Drżenie dłoni u osób starszych jest częstym problemem, który może znacząco wpłynąć na ich codzienne życie. Te mimowolne ruchy wstrząsania rąk mogą wynikać z różnych przyczyn, od łagodnych po poważniejsze zaburzenia neurologiczne. Zrozumienie podstawowych przyczyn drżenia ręcznego ma kluczowe znaczenie w zapewnieniu skutecznego leczenia i poprawie jakości życia. W tym artykule podamy informacje o wspólnych przyczynach drżenia ręcznego u osób starszych oraz o metodach diagnozy i leczenia.
Zrozumienie drżenia ręki
Drżenie rąk to rytmiczne, mimowolne ruchy rąk, które mogą różnić się dotkliwością i częstotliwością. Drżenie rąk są często podzielone na dwa główne typy:
- Drżenie spoczynkowe: występują, gdy ręce są w spoczynku, na przykład podczas leżenia lub siedzenia.
- Drżenie rąk podczas aktywności: występują podczas ruchów dobrowolnych, takich jak pisanie, jedzenie lub trzymanie przedmiotów.
Drżenie rąk może znacząco wpływać na codzienne czynności, zmniejszając jakość życia i niezależność. U osób starszych drżenie rąk są często związane z chorobami neurologicznymi lub ogólnoustrojowymi.
Typowe przyczyny drżenia dłoni u osób starszych
1. Niezbędny drżenie (esential Tremor)
Essential Treakor (E8XSSE8XNTI8XAL TR8XEM8XOR) jest jedną z najczęstszych przyczyn drżenia ręcznego u osób starszych. To zaburzenie jest rodzajem drżenia działania, co oznacza, że wstrząsanie występuje, gdy osoba ta próbuje poruszyć rękami lub ramionami, na przykład podczas sięgania po coś. Dokładna przyczyna niezbędnego drżenia nie jest w pełni poznana, ale uważa się, że wiąże się z nieprawidłową aktywnością mózgu elektrycznego, szczególnie w móżdżku, który kontroluje koordynację ruchową. Ta nienormalna aktywność prowadzi do rytmicznego trzęsienia rąk. Czynniki genetyczne mogą również odgrywać pewną rolę, ponieważ niezbędny drżenie często działa w rodzinach.
Diagnoza:
Rozpoznanie niezbędnego drżenia jest przede wszystkim kliniczne, w oparciu o historię medyczną i objawy pacjenta. Neurolog często pyta o historię rodziny, ponieważ niezbędne drżenie jest powszechnie dziedziczone, a szczegółowe badanie wyklucza inne potencjalne przyczyny drżenia, takie jak choroba Parkinsona. W niektórych przypadkach można przeprowadzić MRI mózgu lub badań krwi w celu wykluczenia innych stanów neurologicznych.
Leczenie niezbędnego drżenia:
Leczenie niezbędnego drżenia zazwyczaj obejmuje leki do radzenia sobie z objawami. Najczęstsze leki to:
- Blockery beta (np. Propranolol): Leki te pomagają zmniejszyć drżenie poprzez blokowanie wpływu adrenaliny na układ nerwowy.
- Leki przeciwdziałające podeszwę (np., Primidone): Leki te pomagają kontrolować drżenie poprzez stabilizowanie aktywności nerwu w mózgu.
- Głęboka stymulacja mózgu: W ciężkich przypadkach, gdy leki są nieskuteczne, można zalecić głęboką stymulację mózgu. Ta metoda jest wykonywana przez wszczepienie urządzenia, które wysyła impulsy elektryczne do części mózgu odpowiedzialnej za drżenie.
- Zmiany stylu życia: W niektórych przypadkach unikanie stresu i kofeiny, które mogą zaostrzyć drżenie, może zmniejszyć drżenie ręki.
