Leczenie mononukleozy (mono) opiera się na radzeniu sobie z objawami, gdy organizm walczy z tą chorobą wirusową. Najbardziej dokuczliwe objawy mono to skrajne zmęczenie, ból gardła i obrzęk migdałków. Możesz używać dostępnych bez recepty (OTC) leków przeciwgorączkowych i środków przeciwbólowych, jednocześnie odpoczywając i pijąc płyny. Leki na receptę zwykle nie są potrzebne, ale w skrajnych przypadkach kortykosteroidy mogą pomóc w zmniejszeniu nadmiernego obrzęku migdałków.
:max_bytes(150000):strip_icc()/how-is-mono-treated-1191950_final-9f19b328cfda45759448e99b9647684d.jpg)
Ellen Lindner / Verywell
Większość objawów ustępuje po około miesiącu, ale może to potrwać dłużej. Zmęczenie może nie ustąpić całkowicie przez okres do sześciu miesięcy. Jest to jednak bardzo zmienne, więc możesz odzyskać znacznie szybciej. Dzieci chore na mono mogą zwykle wrócić do szkoły po ustąpieniu gorączki i czują się gotowe do powrotu. To powiedziawszy, mono może być uważane za zaraźliwe przez kilka miesięcy.
Domowe środki zaradcze i styl życia
Podstawowe leczenie mono obejmuje odpoczynek i domowe środki łagodzące objawy. Powinieneś również pić wystarczającą ilość wody, aby zapobiec odwodnieniu, co stanowi ryzyko, gdy masz gorączkę lub ból podczas przełykania. Użyj tych taktyk, aby wzmocnić swój układ odpornościowy w walce z wirusem.
Odpoczynek
Często zalecany jest odpowiedni odpoczynek przez pierwszy tydzień lub dwa.Nie musisz cały czas leżeć w łóżku, ale powinieneś znacznie ograniczyć swoją aktywność.
Wiele osób cierpiących na mono odczuje skrajne zmęczenie, które zwykle ustępuje w ciągu trzech do czterech tygodni.
Chociaż stymulanty, takie jak kofeina, mogą wydawać się dobrym pomysłem na zwalczanie zmęczenia, naprawdę powinieneś po prostu poświęcić trochę czasu na odpoczynek. Unikaj wszystkiego, co mogłoby przeszkadzać w uzyskaniu wysokiej jakości snu, który jest niezbędny dla silnego układu odpornościowego. Dzieci z mono należy zachęcać do przerwy od aktywnej zabawy.
Ulga w gorączce
W przypadku gorączki, oprócz leków przeciwgorączkowych OTC, możesz obniżyć temperaturę w pokoju, wziąć letnią (nie zimną) kąpiel lub nałożyć zimną myjkę na czoło. Jeśli po wykonaniu tej czynności gorączka pozostaje niekontrolowana, należy zwrócić się o pomoc medyczną, aby uniknąć niebezpiecznych powikłań.
Ból gardła i obrzęk migdałków
Migdałki mogą puchnąć do tego stopnia, że prawie się dotykają.
Być może słyszałeś nawet, jak inni opisują mono jako najgorszy ból gardła w ich życiu.
Uspokój się ciepłą wodą ze słoną wodą. Możesz także pić zimne napoje, jeść mrożony jogurt lub lody lub zjeść lody.
Bóle
Możesz użyć okładów z lodu lub poduszek grzewczych, aby złagodzić bóle ciała. Zadzwoń do swojego lekarza, jeśli ból nadal nie jest tolerowany.
Ochrona powiększonej śledziony
Ważne jest, aby unikać sportów kontaktowych, podnoszenia ciężarów i forsownych czynności, ponieważ powiększona śledziona obserwowana w mononukleozie może pęknąć. Obejmuje to większość sportów zespołowych, cheerleaderek i podnoszenie ciężarów. Dobrym pomysłem jest również unikanie ciężkich prac domowych. Dzieci należy zniechęcać do brutalnej zabawy lub siłowania się z rodzeństwem. Łatwe ćwiczenia, takie jak chodzenie, są w porządku, o ile nie czujesz się zbyt zmęczony.
