Co to jest wyprysk na skórze głowy?

Egzema to szerokie pojęcie, odnoszące się do kilku powiązanych schorzeń skóry, które powodują suchą, zaczerwienioną skórę, która może stać się łuszcząca się, zaskorupiała, pogrubiona lub pokryta pęcherzami. Istnieje wiele różnych rodzajów wyprysku, jeden z nich nazywa się łojotokowym zapaleniem skóry, bardziej znanym jako wyprysk skóry głowy.

Łojotokowe zapalenie skóry (SD) jest znane jako niezakaźne, przewlekłe (długotrwałe) lub nawracające (co oznacza, że ​​objawy pojawiają się i znikają) choroba zapalna. Najczęściej dotyka dorosłych, ale bardziej krótkotrwały typ łojotokowego zapalenia skóry – znany jako ciemieniucha – może wystąpić u niemowląt.

W przeciwieństwie do innych form egzemy, swędzenie niekoniecznie jest objawem łojotokowego zapalenia skóry, ale raczej często powoduje powstawanie łupieżowych płatków (szczególnie na twarzy i skórze głowy.Często osoby z łojotokowym zapaleniem skóry mają również łuszczycę.

Dokładna przyczyna łojotokowego zapalenia skóry nie jest na pewno znana, ale istnieją spekulacje, że stan ten może być powiązany z szybkim rozprzestrzenianiem się (proliferacją) rodzaju grzybów drożdżopodobnych na skórze o nazwie Malassezia.

Wyprysk na skórze głowy Objawy

Egzema na skórze głowy obejmuje objawy wokół linii włosów i za uszami.Objawy obejmują:

• Zaczerwienienie w jasnych odcieniach skóry
• Brązowy, fioletowoszary lub popielaty w ciemniejszych odcieniach skóry
• Białe lub żółtawe chrupiące łuski na skórze głowy (które wydają się grube i tłuste)
• Tłusta, opuchnięta skóra
• Wysypka, która może wyglądać jak łuszczyca (inny rodzaj choroby skóry spowodowany nadczynnością układu odpornościowego)

Objawy łojotokowego zapalenia skóry są często widoczne na skórze głowy, twarzy, w okolicy tylnej części ucha, aw niektórych przypadkach na klatce piersiowej, pod pachami i/lub w okolicy narządów płciowych.

Wyprysk na skórze głowy może wystąpić w dowolnym momencie życia danej osoby, ale najczęściej występuje w okresie niemowlęcym lub w wieku dorosłym (u dorosłych w wieku od 30 do 60 lat).

Kiedy łojotokowe zapalenie skóry dotyka niemowląt, stan najczęściej ustępuje samoistnie, ale u dorosłych SD zwykle ma wzór nawrotów z objawami, które mogą pojawiać się i znikać przez wiele lat.

Objawy niemowlęce

U niemowląt z łojotokowym zapaleniem skóry stan ten zwykle objawia się jako postać choroby zwanej ciemieniuchą. Objawy ciemieniuchy obejmują łuskowate, tłuste plamy na skórze głowy; ale objawy mogą być również widoczne na pośladkach (i często są mylone z kontaktowym zapaleniem skóry).

Uwaga, termin medyczny określający wysypkę pieluszkową to kontaktowe zapalenie skóry. Jeśli u niemowlęcia zostanie zdiagnozowane łojotokowe zapalenie skóry w ciągu pierwszych kilku miesięcy życia, w większości przypadków zniknie w ciągu roku i nigdy się nie powtórzy.

U niemowląt egzemie na skórze głowy często towarzyszy atopowe zapalenie skóry. Atopowe zapalenie skóry to termin medyczny określający najczęstszą postać wyprysku, która często występuje na twarzy, dłoniach, łokciach i kolanach, ale może obejmować dowolną część ciała.

Zwykle objawy egzemy są bardziej nasilone, gdy niemowlę (lub dorosły) ma oba stany (atopowe zapalenie skóry i łojotokowe zapalenie skóry).Kiedy łojotokowe zapalenie skóry nakłada się na atopowe zapalenie skóry, może rozwinąć się stan, który niektórzy ludzie nazywają zapaleniem skóry głowy i szyi, wydaje się to być blisko związane z łojotokowym zapaleniem skóry i jest traktowane podobnie.