2. Choroba Parkinsona
Choroba Parkinsona jest postępującym zaburzeniem neurodegeneracyjnym, które przede wszystkim wpływa na układ motoryczny. Choroba ta jest spowodowana utratą neuronów wytwarzających dopaminę w mózgu, szczególnie w istocie czarnej-regionie, który odgrywa kluczową rolę w kontrolowaniu ruchu. W miarę spadku poziomów dopaminy prowadzi to do charakterystycznych objawów choroby Parkinsona, w tym bradykinezji (powolność ruchu), sztywności mięśni i drżenia spoczynkowego. Drżenie dłoni w chorobie Parkinsona zwykle występuje w spoczynku i jest opisywane jako drżenie „przewracające się na pigułki”, w którym kciuk tej osoby poruszają się w okrągłym ruchu, jakby toczyć pigułkę.
Diagnoza:
Choroba Parkinsona jest diagnozowana w oparciu o objawy kliniczne i badanie fizykalne. Neurolog oceni ruch pacjenta, napięcie mięśni i koordynację między kończynami. Diagnoza jest często wspierana przez testy neuroobrazowania (takie jak MRI lub skan PET), które mogą wykazywać zmniejszoną aktywność dopaminy w mózgu. Rozpoznanie choroby Parkinsona jest zwykle dokonywane po wykluczeniu innych stanów, które mogą powodować podobne objawy.
Leczenie choroby Parkinsona:
Choroba Parkinsona jest obecnie nieuleczalna, ale leki mogą pomóc w radzeniu sobie z objawami:
- LEVODOPA (L-DOPA): Ten lek jest przekształcany w dopaminę w mózgu, pomagając złagodzić objawy ruchowe, w tym drżenie.
- Agoniści dopaminy: leki te naśladują działanie dopaminy i mogą być stosowane samodzielnie lub w połączeniu z lewodopą.
- Inhibitory MAO-B (np. Selegilina): Leki te pomagają zwiększyć poziom dopaminy poprzez hamowanie enzymu, który go rozkłada.
- Głęboka stymulacja mózgu: u pacjentów z zaawansowaną chorobą Parkinsona głębokie stymulacja mózgu może być skuteczna w kontrolowaniu drżenia i innych objawów ruchowych.
3. Udar lub przejściowy atak niedokrwienny
Udar mózgu lub przejściowy atak niedokrwienny może powodować drżenie dłoni u osób starszych, jeśli wpływa na obszary mózgu, które kontrolują ruch. Udar ma miejsce, gdy przepływ krwi do mózgu jest przerywany, co prowadzi do śmierci komórek i utraty funkcji w dotkniętym obszarze. Gdy udar wpływa na kora silnika lub móżdżek, może to prowadzić do szerokiego zakresu problemów motorycznych, w tym drżenia ręcznego. Przejściowe ataki niedokrwienne, często określane jako „mini-drewna”, powodują tymczasowe zakłócenia przepływu krwi do mózgu i mogą również prowadzić do drżenia dłoni, jeśli region kontrolujący ruch dłoni zostanie wpływający.
Diagnoza:
Rozpoznanie udaru mózgu lub przejściowego ataku niedokrwiennego odbywa się poprzez połączenie badania klinicznego i testów obrazowania. Skan CT lub MRI mózgu mogą zidentyfikować obszary uszkodzenia mózgu. Ponadto dokładna historia zdarzenia (np. Nagła osłabienie, drętwienie lub problemy mowy) pomaga rozróżnić udar od innych warunków, które mogą powodować drżenie.
Opcje leczenia:
Leczenie drżenia ręcznego spowodowanego uderzeniem lub przejściowym atakiem niedokrwiennym zależy od stanu leżącego u podstaw:
- Leczenie udaru: natychmiastowe leczenie ma kluczowe znaczenie dla udaru mózgu, a celem jest przywrócenie przepływu krwi do dotkniętego obszaru mózgu. Leczenie może obejmować stosowanie leków zakręcających (trombolityki) lub interwencji chirurgicznych.
- Rehabilitacja: Fizjoterapia pomaga poprawić funkcję motoryczną i zmniejszyć drżenie spowodowane udarem mózgu. Terapia zajęciowa może również pomóc w nauczaniu technik adaptacyjnych do wykonywania codziennych zadań.
