Podstawowym sposobem leczenia nadciśnienia płucnego jest wczesne wykrycie procesu oraz zidentyfikowanie i leczenie jego przyczyny. Jednak u wielu pacjentów z tym schorzeniem konieczna jest bardziej zaawansowana terapia.
![Mężczyzna na bieżni medycznej z dwoma lekarzami przeprowadzającymi testy za pomocą sprzętu](https://www.verywellhealth.com/thmb/9VvmIiOCraVy-3ojeLm3MzBrOdY=/5616x3744/filters:no_upscale():max_bytes(150000):strip_icc()/medical-practice--stress-ecg--test-to-measure-the-cardiac-function-of-a-patient-on-a-cardio-machine-533600826-5a5e23c7beba33003687306d.jpg)
Ocena wyjściowa
Pierwszym krokiem w leczeniu nadciśnienia płucnego jest ocena wyjściowej ciężkości stanu. To badanie pomaga lekarzowi zdecydować, jak agresywny powinien być leczenie i zapewnia sposób oceny odpowiedzi na terapię.
Odbywa się to zwykle poprzez wykonanie echokardiogramu, który zapewni oszacowanie ciśnienia w tętnicy płucnej, oraz test wysiłkowy w celu zmierzenia wyjściowej wydolności funkcjonalnej.
Leczenie ukierunkowane na podstawowy stan zdrowia
Zazwyczaj najbardziej krytycznym aspektem terapii jest agresywne leczenie podstawowej przyczyny nadciśnienia płucnego. Ponieważ istnieje wiele schorzeń, które mogą powodować nadciśnienie płucne, terapia ta może przybierać różne formy.
Na przykład, jeśli nadciśnienie płucne jest spowodowane przewlekłą zatorowością płucną, należy podać leki przeciwzakrzepowe (rozrzedzające krew). Jeśli jest to spowodowane sarkoidozą, należy wstrzymać leczenie przeciwzakrzepowe i rozważyć leczenie ukierunkowane na sarkoidozę (takie jak dożylna prostacyklina).
Zabiegi często przydatne dla każdego z nadciśnieniem płucnym
Oprócz terapii ukierunkowanej konkretnie na leczenie podstawowej przyczyny, istnieją metody leczenia, które są często pomocne u każdego, kto ma nadciśnienie płucne.
Obejmują one:
-
Diuretyki, takie jak Lasix lub Bumex, są często stosowane w leczeniu retencji płynów, która często występuje przy nadciśnieniu płucnym. Chociaż leki moczopędne mogą łagodzić duszność i obrzęk (obrzęk), należy je stosować ostrożnie, ponieważ pozbycie się zbyt dużej ilości płynów u pacjentów z nadciśnieniem płucnym może pogorszyć czynność serca.
-
Terapia tlenowa jest ważna u każdego z nadciśnieniem płucnym, które ma niedotlenienie (obniżony poziom tlenu we krwi). W przypadku niedotlenienia podawanie tlenu często może bezpośrednio obniżyć ciśnienie w tętnicy płucnej. Pacjenci, u których nadciśnienie płucne jest spowodowane chorobami płuc lub chorobami serca, są szczególnie narażeni na niedotlenienie, ale każdy z nadciśnieniem płucnym powinien mieć zbadany poziom tlenu we krwi.
-
U pacjentów z nadciśnieniem płucnym często stosuje się leki przeciwzakrzepowe, takie jak Coumadin. Dzieje się tak, ponieważ samo nadciśnienie płucne może powodować spowolniony przepływ krwi przez krążenie płucne, co może prowadzić do krzepnięcia w naczyniach krwionośnych w płucach. Przeczytaj o lekach stosowanych w zapobieganiu zakrzepom krwi.
-
Digoksyna może poprawić czynność serca u niektórych pacjentów z nadciśnieniem płucnym.
-
Wykazano, że ćwiczenia znacznie poprawiają wydolność funkcjonalną osób z nadciśnieniem płucnym.
