Co to jest depresja kliniczna?

Depresja kliniczna, zwana także dużą depresją lub ciężkim zaburzeniem depresyjnym (MDD), jest często mylona ze smutnym lub obniżonym nastrojem. Chociaż uczucie smutku jest jednym z objawów klinicznej depresji, musi istnieć kilka innych oznak i objawów – oprócz smutku – aby u kogoś formalnie zdiagnozowano kliniczną depresję.

Depresja kliniczna jest uważana za potencjalnie przewlekłą i ciężką chorobę z chorobami współistniejącymi i wysoką śmiertelnością.Kąt Zrozumienie oznak i objawów depresji klinicznej jest ważne, aby zapewnić komuś dokładną diagnozę i leczenie.

Co to jest depresja kliniczna?

Depresja kliniczna to poważna forma choroby psychicznej, która wpływa nie tylko na nastrój osoby. Wpływa na sposób, w jaki osoba:

• Myśli
• Dzieje
• Czuje
• Zarządza ich życiem

Rozpoznanie depresji klinicznej oznacza, że ​​dana osoba ma objawy, które zakłócają zdolność do funkcjonowania w pracy i w domu, co niekorzystnie wpływa na sposób, w jaki dana osoba jest w stanie cieszyć się hobby i spędzaniem wolnego czasu, socjalizacją, związkami i nie tylko.

Depresja kliniczna obejmuje nie tylko emocje, ale także objawy fizyczne, takie jak bezsenność i utrata apetytu. Należy zauważyć, że depresja kliniczna to zestaw oznak i objawów, które mogą odzwierciedlać brak równowagi chemicznej w mózgu.

Objawy

Niektóre z najbardziej rozpowszechnionych objawów depresji klinicznej to ciężki i uporczywy niski nastrój, głęboki smutek lub poczucie rozpaczy. Charakterystyki, objawy lub cechy depresji mogą mieć różne nasilenie, od bardzo łagodnego do ciężkiego. Objawy mogą obejmować:

• Ciągłe uczucie smutku lub przygnębienia
• Utrata zainteresowania hobby i zajęciami, które zwykle są przyjemne
• Niski poziom energii lub uczucie zmęczenia
• Bezsenność (kłopoty ze snem) lub za dużo snu
• Utrata apetytu i późniejsza utrata wagi
• Zbyt dużo jedzenia, co powoduje przyrost masy ciała
• Spowolniony ruch lub mowa
• Zwiększenie aktywności (krok, nerwowe gesty, takie jak wielokrotne załamywanie rąk)
• Poczucie winy lub bezwartościowości
• Problemy z koncentracją
• Trudności w podejmowaniu decyzji
• Myśli samobójcze (lub aktywny plan popełnienia samobójstwa)
• Obsesja śmierci

Aby postawić formalną diagnozę depresji klinicznej, objawy te muszą trwać co najmniej dwa tygodnie i muszą oznaczać zmianę w stosunku do poprzedniego poziomu funkcjonowania doświadczonego przed wystąpieniem objawów i muszą powodować znaczne upośledzenie lub stres osoby w jej pracy, sytuacjach społecznych lub inne obszary funkcjonowania. Objawy nie mogą być spowodowane inną chorobą, w tym nadużywaniem substancji.

Inne stany fizyczne, które mogą naśladować objawy depresji, to:

• Problemy z tarczycą
• Guz mózgu
• Niedobór witamin

Diagnoza

Rozpoznanie klinicznej depresji często zaczyna się od badania fizykalnego, testów laboratoryjnych i innych środków diagnostycznych, aby wykluczyć wszelkie stany fizyczne, takie jak problemy z tarczycą. Następnie dostawca podstawowej opieki zdrowotnej może skierować Cię do psychiatry lub innego specjalisty zdrowia psychicznego (takiego jak licencjonowany psycholog kliniczny pracownik socjalny lub LICSW) w celu oceny. Ocena przez specjalistę ds. zdrowia psychicznego może obejmować:

• Ocena psychiatryczna: Obejmuje historię aktualnych objawów oraz ocenę twoich myśli, uczuć i zachowań. Możesz zostać poproszony o odpowiedź na niektóre pytania w formie pisemnej.

• Historia rodzinna: służy do rozszyfrowania, czy w Twojej rodzinie występuje jakakolwiek choroba psychiczna.

