Koszmary senne u dzieci: przyczyny i zapobieganie

Jakie są koszmary u dzieci?

Koszmary senne u dzieci to przerażające lub przerażające sny, które zwykle je budzą. Te sny zwykle pojawiają się w ostatniej trzeciej nocy, kiedy mamy sen z szybszymi ruchami gałek ocznych (REM). Mogą obejmować strach lub niepokój oraz inne emocje, takie jak gniew, smutek, zakłopotanie lub obrzydzenie.

Dzieciom koszmary wydają się bardzo realne i mogą mieć problemy z powrotem do snu po koszmarze. Niektóre dzieci mogą również opierać się przed pójściem spać, ponieważ chcą uniknąć złych snów.

Co powoduje koszmary senne u dzieci?

Dokładna przyczyna koszmarów nie jest znana. Są bardziej prawdopodobne, gdy dzieci są przemęczone lub doświadczają stresu. Dzieci, które przeżyły traumatyczne wydarzenia, mogą mieć częste koszmary senne. Niektóre leki mogą również powodować koszmary lub niepokojące sny.

Które dzieci są bardziej podatne na koszmary?

Większość dzieci doświadcza przynajmniej jednego koszmaru. Przewlekłe lub bardzo częste koszmary senne zdarzają się rzadziej.

Koszmary senne u dzieci mogą wystąpić w każdym wieku, ale zwykle zaczynają się między 3 a 6 rokiem życia i ustępują po 10 roku życia. Po 12 roku życia dziewczynki częściej niż chłopcy mają koszmary.

Rodzaje koszmarów sennych różnią się w zależności od etapu rozwoju. Młodsze dzieci mogą mieć koszmary o rozłące z opiekunami lub zobaczeniu potwora. Starsze dzieci mogą mieć koszmary związane z przerażającymi filmami lub nadchodzącymi stresorami, takimi jak rozpoczęcie nowej szkoły.

Czy mogę zmniejszyć ryzyko koszmarów sennych u mojego dziecka?

Kroki, które należy podjąć, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo koszmarów sennych u Twojego dziecka, obejmują:

• Upewnij się, że mają wystarczająco dużo snu. Dzieci często potrzebują więcej snu niż zwykle (sprawdź zalecenia Amerykańskiej Akademii Medycyny Snu, aby uzyskać optymalne godziny dla każdej grupy wiekowej). Wystarczający sen może zmniejszyć liczbę i intensywność koszmarów.
• Niech rutyna przed snem jest lekka i szczęśliwa. Na 30 do 60 minut przed snem nie pozwól dziecku oglądać przerażających filmów lub programów telewizyjnych ani czytać przerażających historii na dobranoc. Staraj się unikać materiałów, które mogą być denerwujące.
• Porozmawiaj o koszmarze w ciągu dnia. Sprawdź, czy koszmary mają jakiś motyw – zwłaszcza jeśli pojawiają się często. Marzenia mogą dotyczyć szkoły, martwienia się o rodzinę lub innych problemów, które ich nurtują. Pracuj nad identyfikacją stresorów w życiu Twojego dziecka i rozmawiaj o nich.
• Pociesz i uspokój swoje dziecko. To czas, kiedy odpowiednia jest wygoda i przytulanie. Pozostań z dzieckiem przez krótki czas po koszmarze. Większość nadal będzie zmęczona i wkrótce będzie mogła wrócić do snu. Inne wskazówki:
  • Zachęć dziecko do ponownego spania we własnym łóżku. Unikaj nadmiernej uwagi lub rozpieszczania. Ale pozwól dziecku przytulić się do dowolnej ulubionej pluszowej zabawki lub koca ochronnego przez resztę nocy.
  • Unikaj trzymania jasnego światła w sypialni, ale lampka nocna może zapewnić komfort.
  • Rozważ pozostawienie otwartych drzwi sypialni, aby pokazać dzieciom, że dom jest bezpieczny i że jesteś blisko.
• Wypracuj sposoby na pokonanie koszmarów. Razem z dzieckiem możecie znaleźć kreatywne sposoby, aby pomóc im przezwyciężyć koszmary. Przeczytaj historie o przezwyciężaniu nocnych lęków. Narysuj obrazki koszmarów, a następnie rozerwij je i wyrzuć jako symboliczny gest. Jakiekolwiek kreatywne rozwiązanie, które Twoim zdaniem może zadziałać, warto wypróbować.

Strategie przezwyciężania nocnych lęków

Strach przed ciemnością, potwory w szafie lub po prostu lęk przed pójściem spać – wszystko to jest stosunkowo powszechne u małych dzieci w pewnym momencie ich dzieciństwa. To, w jaki sposób Ty, jako rodzic lub jakikolwiek opiekun, odpowiadasz na obawy dziecka i zapewniasz mu poczucie otuchy, wpłynie na jego zdolność do zasypiania i zasypiania.

