Co to jest rakowiak?

Rakowiaki to rzadkie, wolno rosnące guzy, które mogą powstawać w kilku miejscach w ciele. Rakowiaki to podgrupa guzów zwanych guzami neuroendokrynnymi (NET), które zwykle rozpoczynają się w przewodzie pokarmowym (żołądek, wyrostek robaczkowy, jelito cienkie, dwunastnica, okrężnica lub odbytnica) lub w płucach. W niektórych przypadkach rakowiaki mogą zaczynać się w innych częściach ciała, takich jak jądra lub jajniki.

Chociaż rakowiaki są rakowe, są wyjątkowe, ponieważ uważa się je za „rak w zwolnionym tempie”. W rzadkich przypadkach rakowiaki mogą dawać przerzuty (rozprzestrzeniać się na inne obszary ciała).

Radzenie sobie z diagnozą rakowiaka — Bardzowell / Jessica Olah

Jeśli masz rakowiaka, możesz mieć go przez lata i nigdy o tym nie wiedzieć. Ponieważ rakowiaki rozwijają się bardzo powoli, zwykle nie są diagnozowane do wieku 55-65 lat.

Co to jest zespół rakowiaka?

Zespół rakowiaka występuje, gdy rakowiak uwalnia do krwiobiegu określone substancje chemiczne, takie jak serotonina. Mniej niż 10% osób z rakowiakami ma lub rozwija zespół rakowiaka. Jednak ta statystyka może się różnić w zależności od lokalizacji guza i jego diagnozy przez lekarza.

Wśród rakowiaków guzy przewodu pokarmowego stanowią 60% wszystkich guzów neuroendokrynnych. Częstość występowania (częstotliwość choroby) rakowiaków jest większa u osób rasy czarnej niż u osób rasy białej. Czarni mężczyźni mają również większe ryzyko zachorowania na rakowiaki niż czarne kobiety, chociaż czynniki te nie zostały zbadane.

Objawy rakowiaka

Objawy rakowiaka zależą od jego lokalizacji w organizmie i miejsca wydzielania substancji chemicznych w krwiobiegu. Jeśli rakowiak znajduje się w przewodzie pokarmowym, objawy mogą obejmować:

Ból brzucha
Nudności, wymioty lub zaparcia
Biegunka
Krwawienie z odbytnicy
Ból odbytu

Jeśli rakowiak znajduje się w płucach, objawy mogą obejmować:

Problemy z oddychaniem
Ból klatki piersiowej
świszczący oddech
Zaczerwienienie lub uczucie ciepła na szyi (zaczerwienienie skóry)
Różowe lub fioletowe ślady na szyi przypominające rozstępy

Powoduje

Naukowcy nie wiedzą, co powoduje rakowiaki. Jednak nowotwory pojawiają się, gdy komórki rozwijają mutacje w swoim kwasie dezoksyrybonukleinowym (DNA), materiale dziedzicznym człowieka. Mutacje umożliwiają komórkom wzrost i niekontrolowany podział, podczas gdy zdrowe komórki z czasem umierają. Gdy te zmutowane komórki gromadzą się, rosną w skupiska komórek znanych jako guzy i mogą atakować pobliskie tkanki lub tworzyć przerzuty.

Jednak niektóre badania wykazały, że pacjenci z rzadkim schorzeniem zwanym stwardnieniem gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej typu 1 (MEN1) mają większą szansę na rozwój rakowiaka oskrzeli i jelita. Sugeruje to, że gen MEN1 może odgrywać rolę w rakowiakach płuc i przewodu pokarmowego.

