Każda szkoła w kraju musi stawić czoła nękaniu w szkole na pewnym poziomie. W rzeczywistości zastraszanie przekracza wszelkie granice etniczne, społeczno-ekonomiczne i religijne oraz w pewnym stopniu wpływa na każdą szkołę w kraju. Żadna szkoła nie jest całkowicie wolna od tyranizowania. W związku z tym dla nauczycieli i administratorów coraz ważniejsze staje się podejmowanie kroków w celu przeciwdziałania nękaniu w szkole.
Oprócz wpływania na sukces w nauce i sukces akademicki szkoły, znęcanie się stwarza również środowisko, w którym stres i niepokój są większe. W rezultacie w najlepszym interesie każdego okręgu szkolnego jest skuteczne rozwiązywanie problemów związanych z zastraszaniem.
Może to na przykład obejmować identyfikację czynników ryzyka związanych z nękaniem, szybką i skuteczną interwencję w przypadku nękania, ocenę aktualnych programów zapobiegania nękaniu oraz opracowanie skutecznych programów zapobiegawczych. Jednak jednym z pierwszych kroków w realizacji tych zadań jest ustalenie listy celów zapobiegania nękaniu. Oto lista dziesięciu najważniejszych celów zapobiegania nękaniu, które szkoły powinny przyjąć.
Cel nr 1: Uczyń zapobieganie zastraszaniu priorytetem
Upewnij się, że każdy uczeń od pierwszego dnia rozumie, czym jest zastraszanie i że jest niedopuszczalne. Pamiętaj, że każdy uczeń ma prawo czuć się emocjonalnie i fizycznie bezpieczny w szkole. Ustal zasady w klasie z konkretnymi przykładami tego, co jest akceptowalne i niedopuszczalne. Opublikuj te wytyczne w każdej klasie i odnieś się do nich, gdy uczeń wypadnie poza linię.
Cel nr 2: Ustanowienie programów interwencyjnych dla uczniów słabszych społecznie
Zidentyfikuj najbardziej narażonych społecznie uczniów w szkole i ustal, co sprawia, że czują się sukcesem. Pomóż im rozwijać przyjaźnie i nawiązywać znajomości w szkole. Znajdź liderów w szkole, którzy mogą nawiązać kontakt z tymi uczniami i być ich mentorem. Na przykład wzmocnij sportowców, aby zapobiegali znęcaniu się, a także studentów, którzy wyróżniają się w nauce lub tych, którzy są zorientowani na usługi. Istnieje również wiele sposobów, w jakie nauczyciele mogą wzmocnić tych uczniów.
Cel #3: Wzmocnij uczniów w szkole
Naucz dzieci, jak rozpoznawać sytuacje nękania i daj im narzędzia do reagowania. Czasami będą w stanie interweniować bez interwencji osoby dorosłej, a innym razem będą potrzebować pomocy osoby dorosłej. Zapewnij im bezpieczne sposoby zgłaszania dokuczania anonimowo lub poufnie. Kluczem do sukcesu jest przełamanie ciszy otaczającej zastraszanie poprzez zapewnienie osobom postronnym bezpiecznego zgłaszania rzeczy, których są świadkami.Jednym ze sposobów zapewnienia, że tak się stanie, jest poważne traktowanie wszystkich zgłoszeń o zastraszaniu.
Cel 4: Stwórz procedury dyscyplinujące i konsekwencje dla zastraszania
Dyscyplina i konsekwencje zastraszania powinny zawsze odpowiadać powadze problemu. Powinny być również zaprojektowane tak, aby zachowanie się nie powtórzyło. Na koniec należy stworzyć programy dyscyplinujące, aby dzieci były mniej skłonne do powtórzenia tego zachowania lub ryzykowały poważniejszymi konsekwencjami następnym razem.
Cel nr 5: Zastąp szkolnych obserwatorów „społecznością uczciwych”
Tworzenie społeczności upstander polega na przyjmowaniu uczniów, którzy często są jedynie świadkami zastraszania i rozwijania grupy reagujących. Innymi słowy, wspieraj przywództwo u tych uczniów, które zachęci ich do zrobienia czegoś z zastraszaniem, a nie tylko przyglądania się. Jednym ze sposobów na to jest umożliwienie im zmiany klimatu w szkole.
