Wyłączeni twórcy TikTok znajdują społeczność w aplikacji

Kiedy Courtney R. Cole (@enleyentening) opublikowała swój pierwszy film TikTok w maju, postanowiła, że ​​jej oczekiwania są niskie. Ale zamiast otrzymywać napływ nienawistnych komentarzy i niską liczbę widzów, jak się obawiała, post Cole’a stał się wirusowy.

W filmie, który ma teraz ponad 2,2 miliona wyświetleń, Cole rozwiewa błędne wyobrażenia na temat bycia prawnie niewidomym i prosi użytkowników TikTok o zakrycie lewego oka i zrobienie teleskopu ręcznego wokół prawego, aby odtworzyć to, co widzi.

„Mimo że mam pewną wizję, nadal mam poważną niepełnosprawność, która ma znaczący wpływ na moje życie i jest integralną częścią mojej tożsamości” – mówi Cole Verywell. „Chciałem edukować ludzi na temat spektrum ślepoty, ponieważ, szczerze mówiąc, zmęczyli mnie ludzie, którzy nie wierzą mi, jeśli chodzi o moją tożsamość niepełnosprawności. Opublikowałem więc mój krótki film”.

Przestrzeń edukacji i społeczności

Cole i tysiące innych osób niepełnosprawnych używają TikTok, aby edukować ludzi na temat niepełnosprawności i wspierać innych w swojej społeczności.

Brak reprezentacji w mediach głównego nurtu i problemy z niedostępnością często sprawiają, że osoby niepełnosprawne czują się niewidoczne, więc możliwość dzielenia się zasobami i doświadczeniami w TikTok – zwłaszcza w lipcu, który jest miesiącem Dumy Niepełnosprawności – była naprawdę cennym doświadczeniem, mówi Cole.

Mya (@immarollwithit) to kolejna niepełnosprawna twórca, która korzysta ze swojej platformy na TikTok, aby zwiększyć problemy związane z niepełnosprawnością i wspierać społeczność w aplikacji. Zaczęła kręcić filmy w nadziei na zbieranie funduszy na psa usługowego, ale szybko odkryła, że ​​większość ludzi online ma wiele pytań i błędnych wyobrażeń na temat niepełnosprawności, na które również chciała odpowiedzieć.

„Wcześnie rozpoczęłam serię zatytułowaną „Jak wchodzić w interakcje z osobami niepełnosprawnymi”, która została zainspirowana wieloma rzeczami, których nauczyłam się po tym, jak zostałam niepełnosprawna”, mówi Mya Verywell. „To frustrujące, jak wiele nie wiedziałam o doświadczeniach osób niepełnosprawnych i wiele, wiele zmagań, z którymi wszyscy mamy do czynienia. Wydawało się, że istnieją ograniczone możliwości zdobycia tych informacji przez ludzi, którzy nie byli niepełnosprawni lub nie byli blisko kogoś, kto jest niepełnosprawny”.

Oprócz publikowania zabawnych filmów, na których tańczy i pokazuje, jak wygląda codzienne życie na wózku inwalidzkim, Mya wzbogaca także treści innych niepełnosprawnych twórców, prosząc ludzi o „duet” lub dodanie do jej filmów, aby mogli podzielić się własnymi doświadczeniami z jej zwolennikami.

Jedno konto łączące ludzi

Oprócz filmów na ich kontach osobistych, zarówno Cole, jak i Mya pojawili się również na koncie TikTok organizacji wspierającej niepełnosprawność Diversability (@diversability).

Założona przez organizatorkę Tiffany Yu, Diversability działa na rzecz tworzenia społeczności osób niepełnosprawnych i pełnosprawnych sojuszników, aby dzielić się zasobami, celebrować różne tożsamości i dalej działać na rzecz praw osób niepełnosprawnych. Oprócz grupy na Facebooku liczącej 4000 członków, menedżerka ds. mediów społecznościowych Jessica Lopez prowadzi grupę TikTok, w której publikuje treści edukacyjne dotyczące jej własnych doświadczeń z niepełnosprawnością oraz, za pozwoleniem, udostępnia treści innych niepełnosprawnych twórców.

„Historie i wiadomości osób niepełnosprawnych zawsze były w pobliżu, ale teraz społeczeństwo dotarło do miejsca, w którym ludzie zaczynają teraz słuchać” — mówi Lopez Verywell. „Diversability chce wzmocnić osoby niepełnosprawne ze wszystkich środowisk, a media społecznościowe to umożliwiają”.

