Nudności i wymioty są częstymi objawami doświadczanymi przez kobiety w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży. Ten stan nazywa się „porannymi mdłościami” i jest niepokojący oraz wpływa na jakość życia. Podczas gdy większość przypadków ustępuje bez interwencji medycznej, niektóre kobiety wymagają leków, aby złagodzić objawy. W tym artykule dokonamy przeglądu leków zwykle stosowanych w leczeniu nudności w czasie ciąży, w tym ich zastosowań, wskazań, przeciwwskazań, dawek i skutków ubocznych.
Leki zwykle stosowane w leczeniu nudności u kobiet w ciąży
1. Bursztynian doksylaminy i chlorowodorek pirydoksyny (Diclegis, Bonjesta)
Zastosowania: Bursztynian doksylaminy i chlorowodorek pirydoksyny są stosowane w połączeniu w leczeniu nudności i wymiotów w czasie ciąży.
Bursztynian doksylaminy i chlorowodorek pirydoksyny (Diclegis, Bonjesta) są uważane za bezpieczne do stosowania w czasie ciąży. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) sklasyfikowała te leki jako Pregnancy Category A, co oznacza, że odpowiednie i dobrze kontrolowane badania nie wykazały zwiększonego ryzyka uszkodzenia płodu.
Doksylamina jest lekiem przeciwhistaminowym, który blokuje działanie histaminy, neuroprzekaźnika zaangażowanego w odruch wymiotny. Uważa się, że pirydoksyna, forma witaminy B6, ma właściwości przeciwwymiotne, chociaż jej dokładny mechanizm działania pozostaje niejasny.
Wskazania: Połączenie tych leków jest wskazane dla kobiet w ciąży, u których występują nudności i wymioty, u których nie wystąpiła odpowiedź na leczenie zachowawcze, takie jak modyfikacja diety i odpowiednie nawodnienie.
Przeciwwskazania: Kobiety ze stwierdzoną nadwrażliwością na doksylaminę, pirydoksynę lub którykolwiek składnik preparatu nie powinny stosować tego leku.
Dawkowanie leku: Zalecana dawka początkowa to dwie tabletki Diclegis (10 mg bursztynianu doksylaminy i 10 mg chlorowodorku pirydoksyny) przyjmowane przed snem. Jeśli objawy utrzymują się, dawkę można zwiększyć do maksymalnie czterech tabletek dziennie.
Skutki uboczne: Najczęstsze działania niepożądane to senność, zawroty głowy i suchość w ustach. Efekty te są zwykle łagodne i ustępują wraz z dalszym stosowaniem.
2. Metoklopramid (reglan)
Zastosowanie: Metoklopramid stosuje się w leczeniu nudności i wymiotów, a także gastroparezy, stanu, w którym żołądek opróżnia się powoli.
Metoklopramid jest klasyfikowany przez FDA jako Pregnancy Category B, co oznacza, że badania na zwierzętach nie wykazały żadnego szkodliwego wpływu na płód, ale nie ma dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży. Ten lek jest ogólnie uważany za bezpieczny do stosowania w czasie ciąży, gdy korzyści przewyższają ryzyko.
Metoklopramid działa poprzez zwiększenie uwalniania acetylocholiny, neuroprzekaźnika, który stymuluje motorykę przewodu pokarmowego i przyspiesza opróżnianie żołądka. Blokuje również działanie dopaminy, innego neuroprzekaźnika zaangażowanego w odruch wymiotny.
Wskazania: Metoklopramid jest wskazany dla kobiet w ciąży z nudnościami i wymiotami, które nie zareagowały na inne metody leczenia, w tym bursztynian doksylaminy i chlorowodorek pirydoksyny.
Przeciwwskazania: Metoklopramid jest przeciwwskazany u kobiet z niedrożnością przewodu pokarmowego, zaburzeniami napadowymi lub późnymi dyskinezami w wywiadzie (ruchy mimowolne).
Dawkowanie leku: Zwykła dawka to 5-10 mg przyjmowana doustnie trzy do czterech razy dziennie, 30 minut przed posiłkiem i przed snem.
Działania niepożądane: Częste działania niepożądane obejmują senność, zawroty głowy i objawy pozapiramidowe (ruchy mimowolne, takie jak drżenie lub sztywność mięśni).
3. Ondansetron (Zofran)
Zastosowania: Ondansetron jest stosowany przede wszystkim w zapobieganiu i leczeniu nudności i wymiotów spowodowanych chemioterapią, radioterapią i zabiegami chirurgicznymi.
