Gruczolaki przysadki: definicja, objawy, leczenie i diagnoza

Przegląd

Czym jest przysadka?

Przysadka mózgowa to gruczoł wielkości grochu, który jest połączony z podstawą mózgu. Znajduje się za nosem i zatoką klinową (przestrzeń powietrzna za twarzą), tuż pod inną ważną i powiązaną strukturą zwaną podwzgórzem.

Gruczoł to narząd, który wytwarza i uwalnia specjalne substancje, takie jak hormony, które działają na inne narządy i tkanki, powodując ich działanie. Przysadka nazywana jest „gruczołem głównym”, ponieważ jej hormony regulują równowagę hormonów wytwarzanych przez większość innych gruczołów w ciele. W ten sposób przysadka kontroluje wiele procesów, takich jak wzrost, rozwój i reprodukcja. Kontroluje również funkcję niektórych narządów, takich jak nerki, piersi i macica.

Przysadka składa się z trzech części lub płatów, z których każda ma swoją własną pracę w ciele. Płat przedni, przedni przysadka, stanowi około 80% gruczołu i znajduje się najbliżej przedniej części głowy. Jego zadaniem jest wytwarzanie i uwalnianie do krwiobiegu wielu „sygnalizujących” hormonów. Hormony te przemieszczają się przez krew do innych gruczołów i narządów, gdzie sygnalizują narządom i gruczołom rozpoczęcie lub zaprzestanie pracy.

Płat pośredni wydziela tylko jeden hormon. Ten hormon wpływa na pigmentację skóry.

Tylna część gruczołu, tylna przysadka, sama nie wytwarza żadnych hormonów. Zamiast tego zawiera zakończenia nerwowe komórek mózgowych, które pochodzą z podwzgórza. Te komórki mózgowe wytwarzają hormony, które następnie przemieszczają się w dół i są przechowywane w tylnej przysadce do późniejszego wykorzystania.

Podwzgórze i przysadka pracują ręka w rękę. Podwzgórze wytwarza hormony, które z kolei sygnalizują przysadce wydzielanie hormonów.

Co to jest gruczolak przysadki?

Gruczolak przysadki to wzrost lub guz przysadki. Większość gruczolaków przysadki jest wolno rosnąca i łagodna, co oznacza, że ​​nie są nowotworami i nie rozprzestrzeniają się na inne części ciała. Jednak w miarę wzrostu mogą wywierać nacisk na pobliskie struktury, takie jak nerwy łączące oczy z mózgiem i powodować objawy. Jest to znane jako „efekt masy”.

Duży gruczolak może również zmiażdżyć normalne komórki przysadki i uniemożliwić ich prawidłowe działanie, co prowadzi do stanu zwanego niedoczynnością przysadki. Ten stan może powodować niskie ciśnienie krwi, zmęczenie oraz zmiany w popędzie seksualnym i funkcji. Może również sprawić, że poczujesz się mniej zdolny do radzenia sobie ze stresem.

Gruczolaki przysadki są oznaczane na podstawie ich wielkości. Guzy mniejsze niż 1 cm nazywane są mikrogruczolakami. Guzy większe niż 1 cm nazywane są makrogruczolakami. Wiele gruczolaków powoduje objawy poprzez uwalnianie dodatkowych hormonów do krwiobiegu, ale nie wszystkie gruczolaki wytwarzają hormony.

Niektóre, zwane gruczolakami niedziałającymi lub zerowymi komórkami, nie wytwarzają hormonów. Około jedna trzecia wszystkich guzów przysadki to gruczolaki nieczynne hormonalnie. Zwykle stają się duże i znajdują się, ponieważ powodują objawy ze względu na efekt masy.

Jak często występują gruczolaki przysadki?

Gruczolaki przysadki stanowią 10% do 15% wszystkich guzów, które rozwijają się w obrębie czaszki. Występują u około 77 na 100 000 osób, chociaż uważa się, że w pewnym momencie ich życia występują u około 20% osób. Jednak wiele gruczolaków przysadki, zwłaszcza mikrogruczolaków, nie powoduje poważnych objawów i nigdy nie jest wykrywane. Makrogruczolaki występują około dwa razy częściej niż mikrogruczolaki. Gruczolaki przysadki mogą wystąpić w każdym wieku, ale częściej występują u osób w wieku 30 lub 40 lat. Rzadko występują u osób poniżej 20 roku życia. Kobiety mają gruczolaki częściej niż mężczyźni.