Lopez, która ma ubytek słuchu i przewlekłą chorobę, i urodziła się bez rąk i stóp (zespół Hanharta), mówi, że do niedawna tak naprawdę nie pochylała się nad swoją tożsamością niepełnosprawności. Dołączenie do grupy Diversability na Facebooku w zeszłym roku pomogło jej dowiedzieć się więcej o prawach osób niepełnosprawnych i ableizmie, a teraz jej celem jest rozszerzenie zasięgu organizacji w Internecie, aby więcej osób niepełnosprawnych mogło czuć się mile widzianymi w tej społeczności.

Zwłaszcza TikTok, jak mówi, jest użytecznym narzędziem dotarcia zarówno do osób niepełnosprawnych, jak i pełnosprawnych.

„Spędzamy większość naszego życia, dopasowując się do formy, aby inni czuli się komfortowo, ale w TikTok nie jest to tak konieczne”, mówi Lopez. „Możemy udostępniać autentyczne klipy z naszego życia i tego, przez co codziennie przechodzimy. Może to nie tylko pomóc edukować ludzi, jak to jest żyć z niepełnosprawnością, ale także zbliża do siebie osoby niepełnosprawne”.

Cole mówi, że docenia społeczność, do której miała dostęp za pośrednictwem konta Diversability.

„Posiadanie społeczności osób niepełnosprawnych jest niezwykle ważne dla mojego dalszego rozwoju i poczucia bycia widzianym” – mówi. „Różnorodność promuje to w świetny sposób i wspaniale jest to widzieć. Jeśli świat zdecyduje się odrzucić i zdewaluować osoby niepełnosprawne, zabierzemy głos i sprawimy, że rozpoznają naszą niesamowitą, zróżnicowaną społeczność”.

TikTok nadal musi wprowadzać ulepszenia

Cole mówi, że była zaskoczona i podekscytowana liczbą niepełnosprawnych twórców w swoim kanale w tym miesiącu Dumy Niepełnosprawności. Dodaje, że publikowanie w Internecie daje jej swobodę kontrolowania narracji o tym, co robi, a czego nie chce udostępniać, edukując i budując internetową społeczność obserwujących.

Ale chociaż TikTok stał się świetną przestrzenią dla osób niepełnosprawnych do dzielenia się swoimi historiami, współpracy i poznawania się nawzajem oraz przełamywania stereotypów, czasami twórcy czują, że platforma działa przeciwko nim.

Mya, Cole i Lopez zgadzają się, że TikTok wciąż ma problemy z dostępnością. Obecnie TikTok aktywnie udostępnia narzędzia, takie jak zamiana tekstu na mowę, opcje nieanimowanych miniatur, napisy automatyczne i ostrzeżenia wrażliwe na zdjęcia, które mają na celu zwiększenie dostępności aplikacji. Ale w wielu przypadkach to nie wystarczy.

Cole zawsze pisze opisy filmów w podpisach swoich filmów, aby osoby niewidome wiedziały, jak wygląda, a nie tylko jak brzmi. Informacje te mogą czasami wpłynąć na sukces jej filmu.

„Pisanie opisów filmów oznacza, że ​​nie mogę umieścić tylu hashtagów w moim filmie, co może mieć wpływ na zasięg moich filmów, więc jest to rodzaj walki”, mówi Cole.

TikTok nie zapewnia również podpisów do dźwięków lub piosenek w aplikacji, więc ponieważ Lopez jest słabo słyszący, może być dla niej wyzwaniem nawigowanie przy wyborze dźwięków podczas kręcenia filmu. Zauważa też, że podpisy generowane automatycznie są często niedokładne.

Zarządzanie nienawiścią i negatywnymi komentarzami

Podczas gdy Cole i Lopez twierdzą, że większość reakcji na ich treść jest pozytywna, duża platforma Myi wydaje się otwierać ją na dokładniejszą analizę.

TikTok ostatnio ułatwił usuwanie i zgłaszanie komentarzy, które nękają lub są sprzeczne z wytycznymi społeczności, ale Mya twierdzi, że nadal otrzymuje powódź groźby w komentarzach dotyczących nienawiści, gdy publikuje filmy. Komentatorzy oskarżali ją również o udawanie swojej niepełnosprawności, ponieważ porusza się na wózku inwalidzkim, ale nie jest sparaliżowana.

