Co to jest separacja rodzinna?

Co to jest separacja rodzinna?

Wyobcowanie rodziny ma miejsce, gdy kontakt między członkami rodziny zostaje zerwany. Może trwać przez długi czas lub przechodzić przez cykle, w których występuje przerywana komunikacja i pojednanie. Często apatia lub antagonizm są czynnikami wpływającymi na odległość. Wyobcowanie rodziny może wystąpić między rodzicami a dziećmi, rodzeństwem lub innymi krewnymi.

Oznaki separacji

Istnieje kilka czynników, które powodują wyobcowanie między członkami rodziny. Badanie z 2017 roku obejmujące 52 dorosłych dzieci, które oddzielały się od rodziców, wykazało osiem głównych czynników ich separacji.

Ilość i jakość komunikacji

Dwie oznaki wyobcowania dotyczą ilości i jakości komunikacji. Brak komunikacji może wyglądać na całkowity brak kontaktu; często, ale nie zawsze, ignorując próby skontaktowania się z Tobą przez członka rodziny; lub wyłącznie komunikując się za pośrednictwem strony trzeciej. Jeśli i kiedy nawiążesz kontakt z członkiem rodziny, z którym zostałeś oddalony, unikasz dyskusji na ważne dla twojego życia tematy.

Odległość fizyczna

Wyobcowanie można również ułatwić, celowo umieszczając fizyczny dystans między sobą a członkiem rodziny. Może któryś z was wyprowadził się z wcześniej współdzielonego domu lub zdecydowałeś się całkowicie przenieść w inne miejsce na mapie. Nie możesz już udostępniać świąt ani ważnych wydarzeń.

Obecność/brak emocji

Z wyobcowaniem wiąże się wiele emocji. Stand Alone, organizacja charytatywna z siedzibą w Wielkiej Brytanii wspierająca ludzi, którzy są w separacji, zauważa, że ​​jednego dnia możesz czuć się samotny, a innego odczuwać ulgę, gdy zerwałeś kontakt. Jednocześnie możesz zacząć brakować poczucia jakiegokolwiek związku z osobą, z którą jesteś odseparowany.

Afekt pozytywny/negatywny

W przypadku niektórych dorosłych dzieci odseparowanych od rodziców nie tylko brakuje pozytywnego sentymentu, ale także skrajnie negatywnego uczucia niechęci.

Pojednanie i pragnienie bycia rodziną

Chęć lub odmowa pojednania jest polaryzującą częścią wyobcowania. Niektóre rodziny mają pragnienie ponownego połączenia. Inni zaakceptowali ich separację jako stałą.

Wzajemność ról

Kiedy relacja rodzic-dziecko różni się od tego, czego tradycyjnie oczekujesz, może powodować poczucie, że Twoje potrzeby nie są zaspokajane i prowadzić do dystansu.

Podejmowanie działań prawnych

Zgoda występuje również w niektórych postępowaniach prawnych, takich jak usamodzielnienie dziecka czy przeniesienie pełnomocnictwa.

Powoduje

Dlaczego relacje między dorosłymi dziećmi a ich rodzicami się załamują? To zależy od tego, o którą grupę zapytasz.

W 2015 r. ponad 800 osób wniosło swój wkład do raportu zatytułowanego „Ukryte głosy: separacja rodzin w dorosłości”, będącego wspólnym produktem Centrum Badań nad Rodziną na Uniwersytecie Cambridge (Wielka Brytania) i Stand Alone.

Uczestnicząca grupa składała się z około połowy Brytyjczyków, a reszta pochodziła ze Stanów Zjednoczonych i innych krajów. Była zróżnicowana pod względem wskaźników, takich jak wiek, stan cywilny, wyznanie, poziom wykształcenia. Respondentami było jednak 89% kobiet i 88% rasy białej.