• Ocena diagnostyczna: ocenia twoje objawy w porównaniu z DSM-5, narzędziem diagnostycznym zwanym Podręcznikiem diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych.

Powoduje

Dokładna przyczyna depresji klinicznej nie jest znana, każdy może cierpieć na poważne zaburzenie depresyjne. Istnieje jednak kilka znanych przyczyn związanych z depresją kliniczną, takich jak:

• Biochemia: Uważa się, że określone substancje chemiczne w mózgu odgrywają rolę w objawach depresji.KątKąt

• Genetyka: Wiadomo, że depresja występuje w rodzinach. Jeśli masz rodzica lub rodzeństwo z depresją kliniczną, prawdopodobieństwo zachorowania na depresję jest dwa do trzech razy wyższe niż u kogoś, kto nie ma tej więzi rodzinnej.KątKąt

• Czynniki środowiskowe: takie jak narażenie na przemoc, wykorzystywanie i zaniedbanie, szczególnie w dzieciństwie, mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia depresji.KątWiadomo również, że ubóstwo czyni osobę bardziej podatną na depresję kliniczną.

Czynniki ryzyka

Chociaż nikt nie jest w stanie dokładnie przewidzieć, czy dana osoba wpadnie w depresję, istnieją pewne czynniki ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo zdiagnozowania depresji, takie jak:

• Miałeś poprzedni epizod depresji klinicznej
• Posiadanie w rodzinie depresji, alkoholizmu, choroby afektywnej dwubiegunowej lub członka rodziny, który popełnił samobójstwo
• Masz problemy z nadużywaniem substancji
• Przechodzenie przez znaczące zmiany życiowe (takie jak utrata bliskiej osoby)
• Wysoki poziom stresu
• Po przeżyciu traumy
• Posiadanie pewnych schorzeń (takich jak guz mózgu)
• Przyjmowanie niektórych leków, o których wiadomo, że powodują depresję
• Posiadanie pewnych cech osobowości (takich jak skrajny pesymizm lub niska samoocena)

Rodzaje

Istnieje kilka różnych rodzajów depresji, które dana osoba może mieć; podstawowa różnica polega na zastosowanych funkcjach. Możesz mieć lub nie mieć tak zwanego specyfikatora związanego z depresją, te specyfikatory mogą obejmować:

• Niepokój: depresja wraz z uczuciem niepokoju, zmartwienia, nerwowości lub napięcia.

• Cechy mieszane: depresja wraz ze wzrostem energii, nadmierne mówienie, zawyżone poczucie własnej wartości (określane również jako mania lub mania).

• Cechy melancholii: ciężka depresja połączona z wczesnym wstawaniem, utratą wszelkiego zainteresowania rzeczami, które wcześniej lubiłeś, gorszym nastrojem rano i poczuciem winy.

• Cechy nietypowe: depresja z cechami, które obejmują nastrój, który może się rozjaśnić w odpowiedzi na pozytywne wydarzenia, wzrost apetytu, nadmierny sen, uczucie ciężkości w rękach lub nogach (tzw. paraliż ołowiany).

• Cechy psychotyczne: depresja z towarzyszącą psychozą, taką jak halucynacje lub urojenia.

• Początek okołoporodowy: występuje w czasie ciąży lub w ciągu czterech tygodni od porodu.

• Wzorzec sezonowy: znany również jako sezonowe zaburzenie afektywne, obejmuje depresję związaną z określoną porą roku (zwykle z mniejszą ekspozycją na światło słoneczne, taką jak jesień lub zima). Objawy mogą obejmować problemy ze wstawaniem i chodzeniem do pracy w miesiącach zimowych.

Leczenie

Depresja kliniczna jest jednym z najłatwiej uleczalnych zaburzeń zdrowia psychicznego.Kąt W rzeczywistości od 80 do 90% osób z depresją pozytywnie reaguje na leczenie.Kąt

Lek

Kiedy chemia w mózgu przyczynia się do depresji, Twój lekarz może przepisać lek przeciwdepresyjny. Antydepresanty nie są uważane za leki uzależniające, po prostu pomagają modyfikować chemię mózgu, łagodząc w ten sposób objawy depresji.

Jedną z wad leków przeciwdepresyjnych jest to, że mogą one potrwać nawet kilka tygodni, zanim zaczną działać terapeutycznie (zmniejszając objawy depresji).

