Chłoniak Hodgkina (HL) i chłoniak nieziarniczy (NHL) to dwie główne kategorie chłoniaków. Te stany to oba chłoniaki, co oznacza, że są to nowotwory obejmujące limfocyty, rodzaj białych krwinek (WBC) – ale różnią się one swoim wyglądem mikroskopowym, typowym przebiegiem choroby i innymi cechami.
Chłoniak Hodgkina
Istnieje pięć rodzajów HL. Cztery najczęstsze typy charakteryzują się nieprawidłowym typem limfocytów B zwanych komórkami Reed-Sternberg (RS). Piąty typ, guzkowaty chłoniak Hodgkina z przewagą limfocytów (NLPHL), ma wiele podobieństw do NHL. Jednak we wszystkich aspektach klinicznych cechy NLPHL są podobne do HL.
Nazywana również chorobą Hodgkina, HL została po raz pierwszy opisana przez Thomasa Hodgkina, lekarza żyjącego na początku XIX wieku. Hodgkin przez lata badał zwłoki pod kątem poważnej patologii. Jego zainteresowanie wzbudziło szereg przypadków — zauważył inny rodzaj zajęcia węzłów chłonnych i śledziony, które nie wyglądały na powszechną infekcję. Napisał artykuł o stanie, który teraz nosi jego imię, a później przypisuje się mu odkrycie HL.
Chłoniaki nieziarnicze tworzą zróżnicowaną grupę
NHL obejmuje różne chłoniaki, które dosłownie nie są HL.
Opisano ponad 60 typów chłoniaków różniących się od HL.Kąt NHL jest znacznie bardziej powszechny niż HL, stanowiąc do 90 procent wszystkich współczesnych chłoniaków. NHL to zróżnicowana grupa nowotworów złośliwych z szeregiem wyników diagnostycznych oraz zróżnicowanym przebiegiem choroby i rokowaniem.Kąt
W większości przypadków komórki rakowe są zlokalizowane w węzłach chłonnych lub w innych tkankach limfatycznych – w narządach takich jak śledziona i szpik kostny – ale mogą również atakować inne narządy, takie jak jelito cienkie i nerki.Kąt
Rozkład wieku jest trudny
Wśród dorosłych NHL zwykle dotyka starszą grupę wiekową. Ale NHL występuje również częściej niż HL u dzieci: około 60 procent chłoniaków dziecięcych to NHL,Kąt podczas gdy około 40 procent to HL.
HL ma dwie szczytowe grupy wiekowe — jedną w wieku 20 lat, a drugą po 55 roku życia.
Jak pojawiają się, manifestują i postępują typowe przypadki
Większość zarówno NHL, jak i HL to chłoniaki węzłowe, wywodzące się z węzłów chłonnych.
Jednak NHL jest znacznie bardziej podatne na pozawęzłowe – około 33 procent przypadków NHL jest uważanych za pierwotne chłoniaki pozawęzłowe. Najczęstszym miejscem pierwotnego chłoniaka pozawęzłowego jest przewód pokarmowy — i prawie wszystkie z nich to NHL.
Modele zajęcia węzłów chłonnych w klatce piersiowej różnią się między NHL i HL. HL zwykle rozwija się w uporządkowany sposób z jednej grupy węzłów chłonnych do następnej. To samo może nie dotyczyć wielu powszechnych NHL, chociaż niektóre mogą mieć zachowanie bardziej podobne do Hodgkina.
Rola inscenizacji
System stopniowania dla HL to anatomiczny system Cotswold, który jest modyfikacją starszego systemu Ann Arbor. W HL stadium anatomiczne silnie koreluje z rokowaniem i pomaga ukierunkować leczenie.
W przypadku NHL stopień zaawansowania opiera się na histologii i stopniu zaawansowania, które są predyktorem rokowania i mają wpływ na decyzje dotyczące leczenia.
W HL etapy I i II są zwykle leczone radioterapią, podczas gdy połączenie radioterapii i chemioterapii lub samej chemioterapii może być stosowane w leczeniu etapów III i IV.
Zarówno HL, jak i NHL mają wiele podtypów, które mogą być bardzo ważne klinicznie. W szczególności NHL ma podtypy, które mogą się znacznie różnić. Te różne podtypy zachowują się inaczej, są traktowane inaczej i wiążą się z różnymi wynikami.
Nawet jeśli zdiagnozowano u Ciebie określony podtyp HL lub NHL — na przykład chłoniak rozlany z dużych komórek B (DLBCL)Kąt— Twoje prognozy mogą się różnić. Pamiętaj, aby omówić wszelkie pytania dotyczące leczenia i rokowań z zespołem medycznym odpowiedzialnym za Twoją opiekę.
Discussion about this post