Największa rola Michaela J. Foxa: choroba Parkinsona

Michael J. Fox jest znany z wielu rzeczy. Jako utalentowany aktor, zdobył nagrody za swoją pracę w „Więziach rodzinnych”, „Spin City” i „The Good Wife”. Jednak największym osiągnięciem Foxa – pomijając nagrody Grammy, Emmy i Złotego Globu – może być jego praca na rzecz wyeliminowania choroby Parkinsona. Aktor założył Fundację Michaela J. Foxa na rzecz badań nad chorobą Parkinsona (MJFF) w 2000 roku, dziewięć lat po zdiagnozowaniu choroby. Od czasu podzielenia się swoją diagnozą z opinią publiczną w 1998 roku, Fox opowiedział się za badaniami nad komórkami macierzystymi i niestrudzenie pracował, aby zebrać pieniądze na badania. Fox jest obecnie założycielem organizacji i zasiada w radzie dyrektorów.

Fundacja Michaela J. Foxa zajmująca się badaniami choroby Parkinsona

Fundacja Michaela J. Foxa zajmująca się badaniami choroby Parkinsona poświęcona jest znalezieniu lekarstwa na chorobę Parkinsona. Do tej pory fundacja zebrała ponad 450 milionów dolarów na badania nad chorobą Parkinsona. MJFF ma również na celu opracowanie lepszych metod leczenia niedostatecznie zaadresowanych objawów choroby – takich jak zaparcia, problemy z połykaniem, kontrola impulsów i pogorszenie funkcji poznawczych – a także wyniszczające skutki uboczne obecnych leków na chorobę Parkinsona.

Co to jest choroba Parkinsona?

Choroba Parkinsona atakuje ośrodkowy układ nerwowy, powodując postępujące objawy zwyrodnieniowe, które upośledzają sposób poruszania się organizmu. Charakterystycznym objawem tego stanu są drżenie, zwłaszcza rąk. „Parkinsona” to ogólny termin dla co najmniej sześciu różnych kategorii zaburzeń, z których większość zazwyczaj dotyka osoby w wieku powyżej 50 lat. Średni wiek, w którym postawiono diagnozę, to 62 lata. Około miliona Amerykanów żyje obecnie z chorobą Parkinsona.

Około 30% osób z chorobą Parkinsona diagnozuje się przed 50 rokiem życia — 20% z nich diagnozuje się przed 40 rokiem życia.KątKiedy choroba Parkinsona rozwija się przed 50 rokiem życia, jest znana jako choroba Parkinsona o młodym początku. Do tej kategorii należy Michael J. Fox, u którego zdiagnozowano, gdy miał 30 lat.

Osoby z chorobą Parkinsona mają niedobór substancji chemicznej wpływającej na ruch (zwanej dopaminą) w mózgu. Jest to spowodowane zmianami w komórkach istoty czarnej, obszaru mózgu, który wytwarza dopaminę. Sposób, w jaki następują te zmiany, pozostaje nieznany. Teorie obejmują między innymi przyspieszone starzenie się, podatność genetyczną i czynniki środowiskowe. Najprawdopodobniej choroba Parkinsona jest spowodowana kombinacją tych czynników.

Uzyskiwanie leczenia

Leczenie choroby Parkinsona tradycyjnie odbywa się za pomocą leków, które mogą być przekształcane w dopaminę w mózgu (Sinemet) lub leków, które wydają się wpływać na wykorzystanie dopaminy w mózgu (Symmetrel, Eldepryl). Leczenie może również obejmować agonistów dopaminy (Parlodel, Permax, Mirapex, Requip), które aktywują komórki mózgowe wrażliwe na dopaminę.

Dostępne są również opcje leczenia chirurgicznego. Jedną z najczęstszych opcji chirurgicznych jest głęboka stymulacja mózgu (DBS). DBS został opracowany w latach 90. i obecnie jest standardowym sposobem leczenia tego schorzenia. Chociaż DBS może pomóc w leczeniu objawów, nie leczy choroby ani nie zatrzymuje jej postępów. Dostępne są również procedury talamotomii i pallidotomii, które niszczą „kłopotliwe” komórki w mózgu za pomocą elektrody.