Jak leczy się zaburzenia obsesyjno-kompulsywne

Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD) to przewlekły stan zdrowia psychicznego, który obejmuje niekontrolowane i niechciane myśli (obsesje) i/lub zachowania (kompulsje), które często się powtarzają. OCD jest zwykle długotrwałe, ale większość ludzi zareaguje na leczenie, w tym na leki na receptę i techniki psychoterapii.

Obsesje i kompulsje są czasochłonne i mogą powodować znaczne cierpienie. W niektórych przypadkach OCD może zakłócać zdolność do funkcjonowania w życiu codziennym. Nie wiadomo, co go powoduje, ale uważa się, że rolę odgrywa wiele czynników, w tym genetyka, biologia i stres.

Leki na receptę

Rodzaj leków przeciwdepresyjnych, znanych jako selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), jest najczęstszym lekiem stosowanym w celu złagodzenia objawów OCD. SSRI są tradycyjnie stosowane w leczeniu depresji. Badania wykazały, że są to również najskuteczniejsze leki na OCD.

Leki te działają poprzez wpływanie na niektóre neuroprzekaźniki w mózgu, w szczególności serotoninę i dopaminę. Neuroprzekaźniki to przekaźniki chemiczne, które przenoszą sygnały między komórkami nerwowymi w mózgu.

SSRI, które okazały się skuteczne w przypadku OCD w badaniach naukowych, obejmują:

• Paxil (paroksetyna)
• Luvox (fluwoksamina)
• Prozac (fluoksetyna)
• Zoloft (sertralina)
• Celexa (citalopram)
• Lexapro (escitalopram)

Większość z tych leków skutecznie leczy objawy OCD zarówno w perspektywie krótko-, jak i długoterminowej.

SSRI są często podawane w wyższych dawkach dziennych w leczeniu OCD niż w leczeniu depresji. Rozpoczęcie pracy może zająć trochę czasu (pomiędzy 8 a 12 tygodniem), choć niektórzy szybciej odczuwają poprawę.

W artykule z 2019 r. dokonano przeglądu badań leków na receptę stosowanych w leczeniu OCD i stwierdzono, że chociaż przedłużone podawanie SSRI jest najskuteczniejsze, lepsze wyniki można uzyskać, jeśli SSRI są stosowane w połączeniu z terapiami, takimi jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT).

Anafranil (klomipramina), trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny, był pierwszym lekiem stosowanym w leczeniu OCD. Jest tak samo skuteczny jak SSRI lub nieco bardziej. Jednak ma bardziej poważne skutki uboczne i jest zwykle przepisywany tylko wtedy, gdy SSRI nie działają.

Skutki uboczne Anafranilu obejmują senność, suchość w ustach, zmniejszoną koncentrację i nudności. Może również prowadzić do przybierania na wadze.

Ostatnie badania wykazały, że inny rodzaj leku przeciwdepresyjnego, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), mogą również skutecznie leczyć objawy OCD. Należą do nich Effexor (wenlafaksyna) i Cymbalta (duloksetyna).

Wzmocnienie przeciwpsychotyczne

Uważa się, że około 40% do 60% pacjentów z OCD nie reaguje na leczenie wyłącznie za pomocą SSRI. „Odpowiedź” w tym przypadku definiuje się jako 25% do 35% redukcję w skali Yale-Brown Obsessive-Compulsive, która jest testem oceniającym nasilenie objawów OCD.

Jeśli objawy nie ustępują po przejściu na inne leki przeciwdepresyjne, istnieją dowody na to, że przepisywanie leków przeciwpsychotycznych oprócz leków przeciwdepresyjnych może w niektórych przypadkach być skuteczne.

Leki przeciwpsychotyczne, które okazały się skuteczne, obejmują:

• Rispolept (risperidon)
• Abilify (arypiprazol)

Przegląd podwójnie ślepych, randomizowanych, kontrolowanych placebo badań z 2013 r. wykazał, że znaczna liczba osób, które nie zareagowały na leczenie inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SRI), poprawiła się po dodaniu leku przeciwpsychotycznego.

Terapia

Głównym rodzajem terapii stosowanej w leczeniu objawów OCD jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Jest to podejście psychoterapeutyczne, które pomaga pacjentom identyfikować i zmieniać nieprzystosowane myśli i zachowania.

Jest również powszechnie stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak depresja i zaburzenia lękowe, które są bardzo rozpowszechnione wśród osób z OCD.