Diagnoza

Małe rakowiaki mogą być trudne do wykrycia, a zatem trudne do zdiagnozowania. Często guzy te są wykrywane podczas operacji lub badania na inny stan. Istnieją jednak testy, które można wykorzystać do wykrywania rakowiaków, w tym:

Zdjęcia rentgenowskie i skany diagnostyczne: Obejmują one prześwietlenie klatki piersiowej, tomografię komputerową (CT), obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) i PET/CT z dotatem galu-68 (ga-68). Dotatate ga-68 to skan nowej generacji, który jest obecnie używany do wykrywania wszystkich typów guzów neuroendokrynnych.
Badanie krwi: Badanie krwi może wykazać podwyższony poziom serotoniny, hormonu odpowiedzialnego za regulację nastroju. Ostatnie badania sugerują również, że serotonina jest czynnikiem wzrostu kilku typów raka. Badanie krwi może również wykazać wysoki poziom chromograniny A (CgA), która jest substancją wytwarzaną przez większość rakowiaków.
Badanie moczu: Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, ma rakowiaka, który wytwarza zbyt dużo hormonów, może pojawić się jako rodzaj kwasu w moczu o nazwie 5-HIAA (kwas 5-hydroksyindolooctowy). To produkt odpadowy serotoniny.
Biopsja: Biopsja to zabieg chirurgiczny polegający na przetestowaniu próbki tkanki z rakowiaka i obejrzeniu jej pod mikroskopem. Czasami można to zrobić za pomocą elastycznej lunety, aby zajrzeć do wnętrza ciała. Ta procedura nazywa się endoskopią. W przypadku wykrycia guza lekarz może pobrać próbkę tkanki do diagnozy.
Skanowanie oktreotydem: Jest to specjalny rodzaj skanowania, który może wykryć rakowiaki. Ten skan jest wykonywany po wstrzyknięciu radioaktywnej substancji znanej jako ind-111 (In 111), która jest wychwytywana przez komórki rakowiaka. Jest ogólnie bardziej wrażliwy na promieniowanie rentgenowskie i skany diagnostyczne.

Badania krwi stosowane do diagnozowania raka

Leczenie

Jeśli małe rakowiaki jeszcze się nie rozprzestrzeniły, najlepszym sposobem leczenia jest operacja. Jeśli guz stał się zbyt duży lub ma przerzuty, inne dostępne metody leczenia obejmują:

Chemioterapia: to leczenie wykorzystuje silne leki do zabijania komórek nowotworowych. Można go podawać dożylnie lub przyjmować w postaci pigułki. Czasami zaleca się chemioterapię w leczeniu zaawansowanych rakowiaków, których nie można usunąć chirurgicznie.
Chirurgia częściowa: jest to niezbędne, jeśli guz jest zbyt duży, aby można go było usunąć. Chirurgia częściowa może poprawić skuteczność leczenia.
Leki kontrolujące nadmiar hormonów: Niektóre leki mogą być stosowane do blokowania hormonów wydzielanych przez rakowiaki. Może to pomóc w zmniejszeniu objawów i spowolnieniu wzrostu guza.
Leczenie wątroby: rakowiaki często rozprzestrzeniają się na wątrobę. Typowe leczenie wątroby obejmuje ablację falami radiowymi, która zapewnia terapię cieplną, która powoduje śmierć komórek rakowiaka w wątrobie. Innym sposobem leczenia jest krioablacja, która wykorzystuje cykle zamrażania i rozmrażania do zabijania komórek rakowych.

Rokowanie

Według American Cancer Society (ACS) pięcioletni względny wskaźnik przeżycia osób w Stanach Zjednoczonych, u których zdiagnozowano rakowiaka przewodu pokarmowego (GI), wynosi około 90%. Jednak ten odsetek może się zmieniać w zależności od tego, jak daleko rozprzestrzenił się rak, wieku osoby, ogólnego stanu zdrowia i dostępnych metod leczenia.

Baza danych SEER (Surveillance, Epidemiology, and End Results) śledzi pięcioletnie względne wskaźniki przeżycia osób z rakowiakami przewodu pokarmowego w oparciu wyłącznie o to, jak daleko rozprzestrzenił się nowotwór. Kategorie te obejmują etapy zlokalizowane, regionalne i odległe, którymi są:

Zlokalizowane: Rak nie rozprzestrzenił się poza narząd, w którym się rozpoczął (żołądek, jelito cienkie, dwunastnica).
Regionalny: Rak przerósł przez ścianę narządu, w którym się rozpoczął i wszedł do tkanek, takich jak tłuszcze, mięśnie i więzadła.
Odległy: rak ma przerzuty lub rozprzestrzenił się na główne części ciała, w tym płuca, kości i wątrobę.

