Leki powodujące skurcze nóg

Skurcze nóg to powszechny i ​​zwykle nieszkodliwy stan, w którym mięśnie nóg stają się nagle napięte i bolesne. Przyczyny wtórnego skurczu nóg mogą obejmować: ciążę, ćwiczenia, stosowanie leków, choroby wątroby i inne choroby. Poniżej znajduje się 8 popularnych leków, które mogą powodować skurcze nóg.

1. Diuretyki krótko działające

Diuretyki są stosowane między innymi w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, zastoinowej niewydolności serca i obrzęków. Diuretyki pomagają organizmowi pozbyć się nadmiaru płynu, wprowadzając go do moczu.

Krótko działające diuretyki, które są szybko usuwane z organizmu, obejmują bumetanid (Bumex) i furosemid (Lasix, Puresis).

Jak ten lek może powodować skurcze nóg: Diuretyki zwiększają wydalanie z organizmu niektórych elektrolitów – w tym sodu, chlorków i potasu – z moczem. Niski poziom tych elektrolitów może powodować skrajne zmęczenie, osłabienie mięśni, bóle stawów, kości i mięśni.

Alternatywne rozwiązanie: Mała dawka długo działającego środka moczopędnego, takiego jak torasemid (Demadex), może zmniejszyć ryzyko utraty elektrolitów. Pomocne może być również ograniczenie spożycia soli, więcej ćwiczeń i kontrolowanie spożycia płynów. Uważaj jednak na substytuty soli, ponieważ większość z nich zawiera chlorek potasu i może również powodować zaburzenia równowagi elektrolitów. I pamiętaj, aby skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem nowego schematu ćwiczeń.

2. Diuretyki tiazydowe

Diuretyki tiazydowe są powszechnie stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Diuretyki tiazydowe są również stosowane w leczeniu zastoinowej niewydolności serca, obrzęków i innych schorzeń.

Przykłady diuretyków tiazydowych obejmują: chlorotiazyd (Diuril), hydrochlorotiazyd (Microzide), indapamid (Lozol) i metolazon (Zaroxolyn).

Jak ten lek może powodować skurcze nóg: Podobnie jak diuretyki krótko działające (patrz wyżej), diuretyki tiazydowe mogą wyczerpać kluczowe elektrolity, powodując skurcze nóg i inne poważne problemy z mięśniami.

Alternatywne rozwiązanie: Porozmawiaj z lekarzem na temat możliwości zmiany na małą dawkę długo działającego leku moczopędnego, takiego jak torasemid (Demadex). Ten lek może znacznie zmniejszyć ryzyko utraty elektrolitów. Lub zmień lek na inny lek na nadciśnienie. Pomocne może być również ograniczenie spożycia soli, więcej ćwiczeń i kontrolowanie spożycia płynów. Uważaj jednak na substytuty soli, ponieważ większość z nich zawiera chlorek potasu i może również powodować zaburzenia równowagi elektrolitów. I skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem nowego schematu ćwiczeń.

3. Beta-blokery

Beta-adrenolityki są zwykle przepisywane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia) i arytmii (nieprawidłowego rytmu serca). Leki te spowalniają czynność serca i obniżają ciśnienie krwi, blokując działanie hormonu adrenaliny. Beta-blokery są również stosowane w leczeniu dusznicy bolesnej, migreny, drżenia i niektórych rodzajów jaskry (w postaci kropli do oczu).

Przykłady: atenolol (Tenormin), karwedilol (Coreg), metoprolol (Lopressor, Toprol), propranolol (Inderal), sotalol (Betapace), tymolol (Timoptic) i niektóre inne leki, których nazwy chemiczne kończą się na „-olol”.

Jak ten lek może powodować skurcze nóg: W ciągu ostatnich 30 lat naukowcy wiedzieli, że beta-blokery mogą wywoływać skurcze nóg, ale jeszcze nie ustalili, dlaczego. Badania wykazały, że beta-blokery powodują zwężenie tętnic w nogach i ramionach, co z kolei powoduje mniejszy przepływ krwi przez kończyny. Dlatego niektórzy ludzie, którzy przyjmują beta-blokery, mają zimne dłonie i stopy, stan znany jako zwężenie naczyń obwodowych. (Jeśli wystąpi ten efekt uboczny, ważne jest, aby powiadomić lekarza tak szybko, jak to możliwe.) Ponieważ często występuje opóźnienie między rozpoczęciem przyjmowania beta-blokera a pojawieniem się skurczu nóg – od kilku miesięcy do ponad dwóch lat) – pacjenci zazwyczaj nie podejrzewają związku między tym lekiem a skurczami nóg.