Zapobieganie narażeniu i reagowaniu (ERP)

Rodzaj CBT najczęściej stosowany w leczeniu OCD to terapia zapobiegawcza ekspozycji i reakcji. ERP polega na postawieniu Cię w sytuacji, która wyzwala Twoje obsesje (ekspozycja), a następnie uniemożliwia podjęcie zwykłego wynikającego z tego przymusu (zapobieganie reakcjom).

Na przykład ktoś, kto może mieć obsesyjne myśli w sytuacji, w której znajdują się brudne przedmioty, zostanie wystawiony na taką sytuację, a następnie uniemożliwi mu umycie rąk.

Sesje terapeutyczne mogą polegać na ekspozycji na rzeczywiste lub wyimaginowane sytuacje. Narażenie może również obejmować narażenie na doznania fizyczne związane z lękiem lub dyskomfortem.

CBT, w tym ERP, zostało uznane za skuteczne leczenie OCD. Metaanaliza randomizowanych, kontrolowanych placebo badań z 2019 r. wykazała, że ​​CBT wiązało się ze znaczną poprawą podczas leczenia OCD.

Przegląd systematyczny i metaanaliza badań opublikowanych w latach 1993-2014 wykazały, że CBT przyniosło znaczną poprawę objawów u osób z OCD. Stwierdzono również, że CBT była znacznie lepsza niż antydepresanty.

Istnieją jednak pewne wady terapii, takich jak ERP. Jednym z nich jest to, że wymaga to wprowadzenia pacjenta w bardzo stresującą sytuację, w której celowo zachęca się go do odczuwania niepokoju.

Może to być niepokojące zarówno dla terapeuty, jak i dla pacjenta. Według niektórych badań około 25% do 30% pacjentów przedwcześnie rezygnuje z leczenia ERP.

Zabiegi alternatywne

Z OCD połączonych jest kilka systemów neurobiologicznych, w tym określone obwody mózgowe, które są ścieżkami nerwowymi pełniącymi określoną funkcję.

Istnieją alternatywne metody leczenia skierowane do tych systemów dla osób, u których OCD nie reaguje na tradycyjne leczenie lekami i terapiami na receptę.

Powtarzalna przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (rTMS)

Jest to nieinwazyjne leczenie, które wykorzystuje pola magnetyczne do aktywacji mózgu. W przeciwieństwie do niektórych innych terapii stymulujących mózg, może być ukierunkowany na określone obszary mózgu.

FDA zatwierdziła rTMS do leczenia OCD w 2018 roku. Jest również zatwierdzony do leczenia depresji i niektórych migrenowych bólów głowy.

rTMS polega na umieszczeniu małego urządzenia magnetycznego zawierającego zwój drutu na głowie w pobliżu obszaru mózgu, na który jest celowana terapia. Przez cewkę podawane są krótkie impulsy elektromagnetyczne, które stymulują komórki nerwowe w tym obszarze. Siła pola magnetycznego jest mniej więcej taka sama jak w przypadku rezonansu magnetycznego (MRI).

Podczas podawania impulsów możesz poczuć lekkie pukanie lub stukanie w głowę. Po zabiegu możesz również odczuwać pewien dyskomfort po tej stronie głowy, w której umieszczono magnes.

Uważa się, że jest to bezpieczna kuracja bez poważnych skutków ubocznych. Dwa szeroko zakrojone badania dotyczące bezpieczeństwa leczenia wykazały, że większość działań niepożądanych, takich jak bóle głowy lub dyskomfort skóry głowy, miała łagodne lub umiarkowane nasilenie i nie wystąpiły drgawki.

Jednak ponieważ leczenie jest stosunkowo nowe, długoterminowe skutki uboczne nie są obecnie znane.

Głęboka Stymulacja Mózgu (DBS)

Głęboka stymulacja mózgu to inwazyjna procedura, która obejmuje operację mózgu, w której w części mózgu, która uważana jest za związaną z OCD, wszczepia się elektrody.

Obudzisz się, gdy elektrody zostaną umieszczone po raz pierwszy, ale nic nie poczujesz, ponieważ twoja głowa zostanie zdrętwiała po znieczuleniu miejscowym. Gdy elektrody zostaną zidentyfikowane jako umieszczone we właściwym miejscu, zostaniesz poddana znieczuleniu ogólnemu, aby można było wszczepić do klatki piersiowej generatory bodźców zasilane bateryjnie.

Impulsy elektryczne są następnie w sposób ciągły dostarczane do elektrod. Nie jest jasne, jak działa DBS, ale uważa się, że impulsy pomagają „zresetować” docelowy obszar mózgu.