Jeśli zaczniesz brać leki przeciwdepresyjne i po kilku tygodniach nie zauważysz poprawy objawów, psychiatra może dostosować dawkę lub dodać dodatkowe leki.

Zazwyczaj lekarz poinstruuje Cię, aby przyjmować leki przeciwdepresyjne przez co najmniej sześć miesięcy (lub dłużej) po zauważeniu złagodzenia objawów; może zostać zalecone przyjmowanie leku przez długi czas, aby zmniejszyć ryzyko przyszłych epizodów depresji.

Psychoterapia

Psychoterapia – czasami nazywana „terapią rozmową” – jest powszechnym sposobem leczenia łagodnej depresji. Jeśli masz umiarkowaną lub ciężką depresję, możesz zostać zachęcony do zaangażowania się w terapię rozmową wraz z lekami przeciwdepresyjnymi.

Stwierdzono, że w leczeniu depresji pomocne są różne sposoby psychoterapii. Jednym z najskuteczniejszych sposobów psychoterapii depresji jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT), rodzaj terapii psychologicznej, która okazała się skuteczna w przypadku wielu różnych problemów, takich jak:

• Depresja
• Lęk
• Zaburzenia używania alkoholu i substancji psychoaktywnych
• Zaburzenia odżywiania
• Inne rodzaje chorób psychicznych

Terapia CBT obejmuje różne strategie; niektóre lub wszystkie z tych strategii mogą być stosowane podczas terapii indywidualnej lub grupowej, obejmują one:

• Nauka rozpoznawania zniekształceń w myśleniu, które prowadzą do problemów i ponownej oceny tych zniekształceń
• Nauka zmiany wzorców zachowań (np. stawianie czoła lękom, gdy dana osoba cierpi na silny lęk)
• Nauka umiejętności rozwiązywania problemów i ich wykorzystania w określonych sytuacjach
• Nauka zdobywania zaufania do swoich mocnych stron i umiejętności
• Przyjmowanie lepszego wglądu w motywację i zachowanie innych
• Nauka wyciszenia umysłu i odprężenia ciała

Czas potrzebny na leczenie depresji może się różnić w zależności od kilku czynników, w tym:

• Nasilenie klinicznej depresji
• Zakres traumy, której można było doświadczyć
• Czy dana osoba ma współwystępujące schorzenia, takie jak zaburzenie używania substancji
• Rodzaj depresji, którą ma dana osoba

Terapia ECT

Terapia elektrowstrząsowa (ECT) to bardzo skuteczna metoda leczenia depresji, ale zwykle zarezerwowana dla osób, które nie reagują dobrze na inne rodzaje leczenia, takie jak leki. ECT jest dziś zupełnie inne niż w przeszłości, kiedy dana osoba nie spała podczas procesu. Ten sposób leczenia rozpoczął się w latach 40. XX wieku. Dziś jednak EW wykonuje się w znieczuleniu. Polega na bardzo krótkiej stymulacji elektrycznej mózgu po uśpieniu osoby. ECT zwykle składa się z około sześciu do 12 sesji.Kąt

Korona

Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby poradzić sobie z depresją kliniczną, niektóre z najczęstszych interwencji obejmują zmiany stylu życia, takie jak:

• Zapewnienie wystarczającej ilości snu każdej nocy
• Zdrowa dieta
• Zaangażowanie się w codzienną rutynę ćwiczeń fizycznych (za zgodą lekarza). Badania wykazały, że ćwiczenia fizyczne mogą łagodzić depresję.
• Unikanie używania alkoholu (który działa depresyjnie) i innych używek
• Przyjmowanie środków radzenia sobie ze stresem (takich jak techniki głębokiego oddychania i relaksacji, joga lub praktyka uważności).

Należy pamiętać, że depresja kliniczna jest poważną chorobą i dostępne jest leczenie. Dzięki dokładnej diagnozie i właściwemu leczeniu większość ludzi może nauczyć się żyć z kliniczną depresją, a wielu z nich odczuwa ulgę w jej objawach. Jeśli masz objawy klinicznej depresji, koniecznie porozmawiaj ze swoim lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej; nie bój się poprosić o skierowanie do specjalisty zdrowia psychicznego w celu uzyskania dokładnej oceny/diagnozy. To pierwszy krok do proaktywnego dbania o zdrowie psychiczne.