Badanie wykazało, że dorosłe dzieci odseparowane od rodziców zgłosiły cztery problemy, które wpłynęły na ich relacje:

• Starcia oparte na osobowościach lub systemach wartości
• Różne oczekiwania dotyczące ról rodzinnych
• Nadużycia emocjonalne
• Zaniedbanie

Wpływ wyobcowania

Członkowie rodziny, którzy są w separacji, mają różne doświadczenia. Niektórzy mogą czuć się wolni lub spokojni, podczas gdy inni mogą czuć się odizolowani i poirytowani. Te emocje mogą być ulotne lub trwałe. Terapia może być korzystną drogą dla tych, którzy zmagają się z wyobcowaniem.

Wakacje mogą być szczególnie trudne, jeśli nie masz już miejsca do świętowania lub doświadczasz nieobecności członka rodziny. Wyobcowanie może wpłynąć na twoje życie towarzyskie. Na przykład możesz czuć się niekomfortowo rozmawiając o swoim życiu rodzinnym z przyjaciółmi lub współpracownikami. Wzmianka innej osoby o dzieciach lub wnukach może wywołać wspomnienia lub trudne uczucia.

Statystyka

Badanie „Hidden Voices” z 2015 r. dostarczyło różnych danych statystycznych, które ukazują pogląd na rodzinną separację. Wymieniono 455 uczestników jako obcy matce i 350 jako obcy ojcu. Uczestników, którzy byli odseparowani od obu, w sumie 277.

Ponadto „Hidden Voices” odnotowało, że 152 osoby były w separacji od córki, a 138 było w separacji od jednego lub więcej synów. Wzięło udział 361 uczestników w separacji od jednej lub więcej sióstr i 362 osoby w separacji od jednego lub więcej braci.

Różnice płci

W „Ukrytych głosach” więcej respondentów podało, że są odseparowane od matek niż od ojców lub od obojga rodziców. Więcej rodziców przyznało, że są zdystansowani z córkami niż z synami. Co ciekawe, wyobcowanie z męskimi członkami rodziny zwykle trwało dłużej niż wyobcowanie z żeńskimi członkami rodziny.

Osoby odseparowane od matek również wskazywały na problemy ze zdrowiem psychicznym, natomiast osoby odseparowane od ojców częściej wskazywały na traumatyczne wydarzenie rodzinne.

Rodzice odseparowani od córek również zgłaszali problemy ze zdrowiem psychicznym i przemoc emocjonalną, podczas gdy ci odseparowani od synów zgłaszali problemy związane z małżeństwem i teściami.

Rozpady związków częściej pojawiały się sporadycznie w przypadku krewnych płci żeńskiej niż w przypadku krewnych płci męskiej. Kiedy uczestnicy zostali zapytani o relacje, w których wchodzili i wychodzili z separacji, tylko 29% osób zgłaszających relacje z matkami stwierdziło, że nie było cykli, co oznacza nieprzerwaną historię separacji, podczas gdy 21% zgłosiło pięć lub więcej cykli.

W przypadku osób zgłaszających relacje z ojcami 36% zgłosiło brak cykli, a tylko 16% stwierdziło, że wystąpiło pięć lub więcej cykli. Podobny wzór zaobserwowano w przypadku córek i synów.

Wśród osób zgłaszających separację od córek, 37% nie zgłosiło nawiązania i zerwania na rowerze. Z drugiej strony 20% zgłosiło pięć lub więcej cykli. Wśród osób, które zgłosiły wyobcowanie z synami, 41% zgłosiło brak cykli, a tylko 11% zgłosiło pięć lub więcej cykli.

Skutki różnic płci

Odkrycia „Ukryte głosy” są zgodne z badaniami nad konfliktami między kobietami. Oczywiście istnieją indywidualne różnice, które wiążą się z wyobcowaniem, ale możliwość różnic płci może być związana ze stylami rozwiązywania konfliktów.

