Co to jest zatrucie pokarmowe?

Zatrucie pokarmowe jest powszechne. W rzeczywistości, według Centrów Kontroli i Prewencji Chorób (CDC), co roku około jedna na sześć osób w Stanach Zjednoczonych zapada na chorobę przenoszoną drogą pokarmową.

Chociaż dokładne objawy różnią się w zależności od konkretnego drobnoustroju (np. bakterii, wirusa lub pasożyta) zanieczyszczającego żywność lub napoje, większość osób z zatruciem pokarmowym doświadcza nudności, wymiotów i/lub biegunki, którą można opanować za pomocą środków opieki domowej . W niektórych przypadkach mogą być wymagane antybiotyki lub hospitalizacja z powodu płynów dożylnych (przez żyłę).

Objawy zatrucia pokarmowego

Większość zatruć pokarmowych powoduje nudności, wymioty i/lub biegunkę, która może być krwawa, wodnista lub śluzowata.

Inne potencjalne objawy zatrucia pokarmowego obejmują co najmniej jeden z następujących objawów:

• Skurcze brzucha i/lub dyskomfort/ból brzucha
• Gorączka
• Bół głowy
• Słabość

Oprócz niewielkich różnic w objawach w zależności od konkretnego drobnoustroju zanieczyszczającego żywność, czas wystąpienia objawów również może się różnić. Innymi słowy, objawy zatrucia pokarmowego mogą rozwinąć się w ciągu kilku godzin od jedzenia lub picia lub mogą zająć więcej czasu, a nawet dni.

Kiedy szukać pomocy medycznej?

Większość przypadków zatruć pokarmowych jest niewygodna, ale mija bez konsekwencji. Istnieją jednak pewne oznaki wskazujące, że potrzebna jest pomoc medyczna.

Skontaktuj się z lekarzem, jeśli:

• Nie możesz trzymać płynów z powodu wymiotów lub nie możesz (lub czujesz, że nie możesz) pić wystarczająco dużo, aby pozostać nawodnionym
• Stajesz się oszołomiony lub czujesz się słabo, gdy wstajesz
• Masz bardzo suchość w ustach lub gardle
• Nie możesz oddać moczu lub oddasz bardzo mało
• Doświadczaj biegunki, która utrzymuje się dłużej niż trzy dni
• Mieć krwawe lub czarne, smoliste stolce
• Masz wysoką lub uporczywą gorączkę
• Masz nagły lub silny ból brzucha, skurcze i (lub) sztywność brzucha
• Zauważ, że Twoje dziecko płacze bez łez, ma mniej mokrych pieluch, suchość w ustach lub inne objawy odwodnienia

Rodzaje zatruć pokarmowych

Aby lepiej zrozumieć różnice w przebiegu zatrucia pokarmowego, warto znać różne drobnoustroje, które mogą je powodować. Niektóre z typowych to:

Norowirus

Norowirus może powodować zatrucie pokarmowe i często jest związany z rejsami statkami lub innymi zatłoczonymi miejscami, takimi jak żłobki.

Objawy zatrucia pokarmowego norowirusem zaczynają się od 12 do 48 godzin po ekspozycji i obejmują skurcze brzucha wraz z wodnistą biegunką (częściej u dorosłych) i/lub wymiotami (częściej u dzieci).

Campylobacter

Zatrucie pokarmowe wywołane przez Campylobacter zwykle wiąże się z jedzeniem niedogotowanego kurczaka lub piciem niepasteryzowanego mleka lub skażonej wody. Objawy mają tendencję do rozwoju od dwóch do pięciu dni po ekspozycji i obejmują biegunkę (czasem krwawą), gorączkę, skurcze brzucha, nudności, bóle mięśni i bóle głowy.

Zespół Guillaina-Barrégo jest rzadkim potencjalnym powikłaniem zakażenia Campylobacter.

Salmonella

Zatrucie pokarmowe Salmonellą powoduje wodnistą biegunkę, gorączkę, skurcze brzucha, nudności i wymioty od sześciu do 72 godzin po ekspozycji.

Istnieje wiele potencjalnych źródeł salmonelli, w tym jajka, kurczaki, mięso, niepasteryzowane mleko lub sok, ser, przyprawy, orzechy oraz surowe owoce i warzywa (zwłaszcza kiełki lucerny i melon).

Escherichia coli O157

Osoby mogą rozwinąć infekcję Escherichia coli (E. coli) O157 trzy do czterech dni po zjedzeniu skażonych, niedogotowanych produktów mięsnych, zwłaszcza hamburgerów. Inne potencjalne źródła to surowe mleko, zanieczyszczona woda i niepasteryzowany sok.

Zakażenie E. coli O157 powoduje silne skurcze żołądka, krwawą biegunkę i czasami stan podgorączkowy. Podczas gdy większość ludzi wraca do zdrowia w ciągu pięciu do siedmiu dni bez leczenia, może rozwinąć się zagrażający życiu stan zwany zespołem hemolityczno-mocznicowym (HUS) – zwany również „choroba hamburgerowa”.

