Zatrucie pokarmowe: objawy, przyczyny i leczenie

Zatrucie pokarmowe, zwane również chorobą przenoszoną przez żywność, jest chorobą wywoływaną przez spożywanie skażonej żywności. Organizmy zakaźne – w tym bakterie, wirusy i pasożyty – lub ich toksyny są najczęstszymi przyczynami zatrucia pokarmowego.

Organizmy zakaźne lub ich toksyny mogą skazić żywność na każdym etapie przetwarzania lub produkcji. Zanieczyszczenie może również wystąpić w domu, jeśli żywność jest nieprawidłowo obsługiwana lub gotowana.

Objawy zatrucia pokarmowego, które mogą pojawić się w ciągu kilku godzin od spożycia skażonej żywności, często obejmują nudności, wymioty lub biegunkę. Najczęściej zatrucie pokarmowe jest łagodne i ustępuje bez leczenia. Ale niektórzy ludzie muszą iść do szpitala.

Objawy zatrucia pokarmowego

Objawy zatrucia pokarmowego różnią się w zależności od źródła zanieczyszczenia. Większość rodzajów zatruć pokarmowych powoduje jeden lub więcej z następujących objawów:

• Nudności
• Wymioty
• Wodnista lub krwawa biegunka
• Ból i skurcze brzucha
• Gorączka

Objawy mogą pojawić się w ciągu kilku godzin po spożyciu skażonej żywności lub mogą rozpocząć się dni lub nawet tygodnie później. Choroba spowodowana zatruciem pokarmowym trwa na ogół od kilku godzin do kilku dni.

Kiedy musisz iść do lekarza?

Jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, zasięgnij porady lekarza.

• Częste epizody wymiotów i niemożność utrzymania płynów
• Krwawe wymioty lub stolce
• Biegunka trwająca dłużej niż trzy dni
• Silny ból lub silne skurcze brzucha
• Temperatura w ustach wyższa niż 100,4 stopnia F (38 stopni C)
• Objawy odwodnienia – nadmierne pragnienie, suchość w ustach, małe oddawanie moczu lub jego brak, silne osłabienie, zawroty głowy lub oszołomienie
• Objawy neurologiczne, takie jak niewyraźne widzenie, osłabienie mięśni i mrowienie w ramionach

Przyczyny zatrucia pokarmowego

Zanieczyszczenie żywności może nastąpić na każdym etapie produkcji: podczas uprawy, zbioru, przetwarzania, przechowywania, wysyłki lub przygotowania. Często przyczyną jest zanieczyszczenie krzyżowe – przenoszenie szkodliwych organizmów z jednej powierzchni na drugą. Jest to szczególnie kłopotliwe w przypadku surowych, gotowych do spożycia potraw, takich jak sałatki lub inne produkty. Ponieważ te produkty nie są gotowane, szkodliwe organizmy nie są niszczone przed jedzeniem i mogą powodować zatrucia pokarmowe.

Wiele czynników bakteryjnych, wirusowych lub pasożytniczych powoduje zatrucia pokarmowe. Poniższa tabela przedstawia niektóre z możliwych zanieczyszczeń, kiedy możesz zacząć odczuwać objawy oraz typowe sposoby rozprzestrzeniania się organizmu.

Czynniki ryzyka

To, czy zachorujesz po spożyciu skażonej żywności, zależy od organizmu, stopnia narażenia, wieku i stanu zdrowia. Grupy wysokiego ryzyka obejmują:

• Starsi dorośli. W miarę starzenia się układ odpornościowy może nie reagować tak szybko i skutecznie na organizmy zakaźne, jak wtedy, gdy byłeś młodszy.
• Kobiety w ciąży. W czasie ciąży zmiany w metabolizmie i krążeniu mogą zwiększać ryzyko zatrucia pokarmowego. Twoja reakcja może być cięższa w czasie ciąży. W rzadkich przypadkach dziecko też może zachorować.
• Niemowlęta i małe dzieci. Ich układ odpornościowy nie jest w pełni rozwinięty.
• Osoby z chorobami przewlekłymi. Choroba przewlekła – taka jak cukrzyca, choroba wątroby lub AIDS – lub otrzymywanie chemioterapii lub radioterapii z powodu raka zmniejsza odpowiedź immunologiczną.

Powikłania zatrucia pokarmowego

Najczęstszym poważnym powikłaniem zatrucia pokarmowego jest odwodnienie – poważna utrata wody oraz niezbędnych soli i minerałów. Jeśli jesteś zdrową osobą dorosłą i pijesz wystarczająco dużo, aby zastąpić płyny utracone w wyniku wymiotów i biegunki, odwodnienie nie powinno stanowić problemu.