4. nadczynność tarczycy
Nadczynność tarczycy występuje, gdy tarczyca wytwarza zbyt dużo hormonu tarczycy. Ten stan może zwiększyć metabolizm organizmu, powodując objawy, takie jak utrata masy ciała, szybkie tętno i drżenie ręki. Drżenie nadczynności tarczycy są zazwyczaj dobre i występują w okresach odpoczynku lub aktywności. Uważa się, że dokładny mechanizm drżenia jest wynikiem zwiększonej aktywności współczulnego układu nerwowego, co zwiększa pobudliwość mięśni.
Diagnoza:
Aby zdiagnozować nadczynność tarczycy, wykonuje się badania krwi mierzące poziomy hormonu tarczycy (T3 i T4) i hormon stymulujący tarczycę (TSH). Podwyższony T3 i T4 o niskim TSH wskazuje nadczynność tarczycy. Do oceny rozmiaru i funkcji tarczycy tarczycy można również zastosować test ultradźwiękowy lub radioaktywny jod do oceny wielkości i funkcji tarczycy.
Leczenie nadczynności tarczycy:
Leczenie nadczynności tarczycy ma na celu zmniejszenie nadprodukcji hormonu tarczycy:
- Leki przeciwtłumaczne (np. Metimazol): Leki te zmniejszają produkcję hormonów tarczycy.
- Radioaktywna terapia jodu: To leczenie jest wykonywane przez przyjmowanie radioaktywnego jodu, który niszczy nadaktywną tkankę tarczycy.
- Blockery beta (np. Propranolol): Leki te można przepisać w celu kontrolowania drżenia i innych objawów związanych z nadczynnością tarczycy.
- Tyroidektomia: W niektórych przypadkach operacja może być konieczna do usunięcia części lub całości tarczycy.
5. Efekty uboczne leków
Niektóre leki, zwłaszcza leki pobierane przez osoby starsze w innych warunkach, mogą wywoływać drżenie dłoni jako efekt uboczny. Na przykład leki takie jak leki przeciwdepresyjne (SSRI), leki przeciwpsychotyczne i rozszerzające oskrzela mogą prowadzić do drżenia, ponieważ wpływają na neuroprzekaźniki w mózgu. Inne leki, takie jak kortykosteroidy, mogą również powodować drżenie w wyniku ich wpływu na układ nerwowy.
Diagnoza:
Niezbędny jest staranne przegląd historii leków pacjenta. Jeśli drżenie zaczną się po użyciu nowego leku, lekarz może podejrzewać, że przyczyną jest ten lek. Badania krwi mogą również pomóc zidentyfikować poziom niektórych leków w ciele.
Leczenie skutków ubocznych leków:
Jeśli okazuje się przyczyną drżenia, lekarz może dostosować dawkę lub zmienić pacjenta na inny lek. W niektórych przypadkach można przepisać dodatkowe leki w celu przeciwdziałania drżeniem.
6. drżenie psychogenne
Drżenie psychogenne są spowodowane czynnikami psychologicznymi, takimi jak stres, lęk lub zaburzenie konwersji. Drżenie może różnić się intensywnością i może być trudne do odróżnienia od innych rodzajów drżenia.
Diagnoza:
- Ocena kliniczna: Ocena stresorów psychicznych lub historii chorób psychicznych.
- Niespójne wzorce drżenia: drżenie psychogeniczne często zmieniają się częstotliwość lub amplitudę podczas badania.
Opcje leczenia:
- Psychoterapia: terapia poznawczo-behawioralna lub inne formy poradnictwa.
- Leki: mogą być przepisywane leki przeciwdepresyjne lub leki przeciwlękowe.
- Zarządzanie stresem: techniki takie jak uważność i ćwiczenia relaksacyjne.
Podsumowując, drżenie ręki u osób starszych są spowodowane różnymi czynnikami, od łagodnych warunków, takich jak drżenie niezbędne po poważniejsze choroby, takie jak choroba i uderzenia Parkinsona. Drżenie ręki u osób starszych mogą być niepokojące, szczególnie jeśli są one uporczywe lub pogarszające się. Ważne jest, aby skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia w celu ustalenia przyczyny i odpowiedniego leczenia.
Discussion about this post