Ondansetron jest klasyfikowany przez FDA jako Pregnancy Category B. Chociaż niektóre badania sugerowały niewielki wzrost ryzyka wad wrodzonych, zwłaszcza wad serca, w przypadku stosowania w pierwszym trymestrze ciąży, inne badania nie wykazały takiego związku. Stosowanie ondansetronu w czasie ciąży należy dokładnie rozważyć, porównując korzyści z potencjalnym ryzykiem.
Ondansetron jest selektywnym antagonistą receptora serotoninowego (5-HT3), który blokuje działanie serotoniny, neuroprzekaźnika zaangażowanego w odruch wymiotny.
Wskazania: Chociaż ondansetron nie został specjalnie zatwierdzony do stosowania w czasie ciąży, może być przepisywany kobietom w ciąży z ciężkimi nudnościami i wymiotami, które nie zareagowały na inne metody leczenia.
Przeciwwskazania: Ondansetronu nie należy stosować u kobiet ze stwierdzoną nadwrażliwością na lek lub jego składniki oraz u kobiet z zespołem wydłużonego odstępu QT w wywiadzie, zaburzeniami rytmu serca.
Dawkowanie leku: Typowa dawka do leczenia nudności i wymiotów w ciąży to 4-8 mg przyjmowane doustnie dwa do trzech razy dziennie, w zależności od potrzeb.
Skutki uboczne: Częste działania niepożądane obejmują ból głowy, zawroty głowy i zaparcia. Rzadkie, ale poważne działania niepożądane obejmują wydłużenie odstępu QT (nieprawidłowy rytm serca) i zespół serotoninowy (stan potencjalnie zagrażający życiu, charakteryzujący się pobudzeniem, halucynacjami i przyspieszonym rytmem serca).
4. Prochlorperazyna (Compazine)
Zastosowania: Prochlorperazyna jest stosowana w leczeniu ciężkich nudności i wymiotów, a także zaburzeń psychotycznych, takich jak schizofrenia.
Prochlorperazyna jest klasyfikowana przez FDA jako Pregnancy Category C, co oznacza, że badania na zwierzętach wykazały niekorzystny wpływ na płód, ale nie ma dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży. Lek ten należy stosować w czasie ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Prochlorperazyna jest pochodną fenotiazyny, która działa poprzez blokowanie receptorów dopaminy w mózgu, hamując w ten sposób odruch wymiotny.
Wskazania: Prochlorperazyna jest wskazana dla kobiet w ciąży z silnymi nudnościami i wymiotami, które nie reagują na inne metody leczenia.
Przeciwwskazania: Prochlorperazyna jest przeciwwskazana u kobiet ze stwierdzoną nadwrażliwością na lek lub inne fenotiazyny, a także u kobiet z drgawkami, zahamowaniem czynności szpiku kostnego lub chorobami wątroby w wywiadzie.
Dawkowanie leku: Zwykła dawka w leczeniu nudności i wymiotów w czasie ciąży to 5-10 mg przyjmowane doustnie trzy do czterech razy dziennie, w zależności od potrzeb.
Skutki uboczne: Częste działania niepożądane obejmują senność, zawroty głowy i objawy pozapiramidowe. Mniej powszechne, ale poważne działania niepożądane obejmują agranulocytozę (poważny spadek liczby białych krwinek), późne dyskinezy i złośliwy zespół neuroleptyczny (zagrażające życiu zaburzenie neurologiczne charakteryzujące się wysoką gorączką, sztywnością mięśni i zmienionym stanem psychicznym).
Kobiety w ciąży, u których występują nudności i wymioty, mogą wymagać podania leków w celu złagodzenia objawów, zwłaszcza gdy środki zachowawcze okazały się nieskuteczne. Bursztynian doksylaminy i chlorowodorek pirydoksyny, metoklopramid, ondansetron i prochlorperazyna należą do najczęściej stosowanych leków w tym celu. Każdy lek ma unikalny mechanizm działania, wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie i skutki uboczne. Pracownicy służby zdrowia muszą rozważyć korzyści i ryzyko każdego leku przed przepisaniem go kobiecie w ciąży, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak nasilenie objawów, historia medyczna kobiety i potencjalne interakcje między lekami.
Dokumenty referencyjne:
- Wytyczne Amerykańskiego Kolegium Położników i Ginekologów.
- Wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).
- Baza danych UpToDate.
- Baza danych PubMed.
Discussion about this post