Przeszczep rogówki

Szczegóły procedury

Jak wykonuje się przeszczep rogówki?

Twój chirurg zaleci jedną z trzech opcji chirurgicznych przeszczepu rogówki. Wybrana przez chirurga metoda zależy od przyczyny uszkodzenia rogówki, stanu rogówki i Twoich unikalnych potrzeb. W niektórych przypadkach przeszczep rogówki może nie poprawić wzroku, a chirurg może odradzać operację.

Bez względu na rodzaj przeszczepu, który otrzymasz, twoja nowa rogówka będzie pochodzić od zmarłego dawcy narządów. Każda rogówka dawcy jest poddawana dokładnym testom, aby upewnić się, że jest bezpieczna do przeszczepu. Rogówka składa się z trzech warstw tkanki. Każda opcja chirurgiczna skupia się na określonej warstwie lub warstwach.

Keratoplastyka penetrująca

Keratoplastyka penetrująca nazywana jest również przeszczepem rogówki pełnej grubości. Nowoczesna wersja tej operacji, opracowana ponad 100 lat temu, każdego roku pomaga tysiącom ludzi. W tej procedurze chirurg używa małego okrągłego ostrza, aby usunąć całą środkową część uszkodzonej rogówki i zastąpić ją zdrowym kawałkiem rogówki dawcy o tym samym kształcie.

Głęboka keratoplastyka przednia płytkowa

Jeśli najbardziej wewnętrzna warstwa rogówki jest zdrowa, ale środkowa i zewnętrzna warstwa są uszkodzone, chirurg może wykonać przeszczep rogówki o niepełnej grubości. Ta procedura jest również znana jako głęboka przednia keratoplastyka blaszkowata. Podczas tej operacji chirurg usuwa środkową i zewnętrzną warstwę rogówki i zastępuje je zdrową tkanką rogówki.

Keratoplastyka śródbłonka

Ta procedura może pomóc, jeśli najgłębsza warstwa rogówki, śródbłonek, jest uszkodzona. Ta cienka warstwa tkanki śródbłonka nazywana jest błoną Descemeta. Chirurdzy wykonują dwa rodzaje operacji keratoplastyki śródbłonka:

• Descemet stripping automatyczna keratoplastyka śródbłonka (DSAEK)
• Keratoplastyka śródbłonka błony Descemet (DMEK)

Każdy zabieg usuwa uszkodzoną tkankę śródbłonka i zastępuje ją zdrową tkanką dawcy. W przeciwieństwie do innych procedur keratoplastyki, w przypadku procedur keratoplastyki śródbłonkowej potrzeba mniej szwów lub nie potrzeba ich wcale. Zamiast tego do utrzymania rogówki dawcy w odpowiedniej pozycji stosuje się pęcherzyk powietrza. Aby zwiększyć szansę na sukces, przez kilka dni po zabiegu należy ustawić się twarzą do góry, aby bańka mogła utrzymać tkankę rogówki na miejscu. Różnica między DSAEK a DMEK polega na grubości rogówki dawcy – DSAEK jest grubsza, a DMEK cieńsza. Chirurg zdecyduje, który rodzaj przeszczepu najlepiej pasuje do konkretnego stanu oka.

Co zwykle dzieje się przed operacją przeszczepu rogówki?

Twój lekarz i zespół anestezjologiczny przeanalizują Twoją historię medyczną, odpowiedzą na Twoje pytania i potwierdzą plan zabiegu. Zespół anestezjologiczny poda sedację lub znieczulenie ogólne (powodujące utratę przytomności), w zależności od stanu zdrowia i tego, co omówiliście z lekarzem. Lek znieczulający zostanie zastosowany do oka.

Sama operacja jest zabiegiem ambulatoryjnym (nie będziesz przebywać w szpitalu ani w ośrodku okulistycznym). Operacja trwa zwykle mniej niż 2 godziny.

Czego powinienem się spodziewać po przeszczepie rogówki?

Przez kilka pierwszych dni po zabiegu spodziewaj się, że twoje oko będzie zaczerwienione, podrażnione i wrażliwe na światło. Zazwyczaj ból można kontrolować za pomocą dostępnych bez recepty leków przeciwbólowych, które może zalecić chirurg. Po operacji oko zostanie pokryte opaską na oko. Opaskę na oko należy nosić podczas kąpieli i snu. Chirurg porozmawia również o czynnościach, których należy unikać, zwłaszcza czynnościach, które mogą spowodować bezpośrednie trafienie w oko. W przypadku przeszczepów śródbłonka należy przez kilka dni po zabiegu ustawić się twarzą do góry (na plecach).

Będziesz mieć wizytę kontrolną u swojego chirurga, zwykle w ciągu 24 do 48 godzin od operacji. On lub ona usunie opaskę na oko i sprawdzi, jak dobrze goi się twoje oko. Przepisane zostaną również krople do oczu i maści, które pomogą w gojeniu oka. Zwykle przepisywane krople do oczu i maści to zarówno antybiotyki (w celu zapobiegania infekcji), jak i kortykosteroidy (w celu zmniejszenia obrzęku, stanu zapalnego i zapobiegania odrzuceniu).

Szwy mogą wymagać usunięcia w zależności od rodzaju szwów i zastosowanej techniki chirurgicznej. Jeśli szwy muszą być usunięte, mogą nie być usuwane przez kilka miesięcy.

Chirurg zaleci noszenie okularów lub innych okularów ochronnych przez pewien czas, aby chronić oczy. Podczas regeneracji nie należy pocierać ani uciskać oczu. Tarcie może powodować uszkodzenia i utrudniać gojenie.