Rak kory nadnerczy

Ogólne informacje o raku kory nadnerczy

Kluczowe punkty

• Rak kory nadnerczy jest rzadką chorobą, w której tworzą się komórki złośliwe (rakowe)
  zewnętrzna warstwa nadnerczy.
• Posiadanie pewnych uwarunkowań genetycznych zwiększa ryzyko raka kory nadnerczy.
• Objawy raka kory nadnerczy obejmują ból brzucha.
• Badania obrazowe i testy, które badają krew i mocz, służą do wykrywania (znajdowania) i diagnozowania raka kory nadnerczy.
• Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Rak kory nadnerczy jest rzadką chorobą, w której komórki złośliwe (rakowe) tworzą się w zewnętrznej warstwie nadnerczy.

Istnieją dwa nadnercza. Nadnercza są małe i mają kształt trójkąta. Na każdej nerce znajduje się jeden nadnercz. Każdy nadnercza składa się z dwóch części. Zewnętrzną warstwą nadnerczy jest kora nadnerczy. Środkiem nadnerczy jest rdzeń nadnerczy.

Kora nadnerczy wytwarza ważne hormony, które:

• Zrównoważyć wodę i sól w organizmie.
• Pomóż utrzymać normalne ciśnienie krwi.
• Pomóż kontrolować zużycie białka, tłuszczu i węglowodanów w organizmie.
• Spraw, aby ciało miało cechy męskie lub żeńskie.

Rak kory nadnerczy nazywany jest również rakiem kory nadnerczy. Guz kory nadnerczy może funkcjonować (wytwarza więcej hormonów niż normalnie) lub nie funkcjonować (nie wytwarza więcej hormonów niż normalnie). Większość guzów kory nadnerczy funkcjonuje. Hormony wytwarzane przez funkcjonujące guzy mogą powodować pewne oznaki lub objawy choroby.

Rdzeń nadnerczy wytwarza hormony, które pomagają organizmowi reagować na stres. Rak, który tworzy się w rdzeniu nadnerczy, nazywany jest guzem chromochłonnym i nie jest omawiany w tym artykule.

Rak kory nadnerczy i guz chromochłonny mogą wystąpić zarówno u dorosłych, jak iu dzieci. Leczenie dzieci różni się jednak od leczenia dorosłych.

Posiadanie pewnych uwarunkowań genetycznych zwiększa ryzyko raka kory nadnerczy.

Wszystko, co zwiększa ryzyko zachorowania, nazywa się czynnikiem ryzyka. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że ​​zachorujesz na raka; brak czynników ryzyka nie oznacza, że ​​nie zachorujesz na raka. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli uważasz, że możesz być zagrożony.

Czynniki ryzyka raka kory nadnerczy obejmują następujące choroby dziedziczne:

• Zespół Li-Fraumeni.
• Zespół Beckwitha-Wiedemanna.
• Kompleks Carneya.

Objawy raka kory nadnerczy obejmują ból brzucha.

Te oznaki i objawy mogą być spowodowane rakiem kory nadnerczy:

• Guz w jamie brzusznej.
• Ból brzucha lub pleców.
• Uczucie pełności w brzuchu.

Niedziałający guz kory nadnerczy może nie wywoływać objawów przedmiotowych lub podmiotowych we wczesnych stadiach.

Funkcjonujący guz kory nadnerczy wytwarza zbyt dużo jednego z następujących hormonów:

• Kortyzol.
• Aldosteron.
• Testosteron.
• Estrogen.

Za dużo kortyzolu może powodować:

• Przyrost masy twarzy, szyi i tułowia oraz cienkie ręce i nogi.
• Wzrost cienkich włosów na twarzy, górnej części pleców lub ramionach.
• Okrągła, czerwona, pełna twarz.
• Grudka tłuszczu na karku.
• Pogłębienie głosu i obrzęk narządów płciowych lub piersi zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet.
• Słabe mięśnie.
• Wysoki poziom cukru we krwi.
• Wysokie ciśnienie krwi.

Zbyt dużo aldosteronu może powodować:

• Wysokie ciśnienie krwi.
• Osłabienie lub skurcze mięśni.
• Częste oddawanie moczu.
• Uczucie pragnienia.

Zbyt dużo testosteronu (u kobiet) może powodować:

• Wzrost cienkich włosów na twarzy, górnej części pleców lub ramionach.
• Trądzik.
• Łysienie.
• Pogłębienie głosu.
• Brak miesiączki.

Mężczyźni, którzy wytwarzają zbyt dużo testosteronu, zwykle nie mają oznak ani objawów.

Zbyt dużo estrogenu (u kobiet) może powodować:

• Nieregularne miesiączki u kobiet, które nie przeszły menopauzy.
• Krwawienie z pochwy u kobiet po menopauzie.
• Przybranie na wadze.

Zbyt dużo estrogenu (u mężczyzn) może powodować:

• Wzrost tkanki piersi.
• Niższy popęd płciowy.
• Impotencja.