Kilka wskazówek, które pomogą Twojemu dziecku przezwyciężyć nocne lęki:

• Czego boi się Twoje dziecko? Zacznij od zidentyfikowania strachu. Posłuchaj swojego dziecka. Zadawaj pytania otwarte, które pozwolą im powiedzieć, co ich przeraża przed snem. Nie śmiej się z lęków swojego dziecka. To, co może Ci się wydawać śmieszne lub trywialne, jest dla Twojego dziecka bardzo realne.
• Zapewnij bezpieczeństwo swojego dziecka. Jeśli Twojemu dziecku trudno jest rozstać się z Tobą, uspokój się, ale wtedy kładź dziecko z powrotem do własnego łóżka, a nie do swojego! Bądź delikatny, ale stanowczy w kwestii pozostawania w łóżku.
  • Jeśli Twoje dziecko zawoła, zapytaj ponownie, co jest nie tak, a następnie zapewnij je, że wszystko jest w porządku, jest bezpieczne, nic mu nie przeszkadza – i że może spać wygodnie samotnie w swoim łóżku przez całą noc. To pomaga im ufać, że ich własne łóżko jest bezpiecznym miejscem. Lepiej pocieszyć dziecko we własnym pokoju, niż pozwolić mu wyjść z sypialni i spać gdzie indziej.
  • Inną opcją jest przyrzeczenie, że będziesz je regularnie sprawdzać, zaczynając od dwóch do pięciu minut, potem co 10 minut, potem co 15 minut itd., aż zasną. Pokaż, że jesteś tam, aby ich pilnować i że nie są sami.
• Pracuj nad budowaniem pewności siebie i umiejętności radzenia sobie dziecka. W ciągu dnia pracuj nad zajęciami, które pomagają budować pewność siebie. Na przykład, poproś dziecko, aby opowiedziało o swoich obawach i doświadczeniach przed snem. Możesz być w stanie omówić alternatywne sposoby reagowania na te lęki lub radzenia sobie z nimi, które mogą pomóc dziecku czuć się mniej przestraszonym w nocy.
• Nie zapomnij o pozytywnych programach wzmacniających i/lub nagradzających. Może to przybrać postać programu naklejek (zamienionego na ulubioną ucztę). Śniadaniowe smakołyki, małe zabawki czy inne specjalne nagrody to tylko kilka sposobów na nagrodzenie Twojego dziecka. Używaj pozytywnych zwrotów: „Świetnie sobie radzisz, pozostając w łóżku”. I pamiętaj, aby zachęcać dziecko do omawiania z tobą swoich obaw w ciągu dnia.

Senne lęki

Niektóre dzieci, które mają koszmary senne, mogą również mieć lęki senne, które różnią się od koszmarów sennych. Lęk senny najczęściej pojawia się w pierwszej trzeciej nocy, kiedy dziecko jest w głębokim śnie. Podczas tych epizodów nie budzą się. Lęk senny zwykle trwa od 5 do 10 minut i może być bardzo niepokojący. Twoje dziecko może krzyczeć, krzyczeć, kopać i machać rękami, nagle siadać i wyglądać na przerażone. Pomimo nasilenia lęków sennych, dzieci nie pamiętają, że dzieje się to rano, w przeciwieństwie do koszmaru.

Nie próbuj budzić, uspokajać ani uspokajać dziecka podczas lęku sennego, ponieważ zwiększa to ryzyko kolejnego epizodu później w nocy. Lęk senny jest bardzo niepokojący dla opiekunów, ale dziecko nie jest świadome, że się zdarzają. Pamiętaj, że dziecko właściwie jeszcze śpi. Nie rozmawiaj rano z dzieckiem o strachu przed snem. Może to sprawić, że będą bardziej zaniepokojeni, że w nocy dzieje się coś przerażającego, o czym nie wiedzą.

Jeśli Twoje dziecko szuka pocieszenia i wykazuje wyraźne oznaki, że nie śpi – mówi w sposób, który możesz zrozumieć lub chodzi z otwartymi oczami – prawdopodobnie miało koszmar. Możesz pomóc im uspokoić się z powrotem. Jeśli dziecko nie wykazuje tych objawów, poczekaj, zanim zareaguje, ponieważ może spać przez przerażenie senne.

Kiedy powinienem zadzwonić do lekarza mojego dziecka?

Rozważ skontaktowanie się z lekarzem, jeśli:

• Lęk i niepokój dziecka przed snem utrzymują się, są poważne lub nasilają się.
• Obawy Twojego dziecka zaczęły się po znanym traumatycznym przeżyciu lub zdarzeniu i utrzymują się długo po tym, jak wydarzenie się skończyło.
• Strach Twojego dziecka przerywa zajęcia w ciągu dnia.
• Koszmary Twojego dziecka są bardzo niepokojące i wiążą się z powtarzającymi się lub psychologicznymi problemami. W takich przypadkach mogą działać techniki psychologiczne, takie jak strategie odczulania i relaksacji. U nastolatków pomocne może być szkolenie w zakresie wyobrażenia snów z przewodnikiem.