W konflikcie mężczyźni zwykle stosują strategię „walcz lub uciekaj”, a konflikt rodzinny często skutkuje opcją „ucieczki”, co oznacza, że ​​mężczyźni często wycofują się z konfliktu. Ponieważ mężczyźni mogą odmówić zaangażowania, wyobcowanie jest zwykle długotrwałe i trudne do rozwiązania.

Z drugiej strony, kobiety pod presją mogą częściej mieć wzór „zachowuj się i zaprzyjaźnij”. Mogą radzić sobie ze stresem, szukając bliskości z innymi. Więc jeśli porzucą związek z krewnym, mogą odczuwać dużą presję, aby ponownie nawiązać związek.

Różnice między pokoleniami

Dorosłe dzieci częściej inicjują zerwanie kontaktu z rodzicami i są mniej otwarte na pojednanie. Z badania „Ukryte głosy” wynika, że ​​50% dzieci, które nie są w separacji z rodzicem, twierdzi, że zerwało kontakt. Tylko od 5% do 6% osób, które nie mają syna lub córki, twierdzi, że wykonali ten ruch.

Omawiając różnice pokoleniowe w przyczynach wyobcowania, warto też zagłębić się w pojęcie kręgów rodzinnych.

Więzi rodziców z dziećmi są zwykle najsilniejszymi więzami rodzinnymi, jakie tworzą, i wiele razy więzi rodzicielskie okazują się silniejsze niż przywiązania do partnerów lub małżonków. Z drugiej strony, dzieci, chociaż prawdopodobnie mają silne więzi z rodzicami, mogą same zostać rodzicami, a ich więzi z dziećmi mogą zastąpić te z własnymi rodzicami.

Dla wielu rodziców ich dzieci są w swoim podstawowym kręgu. Ale kiedy dorosłe dzieci mają własne dzieci, ich rodzice mogą zostać zepchnięci do drugiego kręgu. W pewnym sensie strata rodzica jest obiektywnie większa. Odseparowanie się od dorosłych dzieci oznacza zazwyczaj również utratę kontaktu z wnukami. Wyobcowanie z wnukami ma swoje własne emocjonalne żniwo.

Co możesz zrobić

Jak wynika z badań, dorosłym dzieciom często może być trudniej lub niemożliwie pogodzić się z rodzicami, ale zazwyczaj są one skłonne dać rodzicom jeszcze jedną szansę. Od rodziców w separacji, którzy są zwykle bardziej otwarci na pojednanie, zależy, czy te szanse się liczą.

Zapytane o to, czego chcą od swoich rodziców w badaniu „Ukryte głosy”, dorosłe dzieci odpowiedziały, że chcą relacji, które są:

• Bliższy
• Bardziej pozytywne
• Więcej miłości

Ponadto dorosłe dzieci chciałyby, aby ich matki były mniej krytyczne i mniej osądzające; chcieli, aby ich matki przyznały, że angażują się w krzywdzące zachowanie. Dorosłe dzieci chciały również, aby ich ojcowie bardziej interesowali się ich życiem. Chcieli, aby przeciwstawili się innym członkom rodziny, w tym małżonkom lub partnerom.

Jeśli chcesz spróbować posunąć się naprzód w swoich związkach, pamiętaj o tych wskazówkach.

• Rodzice/dziadkowie powinni starać się zapewnić wsparcie emocjonalne, ograniczyć dramaty i być mniej krytyczni.
• Rodzice powinni starać się dogadać z partnerem swojego dziecka, a także z teściami.

Czy to z wyboru, czy z powodu okoliczności, rozstanie w rodzinie może być złożone i bolesne. Może to być również izolujące, ponieważ innym może być trudne do zrozumienia. Niezależnie od tego, czy kroki naprzód obejmują naukę życia bez więzi rodzinnej, czy dążenie do pogodzenia, terapia indywidualna lub rodzinna może być pomocna w rozwiązaniu trudnych uczuć związanych z relacjami z członkami rodziny.