Te i inne oznaki i objawy mogą być spowodowane rakiem kory nadnerczy lub innymi schorzeniami. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych problemów należy skonsultować się z lekarzem.

Badania obrazowe i testy, które badają krew i mocz, służą do wykrywania i diagnozowania raka kory nadnerczy.

Testy i procedury stosowane do rozpoznania raka kory nadnerczy zależą od objawów pacjenta. Można zastosować następujące testy i procedury:

• Fizyczny egzamin i historia: Badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia, w tym wykrycia objawów choroby, takich jak guzki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przebytych chorób i leczenia.
• Dwudziestoczterogodzinne badanie moczu: Test, w którym mocz jest zbierany przez 24 godziny w celu oznaczenia ilości kortyzolu lub 17-ketosteroidów. Wyższa niż normalnie ich ilość w moczu może świadczyć o chorobie kory nadnerczy.
• Test supresji z niską dawką deksametazonu: Test, w którym podaje się jedną lub więcej małych dawek deksametazonu. Poziom kortyzolu jest sprawdzany w próbce krwi lub moczu zbieranej przez trzy dni. Ten test jest wykonywany w celu sprawdzenia, czy nadnercza wytwarza zbyt dużo kortyzolu.
• Wysokodawkowy test supresji deksametazonem: Test, w którym podaje się jedną lub więcej dużych dawek deksametazonu. Poziom kortyzolu jest sprawdzany w próbce krwi lub moczu zbieranej przez trzy dni. Ten test jest wykonywany w celu sprawdzenia, czy nadnercza wytwarza zbyt dużo kortyzolu lub czy przysadka mózgowa mówi nadnerczom, aby wytwarzały zbyt dużo kortyzolu.
• Badanie chemii krwi: Procedura, w której próbka krwi jest sprawdzana w celu pomiaru ilości pewnych substancji, takich jak potas lub sód, uwalnianych do krwi przez narządy i tkanki organizmu. Nietypowa (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby.
• Skan CT (skan CAT): Procedura polegająca na wykonaniu serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia są wykonywane przez komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową.
• MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego): Procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI). Wykonuje się rezonans magnetyczny jamy brzusznej w celu zdiagnozowania raka kory nadnerczy.
• Angiografia nadnerczy: Procedura obejrzenia tętnic i przepływu krwi w pobliżu nadnerczy. Do tętnic nadnerczy wstrzykuje się kontrastowy barwnik. Gdy barwnik przemieszcza się przez tętnice, wykonuje się serię zdjęć rentgenowskich, aby sprawdzić, czy jakiekolwiek tętnice są zablokowane.
• Flebografia nadnerczy: Procedura obejmująca żyły nadnerczy i przepływ krwi w pobliżu nadnerczy. Do żyły nadnerczy wstrzykuje się kontrastowy barwnik. Gdy barwnik kontrastowy przemieszcza się w żyłach, wykonuje się serię zdjęć rentgenowskich, aby sprawdzić, czy jakiekolwiek żyły nie są zablokowane. Cewnik (bardzo cienka rurka) można wprowadzić do żyły w celu pobrania próbki krwi, która jest sprawdzana pod kątem nieprawidłowych poziomów hormonów.
• Skan PET (skan pozytonowej tomografii emisyjnej): Procedura znajdowania złośliwych komórek nowotworowych w organizmie. Niewielką ilość radioaktywnej glukozy (cukru) wstrzykuje się do żyły. Skaner PET obraca się wokół ciała i tworzy obraz miejsca, w którym glukoza jest wykorzystywana w organizmie. Złośliwe komórki nowotworowe są jaśniejsze na obrazie, ponieważ są bardziej aktywne i pobierają więcej glukozy niż normalne komórki.
• Skan MIBG: Bardzo mała ilość materiału radioaktywnego zwanego MIBG jest wstrzykiwana do żyły i przemieszcza się przez krwioobieg. Komórki nadnerczy pobierają materiał radioaktywny i są wykrywane przez urządzenie mierzące promieniowanie. To badanie ma na celu odróżnienie raka kory nadnerczy od guza chromochłonnego.
• Biopsja: Usunięcie komórek lub tkanek w celu ich obejrzenia pod mikroskopem przez patologa w celu sprawdzenia objawów raka. Próbkę można pobrać za pomocą cienkiej igły, zwanej biopsją cienkoigłową (FNA) lub szerszej igły, zwanej biopsją rdzeniową.

Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Rokowanie (szansa wyzdrowienia) i opcje leczenia zależą od następujących czynników:

• Stadium raka (wielkość guza i to, czy znajduje się on tylko w nadnerczu, czy też rozprzestrzenił się na inne miejsca w ciele).
• Czy guz można całkowicie usunąć chirurgicznie.
• Czy rak był leczony w przeszłości.
• Ogólny stan zdrowia pacjenta.
• Stopień komórek nowotworowych (jak różnią się wyglądem od normalnych komórek pod mikroskopem).

Rak kory nadnerczy można wyleczyć, jeśli jest leczony we wczesnym stadium.