Niemowlęta, osoby starsze i osoby z osłabionym układem odpornościowym lub chorobami przewlekłymi mogą ulec poważnemu odwodnieniu, gdy tracą więcej płynów, niż są w stanie uzupełnić. W takim przypadku może być konieczna hospitalizacja i podanie dożylnych płynów. W skrajnych przypadkach odwodnienie może być śmiertelne.

Niektóre rodzaje zatruć pokarmowych mogą powodować poważne komplikacje dla niektórych osób:

• Infekcja Listeria. Powikłania zatrucia pokarmowego listerią mogą być najpoważniejsze dla nienarodzonego dziecka. Infekcja listerią we wczesnym okresie ciąży może prowadzić do poronienia. W późniejszym okresie ciąży infekcja listerią może prowadzić do porodu martwego dziecka, przedwczesnego porodu lub potencjalnie śmiertelnej infekcji u dziecka po urodzeniu – nawet jeśli matka była tylko lekko chora. Niemowlęta, które przeżyją infekcję listerią, mogą doświadczyć długotrwałego uszkodzenia neurologicznego i opóźnionego rozwoju.
• Escherichia coli (E. coli). Niektóre szczepy E. coli mogą powodować poważne powikłanie zwane zespołem hemolityczno-mocznicowym. Zespół ten uszkadza wyściółkę drobnych naczyń krwionośnych w nerkach, czasami prowadząc do niewydolności nerek. Osoby starsze, dzieci w wieku poniżej 5 lat i osoby z osłabionym układem odpornościowym mają większe ryzyko wystąpienia tego powikłania. Jeśli należysz do jednej z tych kategorii ryzyka, skontaktuj się z lekarzem przy pierwszych oznakach obfitej lub krwawej biegunki.

Zapobieganie zatruciom pokarmowym

Aby zapobiec zatruciu pokarmowemu w domu:

• Często myj ręce, naczynia i powierzchnie żywności.
• Trzymaj surową żywność oddzielnie od gotowych do spożycia. Robiąc zakupy, przygotowując żywność lub przechowując żywność, trzymaj surowe mięso, drób, ryby i skorupiaki z dala od innych produktów spożywczych. Zapobiega to zanieczyszczeniu krzyżowemu.
• Gotuj żywność w bezpiecznej temperaturze. Najlepszym sposobem sprawdzenia, czy żywność jest gotowana do bezpiecznej temperatury, jest użycie termometru do żywności. Możesz zabić szkodliwe organizmy w większości produktów spożywczych, gotując je w odpowiedniej temperaturze. Gotuj mieloną wołowinę do 160 F (71,1 C); steki, pieczenie i kotlety, takie jak jagnięcina, wieprzowina i cielęcina, do co najmniej 145 F (62,8 C). Ugotuj kurczaka i indyka do 165 F (73,9 C). Upewnij się, że ryby i skorupiaki są dokładnie ugotowane.
• Szybko schładzaj lub zamrażaj łatwo psującą się żywność – w ciągu dwóch godzin od zakupu lub przygotowania. Jeśli temperatura w pomieszczeniu przekracza 32,2 C (90 F), łatwo psującą się żywność należy przechowywać w lodówce w ciągu godziny.
• Bezpiecznie rozmrażaj żywność. Nie rozmrażaj żywności w temperaturze pokojowej. Najbezpieczniejszym sposobem rozmrażania żywności jest rozmrażanie jej w lodówce.
• Wyrzuć to, jeśli masz wątpliwości. Jeśli nie jesteś pewien, czy jedzenie zostało przygotowane, podane lub przechowywane w bezpieczny sposób, wyrzuć je. Żywność pozostawiona zbyt długo w temperaturze pokojowej może zawierać bakterie lub toksyny, których nie można zniszczyć podczas gotowania.

Zatrucie pokarmowe jest szczególnie poważne i potencjalnie zagrażające życiu małych dzieci, kobiet w ciąży i ich płodów, osób starszych i osób z osłabionym układem odpornościowym. Osoby te powinny podjąć dodatkowe środki ostrożności, unikając następujących pokarmów:

• Surowe lub rzadkie mięso i drób
• Surowe lub niedogotowane ryby lub skorupiaki, w tym ostrygi, małże, małże i przegrzebki
• Surowe lub niedogotowane jajka lub żywność, która może je zawierać, np. Ciasto na ciasteczka i domowe lody
• Surowe kiełki, takie jak kiełki lucerny, fasoli, koniczyny i rzodkiewki
• Soki i cydry niepasteryzowane
• Niepasteryzowane mleko i przetwory mleczne
• Miękkie sery, takie jak feta, brie i camembert; ser pleśniowy; i niepasteryzowany ser
• Chłodzone pasztety i pasty mięsne
• Niegotowane hot dogi, wędliny i wędliny

Diagnoza

Zatrucie pokarmowe jest często diagnozowane na podstawie szczegółowej historii, w tym czasu choroby, objawów i spożycia określonych potraw. Twój lekarz przeprowadzi również badanie fizykalne, szukając oznak odwodnienia.