Tylko bardzo mały procent osób z OCD będzie kwalifikował się do tego leczenia. Rozważa się ją tylko wtedy, gdy objawy są wyjątkowo ciężkie i nie ma odpowiedzi na inne formy leczenia.

Metaanaliza badań nad DBS z 2015 r. z lat 1999-2014 przeanalizowała dane od 116 osób i wykazała, że ​​DBS znacząco zmniejsza objawy OCD. Stwierdzono, że DBS stanowi ważną alternatywę dla innych form chirurgii inwazyjnej w leczeniu osób z ciężkim OCD.

W badaniu zauważono, że większość opublikowanych badań koncentrowała się na redukcji objawów i podkreśliła to, dodając, że potrzebne są dalsze badania nad zmianami dotyczącymi jakości życia po tym leczeniu.

Przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS)

W przezczaszkowej stymulacji prądem stałym słaby, ale stały prąd jest podawany bezpośrednio na skórę głowy. Jest to stosunkowo nowy sposób leczenia, który wciąż jest badany. Istnieje jednak coraz więcej dowodów na to, że może być skuteczny w leczeniu objawów OCD u osób, które nie reagują na tradycyjne metody leczenia.

Ma przewagę nad rTMS i DBS, ponieważ jest tańszą formą leczenia i bardziej dostępną. Ma również niski profil skutków ubocznych.

Styl życia

Leczenie OCD zazwyczaj wymaga wykwalifikowanego lekarza zdrowia psychicznego. Jednak kilka strategii samoopieki może pomóc w łagodzeniu objawów.

Strategie te mogą wspierać Twój plan leczenia i pomóc zmniejszyć lęk i stres, które są powszechne wśród osób z OCD.

Przykładami strategii samoopieki są:

• Zdrowa dieta
• Ćwicząc regularnie
• Wystarczającej ilości snu
• Skuteczne radzenie sobie z drobnymi chorobami i dolegliwościami

Ćwiczenie

Istnieją mocne dowody na to, że ćwiczenia aerobowe, znane również jako „cardio”, mogą poprawić nastrój i zmniejszyć lęk. Istnieją również dowody na to, że ćwiczenia aerobowe wpływają na określone objawy OCD.

Badanie z 2019 r. obejmujące 55 pacjentów z OCD opornym na leczenie wykazało, że ćwiczenia aerobowe skutkowały znacznie większym wzrostem pozytywnego nastroju oraz zmniejszeniem lęku i kompulsji w porównaniu z cotygodniowymi sesjami edukacji zdrowotnej. Przykładami ćwiczeń aerobowych są szybki marsz, pływanie, bieganie i jazda na rowerze.

Naprężenie

Uważa się, że stres jest wyzwalaczem objawów OCD. Pacjenci z OCD często zgłaszają znacznie więcej stresujących wydarzeń życiowych w miesiącach poprzedzających nasilenie objawów.KątUważa się, że stres jest również związany z rozwojem OCD u niektórych osób, chociaż dokładnie nie wiadomo, w jaki sposób.

Stres może również wpływać na Ciebie podczas leczenia OCD. Dzieje się tak, ponieważ stres lub przebywanie w stresujących sytuacjach może powodować stosowanie złych strategii radzenia sobie. Ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób stres wpływa na Ciebie i opracować dobre techniki radzenia sobie z nim.

Wiele rodzajów terapii skupi się na pomocy w opracowaniu dobrych strategii radzenia sobie. Te strategie mogą pomóc Ci lepiej radzić sobie ze stresem i stresującymi sytuacjami.

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie OCD, radzenie sobie z objawami może być trudne, zwłaszcza jeśli mają one wpływ na Twoje codzienne życie. Sięganie po wsparcie, za pośrednictwem grup wsparcia lub rozmowy z lekarzem lub terapeutą, jest ważne. Pamiętaj, że radzenie sobie z objawami jest możliwe i dostępne są skuteczne metody leczenia.

Może to być również wyzwaniem dla osób z ukochaną osobą, u której zdiagnozowano OCD. Podczas gdy większość dorosłych może zidentyfikować swoje obsesje lub kompulsje, większość dzieci i niektórzy dorośli będą mieli trudności z postrzeganiem swojego zachowania jako niezwykłego.

Pamiętaj, że OCD jest chorobą biologiczną i osoby, u których zdiagnozowano OCD, nie są w stanie kontrolować obsesji i kompulsji, których doświadczają, nawet jeśli uznają je za nadmierne.