Alternatywne rozwiązanie: Dla osób starszych benzotiazepinowe blokery kanału wapniowego, inny rodzaj leków na ciśnienie krwi, są często bezpieczniejsze i skuteczniejsze niż beta-blokery.

4. Statyny i fibraty

Statyny i fibraty są stosowane w leczeniu wysokiego poziomu cholesterolu. Najlepiej sprzedającymi się statynami są atorwastatyna (Lipitor), rosuwastatyna (Crestor) i symwastatyna (Zocor); najlepiej sprzedającym się fibratem jest fenofibrat (Tricor).

Jak te leki mogą powodować skurcze nóg: Badania pokazują, że statyny mogą hamować produkcję komórek satelitarnych w mięśniu, zakłócając wzrost mięśni. Niektórzy badacze zasugerowali również, że na poziomie komórkowym statyny pochłaniają energię. Osłabienie mięśni i bóle w całym ciele mogą być objawami rabdomiolizy wywołanej przez statyny. Jest to rozpad mięśni szkieletowych, który powoduje uwolnienie włókien mięśniowych do krwiobiegu, co czasami szkodzi nerkom. Ponadto osoby starsze, które przyjmują te leki, są bardziej narażone na rozwój sarkopenii. Sarkopenia to zanik mięśni szkieletowych i siły, które są związane ze starzeniem się.

Alternatywne rozwiązanie: Jeśli zażywasz te leki, aby obniżyć nieco podwyższony poziom cholesterolu, poproś lekarza o obniżenie poziomu cholesterolu poprzez zmianę diety. Możesz także spróbować obniżyć poziom homocysteiny we krwi – która jest związana z wysokim poziomem cholesterolu – przyjmując połączenie podjęzykowej witaminy B12 (1000 mcg dziennie), kwasu foliowego (800 mcg dziennie) i witaminy B6 (200 mg dziennie).

5. Agoniści receptorów beta2

Beta2-agoniści są lekami rozszerzającymi oskrzela – lekami rozluźniającymi mięśnie gładkie otaczające oskrzela, ułatwiając oddychanie. Leki te są często przepisywane w celu złagodzenia objawów przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP).

Agoniści receptorów beta2 są zwykle wykorzystywani przez inhalator. Inhalator podaje odmierzoną dawkę leku w postaci drobnej mgiełki. Leki te są również czasami podawane w postaci tabletek lub w postaci wstrzyknięć pacjentom, którzy nie mogą używać inhalatorów.

Beta2-agoniści obejmują albuterol (Proventil, Ventolin), formoterol (Symbicort), lewalbuterol (Xopenex), metaproterenol, pirbuterol (Maxair), salmeterol (Advair) i terbutalinę.

Jak ten lek może powodować skurcze nóg: Naukowcy nie wiedzą jeszcze, dlaczego beta2-agoniści mogą powodować skurcze nóg.

Alternatywne rozwiązanie: Jeśli używasz beta2-agonistów w przypadku choroby innej niż choroba płuc, porozmawiaj ze swoim lekarzem o zmianie leków lub metodzie leczenia. Badania wykazały, że beta2-agoniści nie są zbyt pomocni u pacjentów z ostrym zapaleniem oskrzeli lub kaszlem bez POChP.

Jeśli masz chorobę płuc, sugerujemy rozmowę z lekarzem o zmianie na stosowanie bromku tiotropium (Spiriva), innego rodzaju długo działającego leku rozszerzającego oskrzela, stosowanego raz dziennie. Wykazano, że Spireva przewyższa beta2-agonistów pod względem poprawy ogólnego stanu zdrowia osób z POChP.

6. Inhibitory ACE

Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (ACE) są stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, zastoinowej niewydolności serca i innych schorzeń. Leki te pomagają rozluźnić naczynia krwionośne, zapobiegając wytwarzaniu angiotensyny II przez organizm. Angiotensyna II jest hormonem, który powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, co z kolei powoduje wzrost ciśnienia krwi.