Cel nr 6: Upewnij się, że nauczyciele i administratorzy są zaangażowani w przeciwdziałanie nękaniu
Pamiętaj, że uczniowie zwracają szczególną uwagę na reakcje nauczycieli i administratorów. A jeśli zauważą, że nie traktujesz dokuczania poważnie lub nie reagujesz od razu, założą, że zastraszanie to problem, którym nie chcesz się przejmować. Może to być szkodliwe dla programów zapobiegania nękaniu w Twojej szkole, ponieważ dręczyciele poczują się wzmocnione, a ofiary poczują, że nikogo to nie obchodzi. W rezultacie często milczą o prześladowaniu, którego doświadczają.
Cel nr 7: Włączenie do programu nauczania przesłań przeciwdziałających nękaniu
Na początku roku rzuć wyzwanie nauczycielom, aby przejrzeli swój program nauczania i poszukali sposobów na włączenie przesłania przeciwdziałającego nękaniu do swoich regularnych planów lekcji. Nagradzaj nauczycieli za kreatywność i nieszablonowe myślenie. Istnieje wiele sposobów na włączenie komunikatów przeciwdziałających nękaniu, w tym skecze, artykuły, projekty projektowe i dyskusje w klasie.
Cel nr 8: Upewnij się, że zachowanie nauczyciela odpowiada podstawowym wartościom szkoły
Aby zapobiegać nękaniu, budować szacunek i rozwijać integrację, pracownicy muszą być gotowi zobowiązać się do dopasowania swoich słów i czynów. Pomaga to uczniom nauczyć się ufać temu, co się mówi. W konsekwencji, jeśli członkowie personelu mają kliki, nękają się nawzajem lub, co gorsza, nauczyciele nękają uczniów, nie buduje to zaufania wśród uczniów i tworzy wrogie środowisko. Pamiętaj, uczniowie obserwują i modelują dorosłych wokół nich. Upewnij się, że Twoja szkoła modeluje odpowiednie zachowanie.
Cel nr 9: Rozwijaj partnerstwa z rodzicami
Ważne jest, aby poinformować rodziców o działaniach Twojej szkoły w zakresie przeciwdziałania zastraszaniu. Daje to poczucie komfortu nie tylko rodzicom potencjalnych ofiar, ale także wyraźnie komunikuje rodzicom potencjalnych prześladowców, że znęcanie się nie jest tolerowane. Upewnij się, że wiedzą, jakie są ich role jako partnerów w programie przeciwdziałania nękaniu. Kiedy masz wsparcie rodziców za programem, masz nadzieję, że będzie ono wspierane w domu i pomoże powstrzymać niektóre z prześladowań w szkole.
Cel nr 10: Rzuć wyzwanie uczniom, aby wznosili się na nowe poziomy zachowań
Programy szkolne i edukacja postaci mogą rzucić wyzwanie uczniom, aby wzbili się ponad ich strefy komfortu i zredukowali negatywne nastawienie. Pamiętaj, aby pielęgnować empatię i dobre obywatelstwo. I znajdź sposoby, aby zachęcić uczniów do łączenia się z innymi osobami spoza ich kręgu przyjaciół. Na przykład niektóre szkoły uznały, że dni „zmieszania” są przydatne, ponieważ zachęcają uczniów do siedzenia z innymi podczas lunchu. Kluczem jest zidentyfikowanie swoich liderów i upoważnienie ich do wyznaczania nowych standardów zachowania w szkole.
Rodzina
Pamiętaj, żadna szkoła nie jest odporna na zastraszanie. W rezultacie administratorzy i nauczyciele powinni być aktywni w opracowywaniu programów zapobiegania nękaniu. Często najlepszym miejscem do rozpoczęcia jest ustalenie zestawu celów dla programu, a następnie zbudowanie programu na tej podstawie.
:max_bytes(150000):strip_icc()/terrible-stomachache-974162440-91f13febacaf4f07ba5c55884c3bc3e6.jpg "Objawy zespołu Zollingera-Ellisona")
Discussion about this post