okazały się nie być prawdą.

Objawy

Chociaż nie zawsze jest możliwe zaplanowanie ciąży, jednym ze sposobów zmniejszenia objawów SM podczas ciąży jest planowanie zajścia w ciążę, gdy SM jest najmniej aktywne. Oznacza to, że choroba jest stabilna i dobrze leczona skutecznymi metodami leczenia.

Leczenie

Kobiety ze stwardnieniem rozsianym prawdopodobnie przyjmują leki przed zajściem w ciążę. Należą do nich terapie modyfikujące przebieg choroby lub DMT.

Kobietom ze stwardnieniem rozsianym zaleca się zaprzestanie przyjmowania tych leków przed próbą zajścia w ciążę. Leki na SM (takie jak DMT) nie są bezpieczne podczas ciąży lub karmienia piersią.

Obecnie nie ma leków na SM, które zostałyby zatwierdzone do stosowania w czasie ciąży. Kobiety ze stwardnieniem rozsianym, które zajdą w ciążę, powinny omówić zmiany leczenia ze swoimi lekarzami.

Zagrożenia

Wiele badań wskazuje, że stwardnienie rozsiane nie wydaje się wpływać na zdolność kobiety do poczęcia i rodzenia dziecka do terminu. Istnieje jednak kilka kwestii charakterystycznych dla SM, które należy wziąć pod uwagę podczas planowania ciąży:

• Leczenie niepłodności: Kobiety, które mają problemy z poczęciem, mogą rozważyć leczenie niepłodności, takie jak zapłodnienie in vitro, aby pomóc im zajść w ciążę. Jednak niektóre rodzaje leczenia bezpłodności mogą zwiększać ryzyko nawrotu. Badano również nasilenie innych objawów SM w wyniku leczenia niepłodności.

• Przenoszenie stwardnienia rozsianego na dziecko: ryzyko przeniesienia stwardnienia rozsianego na dziecko jest częstym problemem każdego rodzica z tą chorobą. W przypadku kobiety z SM ryzyko przeniesienia SM na dziecko wynosi od 2% do 2,5%. Ryzyko skacze do 30%, jeśli oboje rodzice chorują na SM.

• Witamina D: Istnieje związek między niskim poziomem witaminy D a zwiększoną aktywnością choroby stwardnienia rozsianego. Kobiety w ciąży ze stwardnieniem rozsianym powinny przedyskutować przyjmowanie suplementów witaminy D ze swoim lekarzem, zarówno w celu poprawy swojego zdrowia, jak i zmniejszenia ryzyka przeniesienia SM na swoje dzieci.

Podczas ciąży

Ciąża prowadzi do wielu zmian w ciele kobiety. W przypadku kobiety ze stwardnieniem rozsianym ciąża może rzeczywiście pomóc w nawrotach.

Objawy

Wydaje się, że ciąża zmniejsza częstość nawrotów SM, szczególnie w ostatnim trymestrze ciąży. Wzrost poziomu hormonów, takich jak estrogen, aktywuje limfocyty T pomocnicze, które mają działanie przeciwzapalne zamiast zwykłego działania prozapalnego. Po urodzeniu dziecka ta zmiana wraca do normy.

Inne niedawne badanie wskazuje, że ciąża i poród mogą opóźnić wystąpienie objawów SM nawet o trzy lata.

Leczenie

W większości przypadków DMTs zostaną przerwane w czasie ciąży ze względu na ryzyko wad wrodzonych i powikłań. Kobiety powinny porozmawiać ze swoim lekarzem o bezpieczeństwie kontynuowania konkretnego leczenia SM w czasie ciąży.

Kobietom ze stwardnieniem rozsianym, które doświadczają nawrotów w czasie ciąży, można przepisać kortykosteroid. Te leki zostały określone jako bezpieczne w czasie ciąży.

Zagrożenia

Stwardnienie rozsiane niekoniecznie oznacza, że ​​ciąża będzie obciążona wysokim ryzykiem. Jednak kobiety będą musiały wziąć pod uwagę kilka problemów w czasie ciąży, w tym:

• Rozmiar ciążowy i waga urodzeniowa: Dziecko może mieć tendencję do zmniejszania się ze względu na wiek ciążowy. Jeśli stanie się to problemem, można zamówić dodatkowe monitorowanie za pomocą ultradźwięków, aby śledzić wzrost i rozwój dziecka.