Przykłady inhibitorów ACE obejmują: benazepril (Lotensin), kaptopril (Capoten), enalapril (Vasotec), fosinopril, lizynopril (Prinivil, Zestril), moeksipril (Univasc), perindopril (Aceon), chinapril (Accupril), ramipril (Alt) i trandolapril (Mavik).

Jak ten lek może powodować skurcze nóg: Inhibitory ACE mogą powodować gromadzenie się potasu w organizmie (inny rodzaj zaburzeń równowagi elektrolitowej). Ten stan może prowadzić do skurczów nóg, bolących stawów, bolących kości i mięśni.

Alternatywne rozwiązanie: Jeśli bierzesz inhibitor ACE z powodu problemów sercowo-naczyniowych, porozmawiaj z lekarzem o przejściu na benzotiazepinowy bloker kanału wapniowego. To kolejna forma leków na ciśnienie krwi, która jest często lepiej tolerowana przez osoby starsze.

Jeśli chorobie towarzyszy zatrzymanie płynów, lekarz może rozważyć dodanie małej dawki długo działającego środka moczopędnego, takiego jak torasemid.

7. Blokery receptora angiotensyny II (ARB)

ARB są często stosowane w leczeniu choroby wieńcowej lub niewydolności serca u pacjentów, którzy nie tolerują inhibitorów ACE lub u pacjentów z cukrzycą typu 2 lub chorobą nerek spowodowaną cukrzycą. Zamiast blokować wytwarzanie angiotensyny II przez organizm, ARB zapobiegają wywieraniu przez organizm działania zwężającego naczynia krwionośne.

Przykłady ARB obejmują: kandesartan (Atacand), irbesartan (Avapro), losartan (Cozaar), telmisartan (Micardis) i walsartan (Diovan).

Jak ten lek może powodować skurcze nóg: Podobnie jak inhibitory ACE, ARB często prowadzą do przeciążenia organizmu potasem. Ten stan może powodować skurcze nóg, bolące stawy, bolące kości i mięśnie.

Alternatywne rozwiązanie: Podobnie jak w przypadku inhibitorów ACE, zalecamy skonsultowanie się z lekarzem w sprawie przejścia na benzotiazepinowy bloker kanału wapniowego. Ten lek jest często lepiej tolerowany przez osoby starsze.

Pomocna może być również mała dawka długo działającego leku moczopędnego, takiego jak torasemid.

8. Leki przeciwpsychotyczne

Leki przeciwpsychotyczne są stosowane w leczeniu schizofrenii, choroby afektywnej dwubiegunowej i innych poważnych schorzeń psychiatrycznych. Leki przeciwpsychotyczne są również często przepisywane między innymi w leczeniu pobudzenia i depresji.

Powszechnie przepisywane leki przeciwpsychotyczne to: arypiprazol (Abilify), chloropromazyna (Torazyna), haloperidol (Haldol), olanzapina (Zyprexa), risperidon (Risperdal) i zyprazydon (Geodon).

Jak te leki mogą powodować skurcze nóg: Leki przeciwpsychotyczne są silnymi środkami hamującymi działanie ośrodkowego układu nerwowego. W badaniach skutki uboczne leków przeciwpsychotycznych obejmują zmęczenie, letarg i osłabienie. Wszystkie te leki obniżają również poziom dopaminy, przez co mogą powodować senność i prowadzić do sztywności i skurczów mięśni. Poważne niedobory dopaminy spowodowane ciągłym stosowaniem leków przeciwpsychotycznych mogą powodować sztywność mięśni i często nieodwracalne zaburzenia ruchowe, takie jak akatyzja (potrzeba ciągłego poruszania się) i późna dyskineza (zespół charakteryzujący się mimowolnymi, powtarzającymi się ruchami ciała).

Alternatywne rozwiązanie: Porozmawiaj z lekarzem na temat zmniejszenia dawki lub zmiany na inny lek, zwłaszcza jeśli przepisano Ci lek przeciwpsychotyczny z powodu problemów ze snem, niepokoju lub depresji.

Są to leki, które mogą powodować skurcze nóg. Jeśli rutynowo cierpisz na bolesne skurcze nóg i uważasz, że przyczyną mogą być leki, najlepiej skonsultuj się z lekarzem przed zmianą rutyny leczenia. Twój lekarz może nie tylko pomóc w rozważeniu ryzyka i korzyści związanych z wprowadzeniem zmiany, ale może również wykluczyć poważniejsze problemy medyczne, które mogą być przyczyną twoich objawów.