Leczenie różni się w zależności od stopnia urazu
Więzadło poboczne boczne lub LCL jest jednym z czterech głównych więzadeł kolanowych. LCL łączy koniec kości udowej (kość udową) z górną częścią mniejszej kości goleniowej (strzałkowej), po zewnętrznej stronie kolana. LCL pomaga zapobiegać nadmiernemu ruchowi stawu kolanowego na boki. Kiedy LCL jest rozdarty, staw kolanowy może zginać się zbyt głęboko do wewnątrz pod wpływem stresu.
:max_bytes(150000):strip_icc()/GettyImages-152889955-56eb8fec3df78cb4b98068d4.jpg)
Osoby, które uszkadzają więzadła kolanowe, mogą odczuwać niestabilność stawu kolanowego. Niestabilność jest objawem chęci ugięcia się lub poddania się kolana. Ludzie, którzy mają niestabilność stawu kolanowego, mogą mieć nieprawidłowe odczucia, że kolano chce się wygiąć lub może nagle upaść do tego stopnia, że upadną na ziemię.
Gdy kolano jest niestabilne, często trudno jest wykonywać wiele czynności, zwłaszcza tych, które obejmują ruchy z boku na bok, skręcanie, cięcie lub obracanie.Z tego powodu często zajęcia sportowe, takie jak piłka nożna i koszykówka, mogą być trudne lub niemożliwe dla osób ze łzami LCL.
Surowość
LCL jest najczęściej rozdarty podczas uprawiania sportu lub urazów (upadki itp.). LCL jest rozdarty, gdy kolano zgina się nadmiernie do wewnątrz, a LCL jest zbyt mocno rozciągnięty. Łzy LCL są oceniane podobnie jak inne naderwania więzadeł w skali od I do III:
-
Łza LCL stopnia I: Jest to niekompletne łza LCL. Ścięgno jest nadal w ciągłości, a objawy są zwykle minimalne. Pacjenci zwykle skarżą się na ból z naciskiem na LCL i mogą być w stanie bardzo szybko wrócić do uprawiania sportu. Większość sportowców traci od jednego do dwóch tygodni gry.
-
Łza II stopnia LCL: Urazy II stopnia są również uważane za niekompletne łzy LCL. Pacjenci ci mogą skarżyć się na niestabilność podczas próby cięcia lub obracania. Ból i obrzęk są bardziej znaczące i zwykle konieczny jest okres od trzech do czterech tygodni odpoczynku.
-
Rozdarcie LCL stopnia III: Uraz III stopnia jest całkowitym rozdarciem LCL. Pacjenci odczuwają znaczny ból i obrzęk oraz często mają trudności z zginaniem kolana. Niestabilność lub wydzielanie jest częstym objawem w przypadku łez LCL stopnia III. Łzy stopnia III LCL zwykle wymagają rekonstrukcji chirurgicznej.
Łzy LCL stopnia III często występują wraz z innymi urazami kolana, w szczególności naderwaniami i zwichnięciami więzadeł krzyżowych, które łączą kość udową (kość udową) z kością piszczelową.
Leczenie
Leczenie łez stopnia I i II LCL można zwykle przeprowadzić za pomocą prostych kroków, które pozwalają więzadłu na odpoczynek i samoregenerację. Wczesne kroki powinny mieć na celu zapobieganie stanom zapalnym i umożliwienie odpoczynku więzadła. Pomocne zabiegi obejmują:
-
Odpoczynek: Pacjenci mogą najlepiej wykorzystać kule, aby umożliwić odpoczynek kolana. Należy unikać aktywności, w tym sportu, do czasu wygojenia więzadła. Orteza może pomóc w podparciu kolana, aby zapobiec obciążeniu gojącego się LCL.
-
Leki przeciwzapalne: Leki przeciwzapalne mogą pomóc kontrolować obrzęk i zapobiegać stanom zapalnym. Leki te należy omówić z lekarzem, ponieważ mogą wystąpić skutki uboczne.
-
Nakładanie lodu: Nałożenie okładu z lodu na obszar może pomóc w kontrolowaniu obrzęku i bólu.
-
Ćwiczenia na kolana: Po ustąpieniu ostrego stanu zapalnego niektóre podstawowe ćwiczenia na kolana mogą pomóc przywrócić ruchomość stawu i zapobiec utracie siły. Nie należy brać pod uwagę powrotu do sportu, dopóki mobilność i siła nie zostaną przywrócone do normy.
Poważne urazy mogą wymagać operacji. Operacja jest zwykle rozważana, jeśli więzadło krzyżowe przednie (ACL) lub więzadło krzyżowe tylne (PCL) jest zerwane lub występują inne rodzaje poważnego uszkodzenia kolana.
Ostatnie badania wykazały, że pacjenci poddawani leczeniu chirurgicznemu radzą sobie najlepiej z rekonstrukcją więzadła inną tkanką (tzw. przeszczepem tkankowym) niż z naprawą uszkodzonego więzadła.
Operacja
Gdy więzadło poboczne boczne jest całkowicie zerwane, zwykle zaleca się zabieg chirurgiczny w celu naprawy lub rekonstrukcji więzadła. W przypadku zerwania więzadła w miejscu przyczepu do kości możliwa jest naprawa chirurgiczna.
Jeśli więzadło zostanie zerwane wzdłuż środka więzadła, zwykle wymagana jest procedura rekonstrukcji. Podczas tej procedury tkanka z innych części ciała (lub od dawcy) jest wykorzystywana do tworzenia nowego bocznego więzadła pobocznego.
W niektórych przypadkach częściowe pęknięcie LCL może być wystarczające, aby uzasadnić operację, szczególnie u sportowców. W tym kontekście ci, którzy przechodzą naprawę LCL, mają zwykle lepszą stabilność kolana niż ci, którzy zdecydują się na leczenie niechirurgiczne.
Więzadło poboczne boczne jest jednym z czterech głównych więzadeł zapewniających stabilność stawu kolanowego. Urazy bocznego więzadła pobocznego są stosunkowo rzadkie w porównaniu z urazami innych głównych więzadeł kolana. Jednak, gdy LCL jest zraniony, ludzie mogą odczuwać ból, obrzęk i niestabilność stawu kolanowego.
Częściowe naderwanie więzadła pobocznego bocznego zazwyczaj goi się po leczeniu niechirurgicznym, podczas gdy całkowite naderwanie więzadła często wymaga naprawy chirurgicznej.
Discussion about this post