Unikaj alkoholu
Dorośli częściej wykazują zajęcie wątroby przy mono. Z tego powodu nie powinieneś pić alkoholu, gdy masz objawy mono lub dochodzisz do siebie.
Terapie bez recepty
Zazwyczaj można leczyć ból gardła, gorączkę i bóle ciała związane z mono, stosując leki przeciwbólowe OTC, takie jak Tylenol (acetaminofen) i Motrin (ibuprofen). Możesz również znaleźć pastylki do ssania i spraye na gardło, które łagodzą ból gardła. Skontaktuj się z lekarzem, aby uzyskać porady na temat odpowiednich środków przeciwbólowych i gorączkowych, dawek i czasu dla Twojej grupy wiekowej lub dziecka.
Ważne jest, aby zwrócić uwagę na składniki wszystkich przyjmowanych leków OTC, ponieważ paracetamol może występować w więcej niż jednym produkcie, co może spowodować przedawkowanie.
Chociaż dorośli mogą stosować aspirynę, nie należy jej podawać osobom poniżej 19 roku życia ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a. Upewnij się, że sprawdzasz wszystkie produkty OTC stosowane w leczeniu objawów mono, aby upewnić się, że nie zawierają składników o następujących słowach, które są synonimami aspiryny: acetylosalicylan, kwas acetylosalicylowy, kwas salicylowy lub salicylan.
Uczucie bólu może być dość powszechne w przypadku mono. Oprócz doustnych leków przeciwbólowych można stosować maści przeciwbólowe OTC zawierające mentol, takie jak Tiger Balm. Możesz sprawdzić listę składników pod kątem związków zawierających aspirynę, jeśli osoba z mono ma mniej niż 19 lat. Niestety wiele z nich zawiera salicylany, w tym Icy-Hot. Chociaż nie udowodniono, że miejscowe salicylany są związane z zespołem Reye’a, niektórzy ludzie decydują się ich unikać do 19 roku życia.
Recepty
Opuchnięte migdałki i węzły chłonne zwykle nie stanowią problemu i same znikają. Jeśli jednak staną się tak spuchnięte, że przeszkadzają w połykaniu lub oddychaniu, natychmiast potrzebujesz leczenia. Czasami do zmniejszenia migdałków stosuje się leki steroidowe, jeśli są one zbyt powiększone. Kortykosteroidy można również stosować w przypadku powikłań, takich jak bardzo niska liczba płytek krwi lub niedokrwistość hemolityczna.
Niezwykle bolesny ból gardła może nawet skłonić do przepisania narkotyku na receptę.
Antybiotyki nie są stosowane w mononukleozie, ponieważ jest to choroba wirusowa. Jednak objawy można pomylić z anginą i można przepisać antybiotyk. Stosowanie amoksycyliny lub innych form penicyliny może powodować wysypkę, nawet jeśli ktoś nie jest uczulony na lek, ale wysypka ta występuje częściej u osób z mono.
W niektórych przypadkach występuje angina lub bakteryjna infekcja zatok oraz wskazane jest stosowanie mono i antybiotyków. Jeśli tak, możesz przepisać antybiotyk, który z mniejszym prawdopodobieństwem wywoła wysypkę.
Przeprowadzono badania dotyczące stosowania terapii przeciwwirusowej w mononukleozie zakaźnej wirusa Epsteina-Barra, zwłaszcza u pacjentów zagrożonych z powodu obniżonej odporności. Przegląd tych badań wykazał, że jakiekolwiek korzyści były niepewne. Stosowane leki obejmowały acyklowir, walomacyklowir i walacyklowir.
Istnieją inne powikłania mono, które mogą wymagać leków na receptę, które będą się różnić w zależności od przebiegu choroby.
Discussion about this post