-
Szczepienie przeciwko grypie i pneumokokowemu zapaleniu płuc, a także inne szczepionki dostosowane do wieku, są ważne dla zapobiegania chorobom zakaźnym, które mogą pogorszyć nadciśnienie płucne.
Terapia zaawansowana
„Terapia zaawansowana” nadciśnienia płucnego jest ukierunkowana na samo nadciśnienie płucne, a nie na jego przyczynę. Terapia ta na ogół polega na stosowaniu leków rozszerzających naczynia krwionośne w celu rozszerzenia krążenia płucnego i zmniejszenia ciśnienia w tętnicy płucnej.
Terapia zaawansowana nazywana jest „zaawansowaną” nie dlatego, że jest skuteczniejsza niż terapie bardziej ogólne, ale dlatego, że jest złożona, stosunkowo ryzykowna, bardzo droga i często niewygodna (np. może wymagać terapii dożylnej). Terapię zaawansowaną powinni prowadzić wyłącznie lekarze, którzy są ekspertami w leczeniu nadciśnienia płucnego.
Terapię zaawansowaną rozważa się u pacjentów z ciężkim nadciśnieniem płucnym, które nie zareagowały odpowiednio na leczenie ukierunkowane na przyczynę podstawową lub, zwłaszcza, jeśli nie zidentyfikowano przyczyny (tj. u osób z pierwotnym nadciśnieniem płucnym).
Terapia zaawansowana zwykle nie jest w ogóle stosowana u osób, u których nadciśnienie płucne jest spowodowane chorobą serca (gdzie wykazano, że terapia zaawansowana jest bardziej szkodliwa) lub chorobą płuc (gdzie brakuje danych wskazujących na korzyści). .
Przed podjęciem zaawansowanej terapii przeprowadza się specjalistyczne badanie cewnikowania serca w celu oceny „wazoreaktywności” krążenia płucnego.Podczas tego testu podaje się leki, aby ocenić, czy naczynia krwionośne płuc są zdolne do rozszerzenia. Jeśli tak, to niektóre rodzaje terapii zaawansowanej są bardziej skuteczne.
Opracowano wiele leków do leczenia nadciśnienia płucnego, w tym:
-
Blokery kanału wapniowego, takie jak diltiazem i nifedypina
- Prostanoidy, takie jak Flolan (epoprostenol), Remodulin (treprostinil) i Ventavis (iloprost)
- Antagoniści receptora endoteliny, tacy jak Tracleer (bosentan), Letaris (ambrisentan) i Opsumit (macitentan)
- Inhibitory PDE5, takie jak Viagra (sildenafil), Cialis (tadalafil) i Levitra (wardenafil)
- Stymulator cyklazy guanylanowej, taki jak Adempas (riocyguat)
Ta długa lista wyborów sprawia, że proces wyboru „najlepszego” leku lub „najlepszej” kombinacji leków jest niezwykle skomplikowany. Przy dokonywaniu tego wyboru należy wziąć pod uwagę kilka czynników, w tym chorobę podstawową, nasilenie nadciśnienia płucnego, stopień wazoreaktywności, czy niektóre leki są objęte ubezpieczeniem medycznym i prawdopodobne skutki uboczne. Dlatego takie decyzje powinni podejmować lekarze, którzy są ekspertami w leczeniu nadciśnienia płucnego.
Wreszcie przeszczep płuc jest z powodzeniem stosowany u niektórych osób z idiopatycznym nadciśnieniem płucnym. Jest to oczywiście drastyczna i ryzykowna propozycja i jest podejmowana tylko u pacjentów, którzy spełniają surowe kryteria mające na celu zoptymalizowanie szans na przeżycie.
Streszczenie
Optymalne leczenie nadciśnienia płucnego może być trudne i złożone. Najlepiej radzą sobie pacjenci z nadciśnieniem płucnym, którzy nawiązują bliską współpracę ze swoimi lekarzami, biorąc aktywny udział w decydowaniu o terapii, uważnie obserwując i informując o stanie ich objawów i zdolności funkcjonalnej oraz bardzo ściśle przestrzegając uzgodnionego schematu leczenia.
Discussion about this post