Shigella

Shigella to bakteria, która może powodować krwawą lub zawierającą śluz biegunkę, oprócz skurczów brzucha i wysokiej gorączki, zwykle w ciągu jednego do trzech dni od narażenia.

Potencjalne źródła zanieczyszczenia żywności Shigella obejmują surowe warzywa, kanapki i sałatki, które wymagają wielu przygotowań ręcznie, na przykład sałatka ziemniaczana.

Clostridium botulinum

Zatrucie pokarmowe wywołane przez Clostridium botulinum, zwane również zatruciem jadem kiełbasianym, może wystąpić po 18 do 36 godzinach kontaktu z warzywami i innymi produktami spożywczymi konserwowanymi i konserwowanymi w domu, takimi jak miód (dlatego nie należy go podawać niemowlętom poniżej 1. roku życia). wiek).

Oprócz nudności, wymiotów i skurczów brzucha, zatrucie jadem kiełbasianym może powodować objawy neurologiczne, z których niektóre są potencjalnie śmiertelne (np. podwójne widzenie i problemy z połykaniem, mówieniem i oddychaniem). U niemowląt może wystąpić osłabienie, zaparcia i problemy z karmieniem.

Giardia Duodenalis

Zakażenie Giardia duodenalis, pasożytem, ​​który może żyć w jelitach zwierząt i ludzi, powoduje biegunkę, skurcze brzucha, wzdęcia, nudności i śmierdzące stolce w ciągu jednego do dwóch tygodni od ekspozycji.

Ludzie zwykle zarażają się Giardia duodenalis poprzez picie skażonej wody; jednak osoba może również zarazić się, jedząc niegotowane mięso, które jest skażone cystami pasożyta.

Powoduje

Skażenie żywności może wystąpić na różne sposoby, na przykład żywność niedogotowana, niewłaściwie przetworzona lub w puszkach lub przygotowana przez osobę chorą.

Żywność uprawiana w zanieczyszczonej wodzie jest kolejnym potencjalnym źródłem, podobnie jak zanieczyszczenie krzyżowe, które występuje podczas przygotowywania żywności (na przykład krojenie marchewki na desce do krojenia mięsa).

Chociaż każdy może dostać zatrucia pokarmowego, niektóre grupy są bardziej zagrożone. Przykłady obejmują:

• Każdy z osłabionym układem odpornościowym (na przykład osoba z HIV, rakiem, chorobą wątroby, cukrzycą lub osoba, która jest na terapii sterydami)
• Kobiety w ciąży
• Osoby, które mieszkają lub spędzają dużo czasu w zatłoczonych miejscach, takich jak koszary wojskowe, ośrodki opieki dziennej, statki wycieczkowe lub domy opieki

Ponadto niektóre populacje ludzi — niemowlęta, małe dzieci i osoby starsze — są bardziej narażone na odwodnienie w wyniku zatrucia pokarmowego.

Diagnoza

Wiele osób nie spotyka się ze swoim lekarzem, jeśli mają klasyczne objawy zatrucia pokarmowego i istnieje historia innej osoby lub grupy osób, która również zachorowała na to samo jedzenie.

Jest to na ogół rozsądne, chyba że jesteś osobą wysokiego ryzyka (np. osobą w podeszłym wieku, w ciąży lub z obniżoną odpornością) lub twoje objawy są ciężkie lub uporczywe. W takich przypadkach ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem.

Jeśli spotkasz się z lekarzem, przeprowadzi on wywiad i badanie fizykalne. Dodatkowe badania (na przykład badania krwi, moczu lub kału) mogą zostać zlecone w celu oceny alternatywnych diagnoz lub powikłań i/lub poszukiwania potencjalnego źródła infekcji, zwłaszcza w przypadku epidemii w społeczności.

Historia medyczna

Podczas historii choroby Twój lekarz zada Ci kilka pytań dotyczących Twoich objawów, w tym czasu ich trwania i nasilenia. Zapytają również o to, co jadłeś, a także o schematy objawów (np. czy wszyscy w Twojej rodzinie zachorowali po zjedzeniu określonej potrawy lub po rodzinnym pikniku).

Badanie lekarskie

Podczas badania fizykalnego Twój lekarz sprawdzi Twoje ciśnienie krwi, tętno, temperaturę i wagę. Będą również naciskać na brzuch i słuchać odgłosów jelit, aby ocenić diagnozę, która może naśladować zatrucie pokarmowe, takie jak zapalenie wyrostka robaczkowego.

Testy

W większości przypadków pracownik służby zdrowia zakłada diagnozę zatrucia pokarmowego wyłącznie na podstawie historii choroby i badania fizykalnego. Nie będą kontynuować dalszych testów, ponieważ identyfikacja konkretnego źródła infekcji zwykle nie zmienia planu leczenia.

To powiedziawszy, dodatkowe badania mogą zostać zlecone, jeśli Twój lekarz podejrzewa inną diagnozę (na przykład zapalenie wyrostka robaczkowego) lub powikłanie zatrucia pokarmowego (na przykład odwodnienie lub sepsę wywołaną przez bakterie dostające się do krwioobiegu).