Objawy nastolatków

U nastolatków wyprysk na skórze głowy może wystąpić w obszarach, w których skóra jest tłusta (takich jak skóra głowy). Inne obszary, w których obrzęk, zaczerwienienie i tłuste łuszczenie są często obserwowane u nastolatków, to boki nosa, okolice brwi, na środku klatki piersiowej, górnej części pleców, pod pachami i w okolicy pachwiny.

Gdy nastolatek (lub osoba dorosła) ma SD, a następnie przechodzi w remisję (gdy stan jest obecny, ale nie ma objawów), prawie zawsze powraca.

Wysypka może swędzieć i powodować pewien dyskomfort, ale dla większości nastolatków to zaczerwienienie i łuszczenie się najbardziej przeszkadzają. Widoczna wysypka może naprawdę mieć wpływ na samoocenę, szczególnie u nastolatków.

Powoduje

Dokładna przyczyna łojotokowego zapalenia skóry nie jest dobrze znana. Eksperci przypuszczają jednak, że geny i hormony są bardzo skłonne do odgrywania roli w jej rozwoju.

Ponadto drożdże, które normalnie harmonijnie żyją na skórze, mogą odgrywać rolę w rozwoju łojotokowego zapalenia skóry. Uważa się, że dzieje się tak, gdy określony typ organizmu – zwany Malassezia – zaczyna bardzo szybko rosnąć i namnażać się. Mówi się, że to z kolei powoduje nadmierną reakcję układu odpornościowego człowieka, co skutkuje reakcją zapalną.

Ale w przeciwieństwie do niektórych innych form egzemy, SD nie jest związane z alergiami.Podobnie jak w przypadku innych rodzajów egzemy (takich jak atopowe zapalenie skóry), stres, a także zimna i sucha pogoda mogą wywoływać nawroty.

Czynniki ryzyka

Chociaż większość osób z łojotokowym zapaleniem skóry jest zdrowa, niektórzy eksperci twierdzą, że SD jest bardziej prawdopodobne w pewnych okolicznościach. Obejmują one:

• Wzrost produkcji sebum na skórze lub skórze głowy
• Wysoki poziom drożdży (grzybów) na skórze
• Obecność innych chorób skóry (takich jak trądzik, trądzik różowaty i łuszczyca)
• Osłabiony układ odpornościowy (np. z HIV lub AIDS)

Według National Egzema Association, niektóre inne czynniki mogą predysponować osobę do wystąpienia łojotokowego zapalenia skóry. Obejmują one:

• Osoby z chorobami układu nerwowego (takimi jak choroba Parkinsona lub epilepsja)
• Osoby z depresją, alkoholizmem lub zaburzeniami odżywiania
• Osoby przyjmujące określone rodzaje leków (w tym lit, interferon i inne)
• Osoby powracające do zdrowia po udarze lub zawale serca
• Niektóre leki, w tym psoralen, interferon i lit, zwiększają ryzyko rozwoju łojotokowego zapalenia skóry
• Specyficzne schorzenia
• Częste stany psychiczne (takie jak depresja, lęk i zaburzenia odżywiania)
• Alkoholizm
• Powrót do zdrowia po udarze lub zawale serca

Diagnoza

Mówi się, że łojotokowe zapalenie skóry jest schorzeniem łatwym do zdiagnozowania. Wynika to z wyglądu dotkniętej chorobą skóry, w połączeniu z miejscem, w którym pojawia się stan na ciele.

Dermatolog przeprowadzi badanie, aby zaobserwować dotknięte obszary. Następnie można wykonać biopsję, aby wykluczyć inne rodzaje chorób skóry (takie jak łuszczyca). Biopsję często wykonuje się, jeśli dotknięty obszar skóry głowy lub skóry nie reaguje korzystnie na leczenie łojotokowego zapalenia skóry.