• Poród i poród: Kobiety ze stwardnieniem rozsianym mogą mieć problemy z odczuwaniem początku porodu i parciem podczas porodu. Może się to zdarzyć, gdy dochodzi do uszkodzenia nerwów dna miednicy. Pomoc podczas dostawy może być pomocna, jeśli jest to problem.

• Poród przez cesarskie cięcie lub cesarskie cięcie: W tej operacji dziecko jest dostarczane przez cięcie w jamie brzusznej i macicy. Kobiety ze stwardnieniem rozsianym mają nieco wyższy wskaźnik cesarskich cięć z powodu problemów z mięśniami lub nerwami.

• Zaostrzenia po porodzie: Kobiety ze stwardnieniem rozsianym są bardziej narażone na nawrót choroby w ciągu pierwszych trzech miesięcy po porodzie. Może to być spowodowane dramatyczną zmianą hormonów w okresie poporodowym.

• Łagodzenie bólu: Aby poradzić sobie z bólem porodowym, zarówno znieczulenie zewnątrzoponowe, jak i podpajęczynówkowe są bezpieczne dla kobiet z SM i nie wydają się powodować zaostrzeń ani nawrotów.

Po ciąży

Przynoszenie do domu dziecka to ekscytujący czas dla większości matek. Jednak w przypadku matek ze stwardnieniem rozsianym należy wziąć pod uwagę kilka dodatkowych kwestii podczas karmienia piersią i wznowienia przyjmowania leków.

Objawy

Podczas gdy ciąża może dać przerwę od typowych objawów SM, objawy mogą powrócić około trzech miesięcy po porodzie. Trzy miesiące po porodzie są uważane za okres wysokiego ryzyka zwiększonej aktywności choroby stwardnienia rozsianego, co może mieć wpływ na opcje leczenia i decyzje.

Leczenie

W przypadku kobiet ze stwardnieniem rozsianym, u których występuje większe ryzyko nawrotu poporodowego, zwłaszcza w ciągu trzech miesięcy po porodzie, zaleca się szybkie wznowienie leczenia DMT, chyba że karmią piersią.

Karmienie piersią jest szczególnym problemem dla kobiet ze stwardnieniem rozsianym, ze względu na to, jak leki mogą przenikać przez mleko matki. Obecnie dostępne są ograniczone informacje na temat przenoszenia DMT w mleku matki oraz bezpieczeństwa stosowania DMT podczas karmienia piersią.

Chociaż nie zostało to potwierdzone, naukowcy uważają za wysoce prawdopodobne, że DMT są przenoszone przez mleko matki. Dlatego lekarze prawdopodobnie zalecą matkom, aby nie przyjmowały DMT podczas karmienia piersią.

Zagrożenia

Nawrót SM jest zawsze ryzykiem po ciąży. W rzeczywistości, jak wspomniano powyżej, ryzyko znacznie wzrasta w ciągu pierwszych trzech miesięcy po porodzie. Omów z lekarzem problemy związane z ciążą związane ze stwardnieniem rozsianym, w tym kiedy wznowić DMT i jaki może to mieć wpływ na karmienie piersią.

Karmienie piersią jest zalecane kobietom ze stwardnieniem rozsianym, ponieważ wykazano, że zmniejsza to ryzyko nawrotu choroby.

Depresja okołoporodowa i poporodowa

Depresję okołoporodową definiuje się jako depresję występującą w czasie ciąży lub w pierwszym roku po porodzie.

Osoby ze stwardnieniem rozsianym są już narażone na depresję ze względu na psychologiczny wpływ radzenia sobie z przewlekłą chorobą. Kobiety ze stwardnieniem rozsianym mają większe prawdopodobieństwo wystąpienia depresji okołoporodowej.

Kobiety, u których zdiagnozowano SM w okresie poporodowym, zgłaszają najwyższy poziom depresji, podczas gdy kobiety zdiagnozowane przed ciążą mają podobne wskaźniki depresji jak kobiety bez SM.

Bezpieczna ciąża jest możliwa dla kobiet ze stwardnieniem rozsianym, ale wymaga to trochę więcej planowania i rozważenia. W tym okresie leczenie choroby będzie trudne. Upewnij się, że przedyskutujesz z lekarzem potencjalne ryzyko i zmiany w planie leczenia, zanim zaplanujesz poczęcie.