Od statyn, takich jak Lipitor (atorwastatyna), przez inhibitory PCSK9, takie jak Repatha (ewolokumab), po niacynę i inne, regularnie przepisuje się kilka rodzajów leków w celu leczenia wysokiego poziomu cholesterolu i trójglicerydów.
To, co jest dla Ciebie najbardziej odpowiednie, zależy od kilku czynników, ale prawdopodobnie Twój lekarz będzie chciał, abyś zaczął brać leki na receptę, jeśli dieta i ćwiczenia nie wystarczą, aby obniżyć poziom lub jeśli ryzyko chorób sercowo-naczyniowych jest szczególnie podwyższone.
Utrzymanie zbyt wysokiego poziomu lipidów — cholesterolu i trójglicerydów — jest ważnym elementem zapobiegania miażdżycy, chorobie wieńcowej (CAD), udarowi i chorobie tętnic obwodowych.
Ten artykuł pomoże Ci poznać możliwe opcje recepty, które może zasugerować Twój lekarz, abyś mógł wziąć aktywny udział w dyskusjach i decyzjach dotyczących leczenia.
Statyny
Statyny są podstawą terapii cholesterolu. Te doustne leki hamują reduktazę HMG-CoA, zmniejszając zdolność wątroby do wytwarzania cholesterolu.
Eksperci zgadzają się, że część cholesterolu w organizmie jest wytwarzana przez organizm, a nie spożywana, więc hamowanie tego enzymu obniża poziom cholesterolu poprzez inny mechanizm niż strategie żywieniowe.
Statyny zmniejszają również zapalenie naczyń, zmniejszają zakrzepicę naczyń i poprawiają ogólną funkcję naczyń.
Statyny są zwykle dobrze tolerowane, ale mogą wystąpić skutki uboczne. Najbardziej zauważalnym jest ból lub osłabienie mięśni, które występuje u 0,3% do 33% pacjentów przyjmujących te leki.
Obecnie dostępne statyny obejmują:
-
Crestor (rozuwastatyna)
- Lescol (fluwastatyna)
-
Lipitor (atorwastatyna)
-
Livalo (pitawastatyna)
- Mevacor (lowastatyna)
-
Pravachol (prawastatyna)
-
Zocor (simwastatyna)
Inhibitory PCSK9
Inhibitory PCSK9 to nowsza klasa leków obniżających poziom cholesterolu niż statyny. Działają poprzez hamowanie PCSK9, enzymu, który niszczy białka receptorowe, które pomagają usunąć z krążenia lipoproteinę o niskiej gęstości (LDL lub „zły” cholesterol). Efektem tych leków jest terapeutyczna redukcja złego cholesterolu.
Inhibitory PCSK9, które są podawane raz lub dwa razy w miesiącu we wstrzyknięciach i mogą być stosowane w połączeniu z innymi lekami obniżającymi poziom lipidów, mogą doprowadzić do bardzo niskiego poziomu cholesterolu LDL. Są one często przepisywane osobom z rodzinną hipercholesterolemią lub poziomami cholesterolu LDL, które pozostają bardzo podwyższone pomimo leczenia statynami.
Dwa dostępne inhibitory PCSK9, zatwierdzone przez Food and Drug Administration (FDA) pod koniec 2015 roku, to:
- Praluent (alirokumab)
- Repatha (ewolokumab)
Ezetimib
Ezetimibe zmniejsza wchłanianie cholesterolu z jelit, powodując, że wątroba pobiera więcej potrzebnego cholesterolu, usuwając go z krwiobiegu. W rezultacie obniża się poziom cholesterolu LDL we krwi.
Badania kliniczne z ezetymibem były dość rozczarowujące, a lek ten nie jest często stosowany w praktyce klinicznej. Jest przepisywany głównie osobom, które pomimo leczenia statynami utrzymują wysoki poziom cholesterolu lub które nie mogą przyjmować statyn.
Dostępne wersje tego leku to:
- Vytorin (ezetymib)
- Zetia (ezetymib/simwastatyna)
Sekwestranty kwasów żółciowych
Sekwestranty kwasów żółciowych zapobiegają reabsorpcji kwasów żółciowych zawierających cholesterol z jelit. To powoduje, że wątroba usuwa z krążenia więcej cholesterolu.
Do sekwestrantów kwasów żółciowych należą:
- Cholestyd (kolestypol)
- Questran (cholestyramina)
- Welchol (kolesewelam)
Chociaż leki te również skutecznie obniżają poziom cholesterolu LDL, mają tendencję do powodowania żołądkowo-jelitowych skutków ubocznych, które ograniczają ich przydatność. Badania kliniczne nie wykazały, że poprawiają wyniki.
Fibraty
Fibraty hamują produkcję lipoprotein bogatych w triglicerydy w wątrobie. Najskuteczniej obniżają poziom trójglicerydów we krwi (nawet o 50%). Podnoszą również poziom cholesterolu HDL i do pewnego stopnia obniżają poziom cholesterolu LDL.
Jednak pomimo ich korzystnego wpływu na stężenie lipidów we krwi w kilku randomizowanych badaniach nie wykazano żadnej poprawy wyników klinicznych fibratów. Stosowane są głównie w leczeniu ciężkiej hipertriglicerydemii.
Fibraty obejmują:
- Antara (gemfibrozyl)
- Lopid (fenofibrat)
Najczęstszym skutkiem ubocznym fibratów jest to, że mogą powodować toksyczność mięśni, zwłaszcza gdy są stosowane ze statynami.
Wykazano, że kilka klas leków ma korzystny wpływ na poziom cholesterolu i trójglicerydów.
W 2018 r. American College of Cardiology opublikował zestaw wytycznych dotyczących leczenia cholesterolu, z zaleceniami dotyczącymi badań przesiewowych, zdrowego trybu życia oraz leków statynowych i niestatynowych.
Porozmawiaj ze swoim lekarzem o swoim przypadku i konkretnym przebiegu leczenia, który jest dla Ciebie odpowiedni.
Discussion about this post