Przykłady takich testów obejmują:

• Podstawowy panel metaboliczny (BMP) i analiza moczu w celu sprawdzenia odwodnienia
• Pełna morfologia krwi (CBC) w celu sprawdzenia ciężkiej infekcji lub anemii
• Tomografia komputerowa (CT) w celu sprawdzenia innych diagnoz

Wreszcie, w celu identyfikacji epidemii lub ciężkich przypadków zatrucia pokarmowego, które mogą wymagać określonego leku, testy kału w celu znalezienia i zidentyfikowania przyczyny

Leczenie

Kluczowym sposobem leczenia zatruć pokarmowych jest utrzymanie odpowiedniego nawodnienia, co zwykle można skutecznie zrobić w domu.

Uwodnienie

Aby pozostać nawodnionym i uzupełnić utracony płyn, ważne jest, aby pić wodę zawierającą sól i cukier.

Możesz karmić piersią lub stosować mleko modyfikowane dla niemowląt i Pedialyte dla dzieci.

W przypadku dorosłych lub dzieci można zastosować doustną terapię zastępczą (ORT), taką jak Ceralyte lub Oralyte, lub można przygotować własny roztwór, dodając 6 łyżeczek cukru i 0,5 łyżeczki soli do 1 litra wody.

Unikaj napojów dla sportowców, takich jak Gatorade, które nie są w stanie właściwie skorygować utraty płynów i elektrolitów ze względu na wysoką zawartość cukru. W rzeczywistości mogą nawet pogorszyć twoją biegunkę.

Lek

W większości przypadków zatruć pokarmowych leki nie są konieczne.

Antybiotyki są zazwyczaj zarezerwowane dla ciężkich infekcji, takich jak Shigella (zakażenie Shigella). Inny rodzaj leku, zwany przeciwpasożytniczym, jest stosowany w leczeniu zatruć pokarmowych wywołanych przez pasożyty.

Środki przeciwbiegunkowe, takie jak Imodium (loperamid), są generalnie zalecane tylko dorosłym (nie dzieciom), którzy mają łagodne objawy, brak gorączki i niekrwawą biegunkę.

W niektórych przypadkach lekarz może zalecić środek przeciwwymiotny, taki jak Zofran (ondansetron), aby powstrzymać wymioty i zapobiec odwodnieniu. Środek zobojętniający kwas Pepto-Bismol (subsalicylan bizmutu) może być również zalecany w celu złagodzenia niepowikłanej biegunki.

W ciężkich przypadkach odwodnienia i/lub zatrucia pokarmowego u osób wysokiego ryzyka, takich jak osoby starsze, może być wymagana hospitalizacja w celu podania płynów dożylnie.

Zapobieganie

Unikanie skażonej żywności i wody jest kluczem do zapobiegania chorobom przenoszonym przez żywność. To powiedziawszy, jeśli zachorujesz, nie bądź dla siebie surowy — czasami, nawet przy zachowaniu najlepszych środków ostrożności, dochodzi do zakażenia.

Aby zmniejszyć ryzyko spożycia skażonej żywności:

• Myj ręce mydłem i wodą przez 20 sekund przed, w trakcie i po przygotowywaniu/gotowaniu jedzenia oraz przed jedzeniem.

• Myj noże, deski do krojenia, blaty i inne przybory kuchenne mydłem i gorącą wodą.
• Opłucz świeże owoce, warzywa i warzywa w torebkach.
• Trzymaj surowe mięso, jajka, owoce morza i drób z dala od innych gotowych do spożycia potraw lub potraw w lodówce.
• Do surowego mięsa, drobiu i owoców morza używaj oddzielnych naczyń/talerze do gotowania.
• Unikaj niepasteryzowanego mleka (surowego) i soków.

Ponadto podczas gotowania używaj termometru do żywności, aby upewnić się, że jedzenie jest gotowane do odpowiedniej temperatury potrzebnej do zabicia zarazków. (np. 165 stopni dla całego drobiu).

Ponadto wyrzuć produkty, które przeterminowały się, nawet jeśli nie pachną „nieprzyjemnie” ani nie wyglądają „śmiesznie”. Wiele produktów spożywczych, które są zanieczyszczone, wygląda i pachnie normalnie.

Podczas podróży do innych krajów nie pij wody z kranu ani nie używaj lodu z wody z kranu i staraj się unikać jedzenia owoców i warzyw, których nie można ugotować ani obrać.

Innym sposobem uniknięcia zatrucia pokarmowego jest przestrzeganie diety głównie roślinnej, ponieważ wiele bakterii/pasożytów występuje częściej w mięsie i produktach zwierzęcych.

Zatrucie pokarmowe. Istnieją bakterie, pasożyty i wirusy, które mogą przenosić się z kucharzy na gości i z żywności w puszkach na rodzinę. Na koniec postaraj się chronić siebie i swoją rodzinę, bezpiecznie przygotowując i gotując jedzenie.

Jeśli zachorujesz, daj swojemu ciału czas na odpoczynek i, co najważniejsze, pij dużo płynów. Ponadto zasięgnij pomocy medycznej lub porady, jeśli obawiasz się odwodnienia lub jeśli masz niepokojące, ciężkie i/lub uporczywe objawy.