W zależności od objawów i historii zdrowia, lekarz może przeprowadzić badania diagnostyczne, takie jak badanie krwi, posiew kału lub badanie na obecność pasożytów, aby zidentyfikować przyczynę i potwierdzić diagnozę.

W celu wykonania testu stolca lekarz wyśle ​​próbkę stolca do laboratorium, w którym technik spróbuje zidentyfikować organizm zakaźny. Jeśli jakiś organizm zostanie znaleziony, Twój lekarz prawdopodobnie powiadomi lokalny wydział zdrowia, aby ustalić, czy zatrucie pokarmowe jest powiązane z epidemią.

W niektórych przypadkach nie można zidentyfikować przyczyny zatrucia pokarmowego.

Leczenie zatrucia pokarmowego

Leczenie zatrucia pokarmowego zwykle zależy od źródła choroby, jeśli jest znane, i nasilenia objawów. U większości ludzi choroba ustępuje bez leczenia w ciągu kilku dni, chociaż niektóre rodzaje zatruć pokarmowych mogą trwać dłużej.

Leczenie zatrucia pokarmowego może obejmować:

• Wymiana utraconych płynów. Płyny i elektrolity – minerały, takie jak sód, potas i wapń, które utrzymują równowagę płynów w organizmie – utracone w wyniku uporczywej biegunki wymagają uzupełnienia. Niektóre dzieci i dorośli z uporczywą biegunką lub wymiotami mogą wymagać hospitalizacji, w której mogą otrzymywać sole i płyny przez żyłę (dożylnie), aby zapobiec lub leczyć odwodnienie.
• Antybiotyki. Twój lekarz może przepisać antybiotyki, jeśli masz pewien rodzaj bakteryjnego zatrucia pokarmowego, a objawy są ciężkie. W przypadku zatrucia pokarmowego wywołanego przez listerię podczas hospitalizacji należy leczyć dożylnie antybiotyki. Im szybciej rozpocznie się leczenie, tym lepiej. W czasie ciąży szybkie leczenie antybiotykami może pomóc w zapobieganiu infekcji dziecka. Antybiotyki nie pomogą w zatruciu pokarmowym wywołanym przez wirusy. Antybiotyki mogą faktycznie pogorszyć objawy niektórych rodzajów wirusowych lub bakteryjnych zatruć pokarmowych. Porozmawiaj z lekarzem o swoich opcjach.

Dorośli z biegunką, która nie jest krwawa i którzy nie mają gorączki, mogą odczuć ulgę po zażyciu loperamidu (Imodium AD) lub subsalicylanu bizmutu (Pepto-Bismol). Zapytaj swojego lekarza o te opcje.

W domu

Zatrucie pokarmowe często ustępuje bez leczenia w ciągu 48 godzin. Aby zapewnić sobie większy komfort i zapobiec odwodnieniu podczas rekonwalescencji, wypróbuj następujące rozwiązania:

• Niech twój żołądek się uspokoi. Przestań jeść i pić na kilka godzin.
• Spróbuj ssać chipsy z lodu lub popijać małymi łykami wody. Możesz także spróbować pić bezbarwną sodę, klarowny bulion lub napoje dla sportowców bez kawy. Możesz również wypróbować doustne roztwory nawadniające, jeśli masz poważne objawy odwodnienia lub biegunkę. Otrzymujesz wystarczającą ilość płynów, gdy oddajesz mocz normalnie, a mocz jest czysty i nie ciemny.
• Probiotyki. Twój lekarz może zalecić wypróbowanie probiotyków. Zapytaj swojego lekarza przed wypróbowaniem probiotyków.
• Łatwo wrócić do jedzenia. Stopniowo zacznij jeść mdłe, niskotłuszczowe, lekkostrawne pokarmy, takie jak krakersy sodowe, tosty, żelatyna, banany i ryż. Przestań jeść, jeśli nudności powrócą.
• Unikaj pewnych pokarmów i substancji, dopóki nie poczujesz się lepiej. Należą do nich produkty mleczne, kofeina, alkohol, nikotyna oraz tłuste lub mocno przyprawione potrawy.
• Odpoczynek. Choroba i odwodnienie mogą cię osłabić i zmęczyć.