5-letni względny wskaźnik przeżycia rakowiaków przewodu pokarmowego
SEER Stage	5-letni względny wskaźnik przeżycia
Zlokalizowane	97%
Regionalny	95%
Odległy	67%
Wszystkie etapy SEER połączone	94%

Dane zebrane w latach 2010-2016

Korona

Każda osoba chora na raka wypracowuje własny sposób radzenia sobie. Ale nie musisz tego robić sam. Jeśli masz pytania lub potrzebujesz wskazówek, porozmawiaj z lekarzem. Rozważ również następujące kroki, które pomogą Ci poradzić sobie z diagnozą:

Dowiedz się wystarczająco dużo o rakowiakach, aby podejmować decyzje dotyczące Twojej opieki: Zadaj lekarzowi pytania dotyczące Twojego stanu. Im bardziej otwarte i szczere rozmowy z lekarzem, tym lepiej poinformowany o podejmowaniu niezbędnych kroków w celu opanowania i leczenia choroby.
Porozmawiaj z innymi chorymi na raka: Grupy wsparcia onkologicznego mogą pomóc w nawiązaniu kontaktu z osobami, które napotkały lub stoją przed tymi samymi wyzwaniami. Zapytaj swojego lekarza o grupy wsparcia onkologicznego w Twojej okolicy. Możesz również skontaktować się z lokalnym oddziałem ACS lub Carcinoid Cancer Foundation.
Kontroluj, co możesz w kwestii swojego zdrowia: diagnoza raka może sprawić, że poczujesz się, jakbyś nie miał kontroli nad swoim zdrowiem. Ale możesz podjąć kroki w celu utrzymania zdrowego stylu życia, aby lepiej radzić sobie z leczeniem raka.
Jedz zdrowe posiłki i ćwicz wystarczająco dużo: jedz dużo owoców i warzyw bogatych w witaminę C, która może wspomóc Twój układ odpornościowy. Kiedy czujesz się na siłach, włącz lekkie ćwiczenia do swojej codziennej rutyny. Ogranicz stres, jeśli to możliwe, i śpij dużo, abyś czuł się wypoczęty po przebudzeniu. Są to proste, ale ważne kroki w celu poprawy samopoczucia psychicznego i ogólnego stanu zdrowia.

Radzenie sobie i życie z rakiem

Streszczenie

Rakowiaki są rzadkimi, wolno rosnącymi guzami, które są częścią podgrupy zwanej nowotworami neuroendokrynnymi (NET). Mogą pojawić się w kilku miejscach w ciele, takich jak przewód pokarmowy lub płuca. Objawy różnią się w zależności od lokalizacji guza i miejsca uwalniania substancji chemicznych w krwiobiegu.

Małe rakowiaki mogą być trudne do wykrycia, a zatem do zdiagnozowania. Jednak po znalezieniu istnieje wiele opcji leczenia. Opcje leczenia obejmują chemioterapię, operację, leki i leczenie wątroby (jeśli guz rozprzestrzenił się na wątrobę).

Wskaźnik przeżycia osób z rakowiakami jest obiecujący, zwłaszcza jeśli rak się nie rozprzestrzenił.

Rozpoznanie guza lub raka może powodować stres, niepokój i depresję. Należy pamiętać, że te uczucia są normalne. Nie bój się prowadzić otwartych i szczerych rozmów z lekarzem na temat możliwości leczenia. Pomocne może być również szukanie wsparcia u innych osób, które stoją w obliczu podobnej diagnozy, ponieważ mogą oni dzielić się swoimi doświadczeniami z różnymi terapiami oraz zapewniać wsparcie emocjonalne i psychologiczne.

Co najważniejsze, nie trać nadziei. Średnio względny wskaźnik przeżycia rakowiaka przewodu pokarmowego jest wysoki, gdy stosuje się odpowiednie i natychmiastowe leczenie. Ogólnie rzecz biorąc, leczenie raka — i wskaźniki przeżycia — ulegają poprawie. Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych jest 15 milionów osób, które przeżyły raka, a liczba ta rośnie. Nie tylko więcej osób przeżywa raka, ale wielu z nich dobrze się rozwija, z nowym poczuciem celu i docenianiem życia po chorobie.