Leczenie struniaków u dzieci

Ogólne informacje o struniaku u dzieci:

Struniak dziecięcy to choroba, w której złośliwe (rakowe) komórki tworzą się w tkance znajdującej się wewnątrz kręgosłupa.
Oznaki i objawy struniaka zależą od miejsca powstania guza w tkance kręgosłupa.
Testy badające kręgosłup służą do diagnozowania struniaka.
Pewne czynniki wpływają na rokowanie (prawdopodobieństwo wyzdrowienia).

Struniak to rodzaj wolno rosnącego guza, który tworzy się w dowolnym miejscu wzdłuż kręgosłupa, od podstawy czaszki (kości zwanej clivus) do kości ogonowej. U dzieci i młodzieży struny tworzą się najczęściej w tkance w pobliżu kręgosłupa u podstawy czaszki lub kości ogonowej, co utrudnia ich całkowite usunięcie podczas operacji.

Objawy te mogą być spowodowane przez struniak lub inne choroby. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli Twoje dziecko ma którykolwiek z następujących objawów:

Bół głowy.
Podwójne widzenie.
Zatkany lub zatkany nos.
Kłopoty z mówieniem.
Trudności w połykaniu.
Ból szyi lub pleców.
Ból z tyłu nóg.
Drętwienie, mrowienie lub osłabienie rąk i nóg.
Zmiana nawyków jelit lub pęcherza.

Leczenie struniaków u dzieci — **Anatomia kręgosłupa**. Kręgosłup składa się z kości, mięśni, ścięgien, nerwów i innych tkanek, które sięgają od podstawy czaszki w pobliżu rdzenia kręgowego (clivus) do kości ogonowej (kości ogonowej). Kręgi (kości tylne) kręgosłupa obejmują kręgosłup szyjny (C1-C7), kręgosłup piersiowy (T1-T12), kręgosłup lędźwiowy (L1-L5), kręgosłup krzyżowy (S1-S5) i kość ogonową. Każdy kręg jest oddzielony dyskiem. Kręgi otaczają i chronią rdzeń kręgowy. Rdzeń kręgowy jest podzielony na segmenty, z których każdy zawiera parę nerwów rdzeniowych, które przesyłają informacje między mózgiem a resztą ciała. Wiele nerwów rdzeniowych rozciąga się poza stożek rdzeniowy (koniec rdzenia kręgowego), tworząc wiązkę nerwów zwaną ogonem końskim.

Testy badające kręgosłup służą do diagnozowania struniaka.

Można zastosować następujące testy i procedury:

Fizyczne badanie i historia zdrowia: Badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia, w tym wykrycia objawów choroby, takich jak guzki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przebytych chorób i leczenia.
MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego): Procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów ciała, takich jak cały kręgosłup. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI).
Skan CT (skan CAT): Procedura polegająca na wykonaniu serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, takich jak mózg i kręgosłup, wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia są wykonywane przez komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową.
Biopsja: Pobieranie komórek lub tkanek za pomocą igły, aby patolog mógł je obejrzeć pod mikroskopem w celu sprawdzenia objawów raka. Próbkę tkanki można również sprawdzić pod kątem wysokiego poziomu białka zwanego brachyury.

Pewne czynniki wpływają na rokowanie (prawdopodobieństwo wyzdrowienia).

Rokowanie zależy od następujących czynników:

Wiek dziecka.
Gdzie guz tworzy się w tkance wzdłuż kręgosłupa.
Jak guz reaguje na leczenie.
Czy w momencie rozpoznania nastąpiły zmiany w nawykach dotyczących wypróżniania lub oddawania moczu.
Czy guz został właśnie zdiagnozowany, czy powrócił (wróć).

Etapy struniaka u dzieci

Po zdiagnozowaniu struniaka przeprowadza się testy, aby dowiedzieć się, czy komórki rakowe rozprzestrzeniły się w obrębie kręgosłupa lub innych części ciała (stadium raka).

Do określenia stadium raka można zastosować następujące testy i procedury.

Skan kości: Procedura mająca na celu sprawdzenie, czy w kości występują szybko dzielące się komórki, takie jak komórki rakowe. Bardzo mała ilość materiału radioaktywnego jest wstrzykiwana do żyły i przemieszcza się przez krwioobieg. Materiał radioaktywny gromadzi się w kościach z rakiem i jest wykrywany przez skaner.

Skan kości. Niewielka ilość materiału radioaktywnego jest wstrzykiwana do żyły dziecka i przemieszcza się przez krew. Materiał radioaktywny gromadzi się w kościach. Kiedy dziecko leży na stole, który wsuwa się pod skaner, radioaktywny materiał jest wykrywany, a obrazy są wykonywane na ekranie komputera.
Skan CT (skan CAT): Procedura polegająca na wykonaniu serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, takich jak klatka piersiowa, wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia są wykonywane przez komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową.

Tomografia komputerowa (CT) głowy i szyi. Dziecko leży na stole, który przesuwa się przez tomograf, który wykonuje zdjęcia rentgenowskie wnętrza głowy i szyi.

Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

Rak może rozprzestrzeniać się przez tkanki, układ limfatyczny i krew:

Pobliska tkanka. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, przez wrastanie w pobliskie obszary.
System limfatyczny. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do układu limfatycznego. Rak przenosi się przez naczynia limfatyczne do innych części ciała.
Krew. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do krwi. Rak przenosi się przez naczynia krwionośne do innych części ciała.

Czasami struniak u dzieci powraca po leczeniu.

Rak może powrócić w miejscu, w którym powstał, lub w innych częściach ciała, takich jak kości lub płuca.

Przegląd opcji leczenia

Kluczowe punkty

Istnieją różne rodzaje leczenia dla dzieci ze struniakami.
Leczenie dzieci ze struniakami powinno być zaplanowane przez zespół lekarzy, którzy są ekspertami w leczeniu raka dziecięcego.
Stosowane są dwa rodzaje standardowego leczenia:
- Operacja
- Radioterapia
W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.
- Terapia celowana
Leczenie struniaka dziecięcego może powodować działania niepożądane.
Pacjenci mogą rozważyć wzięcie udziału w badaniu klinicznym.
Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.
Mogą być potrzebne dodatkowe testy.

Istnieją różne rodzaje leczenia dla dzieci ze struniakami.

Niektóre zabiegi są standardowe (obecnie stosowane leczenie), a niektóre metody są testowane w badaniach klinicznych. Badanie kliniczne dotyczące leczenia to badanie, które ma pomóc ulepszyć obecne metody leczenia lub uzyskać informacje na temat nowych metod leczenia pacjentów z rakiem. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem.

Ponieważ rak u dzieci występuje rzadko, należy rozważyć udział w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

Leczenie dzieci ze struniakami powinno być zaplanowane przez zespół lekarzy, którzy są ekspertami w leczeniu raka dziecięcego.

Leczenie będzie nadzorowane przez onkologa dziecięcego, lekarza specjalizującego się w leczeniu dzieci chorych na raka. Onkolog dziecięcy współpracuje z innymi pediatrami, którzy są ekspertami w leczeniu dzieci z rakiem i specjalizują się w określonych dziedzinach medycyny. W skład tego zespołu mogą wchodzić następujący specjaliści:

Pediatra.
Neurochirurg dziecięcy.
Onkolog radioterapii.
Patolog.
Specjalista pielęgniarki pediatrycznej.
Pracownik socjalny.
Specjalista rehabilitacji.
Psycholog.
Specjalista ds. Życia dziecka.

Stosowane są dwa rodzaje standardowego leczenia:

Operacja

To, czy struniak można całkowicie usunąć, zależy od tego, gdzie utworzył się struniak. Jeśli uformował się w mózgu lub w jego pobliżu albo przez ważne nerwy lub naczynia krwionośne, nie można go całkowicie usunąć chirurgicznie bez wyrządzenia krzywdy dziecku.

Radioterapia

Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa, która wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich wzrostu. Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę znajdującą się poza ciałem do wysyłania promieniowania w kierunku obszaru ciała z rakiem. Radioterapia wiązką protonów to rodzaj wysokoenergetycznej, zewnętrznej radioterapii, która polega na kierowaniu strumieni protonów (malutkich, niewidocznych, dodatnio naładowanych cząstek) do komórek rakowych, aby je zabić. Może być stosowany w leczeniu struniaków dziecięcych.

W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

Terapia celowana

Terapia celowana to rodzaj leczenia, w którym wykorzystuje się leki lub inne substancje w celu zidentyfikowania i zaatakowania określonych komórek nowotworowych. Terapie celowane zwykle powodują mniej szkód dla normalnych komórek niż chemioterapia lub radioterapia.

Tazemetostat jest badany pod kątem leczenia struniaka dziecięcego, który powrócił (powrócił).

Leczenie struniaka dziecięcego może powodować działania niepożądane.

Pacjenci mogą rozważyć wzięcie udziału w badaniu klinicznym.

Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadza się badania kliniczne, aby dowiedzieć się, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy też lepsze niż standardowe leczenie.

Wiele z dzisiejszych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być jednymi z pierwszych, którzy otrzymają nowe leczenie.

Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również ulepszyć sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają posunąć badania do przodu.

Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia przeciwnowotworowego.

Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy jeszcze nie otrzymali leczenia. Inne badania testują metody leczenia pacjentów, u których rak nie poprawił się. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.

Mogą być potrzebne dodatkowe testy.

Niektóre testy, które zostały wykonane w celu zdiagnozowania raka lub określenia stadium raka, mogą zostać powtórzone. Niektóre testy zostaną powtórzone, aby zobaczyć, jak dobrze działa kuracja. Decyzje o kontynuowaniu, zmianie lub zaprzestaniu leczenia mogą być podejmowane na podstawie wyników tych testów.

Niektóre testy będą nadal wykonywane od czasu do czasu po zakończeniu leczenia. Wyniki tych testów mogą wykazać, czy stan Twojego dziecka uległ zmianie lub czy rak powrócił (wróć). Testy te są czasami nazywane testami uzupełniającymi lub kontrolami.