Biopsja skóry

Biopsja skóry polega na zeskrobaniu komórek skóry, które zostaną wysłane do laboratorium i zbadane pod mikroskopem. Test jest zwykle wykonywany w gabinecie lekarskim, a wyniki są często dostępne w ciągu zaledwie kilku dni do dwóch tygodni.

Leczenie

Istnieją trzy główne cele leczenia łojotokowego zapalenia skóry, w tym:

• Zdejmowanie wagi
• Zmniejszenie swędzenia
• Łagodzenie stanu zapalnego (który powoduje zaczerwienienie i obrzęk)

Leczenie ciemieniuchy (łojotokowe zapalenie skóry) u niemowląt zwykle polega po prostu na użyciu pewnego rodzaju emolientów (takich jak wazelina lub olej mineralny) w celu delikatnego rozluźnienia łusek.

Dorośli mogą wymagać bardziej złożonego leczenia, w tym:

• Dbanie o siebie, aby radzić sobie ze stresem i zapobiegać nawrotom
• Miejscowo (na skórę) krem ​​przeciwgrzybiczy

• Leczniczy szampon przeciwgrzybiczy (np. marki na receptę lub bez recepty)

• Miejscowy kortykosteroid (w celu zmniejszenia stanu zapalnego w cięższych przypadkach)
• Miejscowy krem ​​niesteroidowy (taki jak Eucrisa, który jest kremem przeciwzapalnym do łagodnych i umiarkowanych postaci egzemy, dla tych, którzy nie mogą używać sterydów)

Dbanie o siebie

Według National Egzema Association dobra samoopieka może pomóc w powstrzymaniu objawów. Obejmują one:

• Codzienne mycie delikatnym środkiem czyszczącym zawierającym cynk (2% pirytionianu cynku)
• Stosowanie delikatnego kremu nawilżającego (najlepiej takiego, który nie zatyka porów)
• Utrzymywanie stresu dzięki nawykom zdrowego stylu życia (takim jak codzienny trening i medytacja lub inne techniki redukcji stresu)
• Wysypianie się każdej nocy

Badanie dotyczące linku do zdrowia psychicznego/innych

Niektórzy eksperci zgłaszają związek między pewnymi cechami osobowości a powszechnymi schorzeniami psychicznymi (takimi jak depresja i lęk) oraz łojotokowym zapaleniem skóry. Uważa się, że niektóre z tych czynników psychologicznych odgrywają rolę w wystąpieniu, zaostrzeniu (nagłym pogorszeniu objawów) i remisji łojotokowego zapalenia skóry (SD).

Według badania z 2017 roku mającego na celu ocenę cech osobowości u osób z powszechnymi schorzeniami psychicznymi (takimi jak depresja) z SD, „Stwierdziliśmy statystycznie istotnie wyższe wskaźniki depresji i lęku u pacjentów z SD w porównaniu z grupą kontrolną w niniejszym badaniu”.

Ponadto znacznie większa somatyzacja [complaints of discomfort] i neurotyczne cechy osobowości [such as moodiness, worry, fear, anger, frustration, envy, jealousy, guilt, depressed mood] znaleziono wśród tych pacjentów” – napisali autorzy badania.

Dane odkryte w badaniu wykazały, że osoby z łojotokowym zapaleniem skóry częściej manifestowały swoje emocje; zidentyfikowano to jako prawdopodobny związek między osobami z SD, określonymi cechami osobowości i stresem psychicznym. Dlatego niektórzy eksperci uważają SD za zaburzenie psychosomatyczne (choroba spowodowana lub nasilona przez czynnik psychiczny, taki jak konflikt wewnętrzny lub inne stresory).

Korona

Badanie ilustruje znaczenie nauki radzenia sobie ze stresem i wykorzystywania pozytywnych mechanizmów radzenia sobie z egzemą skóry głowy. Obejmuje to radzenie sobie z objawami emocjonalnymi, poszukiwanie wsparcia, dostosowywanie stylu życia (takie jak stosowanie regularnych treningów i nie tylko.