„Tak wielu ludzi jest rażąco zdolnych, a następnie będzie kłócić się z twórcami o opowiadanie się za sobą i wyznaczanie granic” – mówi Mya. „Jednym z najczęstszych komentarzy, jakie słyszę ja i inni użytkownicy wózków inwalidzkich, jest „wstań” lub „po prostu chodź, to nie jest takie trudne”. Oczekuje się, że uznamy to za komedię i nazywa się nas „zbyt wrażliwymi”, by nazwać to problemem, którym jest”.

Mya mówi, że robi wszystko, co w jej mocy, aby odpowiedzieć na te komentarze, czasami jest trochę szydercza lub bezczelna, aby odzyskać trochę mocy w tej sytuacji. Mimo to uważa, że ​​szokujące jest to, jak wygodnie ludzie mogą pisać komentarze lub groźby w Internecie. Lopez i Cole też to zauważyli.

„W przypadku niepełnosprawnych twórców często otrzymujemy więcej przypadków nienawiści i trollingu niż przeciętny twórca” – mówi Lopez. „Wynika to ze strachu lub fundamentalnego niezrozumienia osób niepełnosprawnych”.

Algorytm odpowiedzialny za wzmacnianie filmów TikTok na kanałach ludzi również może być barierą. Mya mówi, że często ma do czynienia z shadowbanningiem — czyli treściami ukrytymi przed innymi użytkownikami. Czasami jej filmy uzyskują mniej niż 10 000 wyświetleń, mimo że ma społeczność liczącą ponad 340 000 obserwujących.

W czerwcu 2020 r. TikTok przeprosił twórców Blacka za usterkę, która tłumiła zawartość. Obiecali naprawić problemy z shadowbaningiem. Ale Mya i Cole wierzą, że to wciąż się dzieje. Niektórzy twórcy TikTok, w tym ona sama, również będą mieli filmy oznaczone jako naruszające wytyczne dla społeczności, które według Mya niesprawiedliwie atakują osoby niepełnosprawne.

„Osoby z różnymi rysami twarzy, zgłębnikami do karmienia, respiratorami i nie tylko będą miały na swoich filmach ostrzeżenia o treści wrażliwej” — mówi. „Usunąłem treści z „Nagości i aktywności seksualnej dla dorosłych” za noszenie krótkiej bluzki i tańczenie do modnego dźwięku, a wielu innych znanych mi twórców miało podobne doświadczenia”.

Dalsze świętowanie dumy z niepełnosprawności

Pomimo tych przeszkód Lopez, Cole, Mya i wielu innych niepełnosprawnych TikTokerów nadal publikuje informacje o swoim życiu, aby edukować swoich zwolenników i sprawić, by osoby niepełnosprawne czuły się mniej samotne. Stworzenie społeczności, w której osoby niepełnosprawne mogą czuć się wzmocnione w swojej tożsamości i dzielić się swoimi historiami, to jeden krok do demontażu ableizmu.

„Musimy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby znaleźć swoje filmy i wspierać się nawzajem, ale myślę, że to dowód na to, jak silna, piękna i wspierająca jest nasza społeczność” – mówi Mya. „Nawet jeśli aplikacja jest słaba i niesprawiedliwa umiaru, nadal tam jesteśmy, nadal publikujemy i nadal jesteśmy dumni z tego, że jesteśmy sobą”.

Chociaż odpowiadanie na czasami inwazyjne pytania może być dla Cole’a wyczerpujące, ma nadzieję, że jej konto ułatwi prawdziwą edukację, która nie będzie protekcjonalna dla osób niepełnosprawnych, ale będzie promować równość dla wszystkich.

„Jako nastolatka spędzałam dużo czasu sama, czując się bezdźwięczna i wykluczona” — mówi. „Myślę, że właśnie dlatego moje treści i zainteresowanie innych tak wiele dla mnie znaczą — jest to pokaz niesamowitego wzrostu, jaki osiągnąłem, zyskując dumę ze swojej tożsamości, pewność siebie i świadomość, że problem nie leży we mnie lub moja niepełnosprawność, ale w apatycznym i ableistycznym społeczeństwie”.

„Wiem, że dzieląc się moimi doświadczeniami, mogę przyczynić się na swój własny sposób do tego, aby świat postrzegał osoby niepełnosprawne jako wartościowych i wartościowych ludzi zasługujących na szacunek — ponieważ takimi właśnie jesteśmy” – dodaje.