Przewodnik po diagnozowaniu i leczeniu depresji

Depresja to stan obniżonego nastroju i niechęci do aktywności. Sklasyfikowana jako zaburzenie psychiczne i behawioralne, depresja wpływa na myśli, zachowanie, motywację i uczucia danej osoby. W tym artykule opiszemy, jak lekarze diagnozują i leczą depresję.

Depresja może wymagać długotrwałego leczenia. Ale nie zniechęcaj się. Większość osób z depresją czuje się lepiej dzięki lekom, psychoterapii lub obu.

Zdiagnozuj depresję

Twój lekarz może ustalić diagnozę depresji na podstawie:

• Fizyczny egzamin. Twój lekarz może przeprowadzić badanie fizykalne i zadać pytania dotyczące twojego zdrowia. W niektórych przypadkach depresja może być powiązana z podstawowym problemem zdrowotnym.
• Testy laboratoryjne. Na przykład lekarz może wykonać badanie krwi zwane pełną morfologią krwi lub przetestować tarczycę, aby upewnić się, że działa prawidłowo.
• Ocena psychiatryczna. Twój specjalista ds. zdrowia psychicznego pyta o Twoje objawy, myśli, uczucia i wzorce zachowań. Możesz zostać poproszony o wypełnienie kwestionariusza, który pomoże odpowiedzieć na te pytania.
• Kryteria depresji.

Rodzaje depresji

Objawy spowodowane przez poważną depresję mogą się różnić w zależności od osoby. Aby wyjaśnić rodzaj depresji, którą masz, lekarz może dodać jedną lub więcej konkretnych cech, takich jak:

• Niespokojny niepokój — depresja z niezwykłym niepokojem lub obawą o możliwe zdarzenia lub utratę kontroli
• Funkcje mieszane — równoczesna depresja i mania, która obejmuje podwyższoną samoocenę, zbyt dużo mówienia i zwiększoną energię
• Cechy melancholijne — ciężka depresja z brakiem reakcji na coś, co kiedyś sprawiało przyjemność i wiązała się z wczesnym przebudzeniem, pogorszeniem nastroju rano, dużymi zmianami apetytu, poczuciem winy, pobudzeniem lub ospałością
• Nietypowe cechy — depresja, która obejmuje zdolność do chwilowego pocieszenia przez radosne wydarzenia, zwiększony apetyt, nadmierną potrzebę snu, wrażliwość na odrzucenie i uczucie ciężkości w rękach lub nogach
• Cechy psychotyczne — depresja, której towarzyszą urojenia lub halucynacje, które mogą obejmować nieadekwatność osobistą lub inne negatywne motywy
• Katatonia — depresja, która obejmuje aktywność ruchową, która obejmuje niekontrolowany i bezcelowy ruch lub stałą i nieelastyczną postawę
• Początek okołoporodowy — depresja występująca w czasie ciąży lub w tygodniach lub miesiącach po porodzie (po porodzie)
• Sezonowy wzór — depresja związana ze zmianami pór roku i zmniejszoną ekspozycją na światło słoneczne

Inne zaburzenia powodujące objawy depresji

Kilka innych zaburzeń, takich jak poniższe zaburzenia, powoduje depresję jako objaw. Ważne jest, aby postawić dokładną diagnozę, aby uzyskać odpowiednie leczenie.

• Zaburzenia dwubiegunowe I i II. Te zaburzenia nastroju obejmują wahania nastroju, które wahają się od wzlotów (mania) do upadków (depresja). Czasami trudno jest odróżnić chorobę afektywną dwubiegunową od depresji.
• Zaburzenie cyklotymiczne. Zaburzenie cyklotymiczne obejmuje wysoki nastrój i niski nastrój, które są łagodniejsze niż zaburzenia afektywne dwubiegunowe.
• Zaburzenie deregulacji nastroju. To zaburzenie nastroju u dzieci obejmuje przewlekłą i ciężką drażliwość i gniew z częstymi wybuchami skrajnego temperamentu. Zaburzenie to zwykle rozwija się w zaburzenie depresyjne lub zaburzenie lękowe w okresie nastoletnim lub w wieku dorosłym.
• Uporczywe zaburzenie depresyjne. Czasami nazywana dystymią, jest to mniej ciężka, ale bardziej przewlekła forma depresji. Uporczywe zaburzenie depresyjne może uniemożliwić normalne funkcjonowanie w codziennej rutynie i pełne życie.
• Przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne. Zaburzenie to obejmuje objawy depresji związane ze zmianami hormonalnymi, które zaczynają się tydzień przed i ustępują w ciągu kilku dni po wystąpieniu miesiączki i są minimalne lub ustępują po zakończeniu miesiączki.
• Inne zaburzenia depresyjne. Zażywanie narkotyków rekreacyjnych, niektórych przepisanych leków lub innych schorzeń może powodować depresję.

Leczenie depresji

Leki i psychoterapia są skuteczne w przypadku większości osób z depresją. Twój lekarz lub psychiatra może przepisać leki łagodzące objawy. Jednak wiele osób z depresją korzysta również z wizyty u psychiatry, psychologa lub innego specjalisty zdrowia psychicznego.

Jeśli masz ciężką depresję, możesz potrzebować pobytu w szpitalu lub uczestniczyć w programie leczenia ambulatoryjnego do czasu poprawy objawów.

Oto bliższe spojrzenie na opcje leczenia depresji.

Leki

Dostępnych jest wiele rodzajów leków przeciwdepresyjnych, w tym leki wymienione poniżej. Pamiętaj, aby omówić możliwe poważne skutki uboczne z lekarzem lub farmaceutą.

• Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Lekarze często zaczynają od przepisania SSRI. Leki te są uważane za bezpieczniejsze i generalnie powodują mniej uciążliwych skutków ubocznych niż inne rodzaje leków przeciwdepresyjnych. SSRI obejmują citalopram (Celexa), escitalopram (Lexapro), fluoksetynę (Prozac), paroksetynę (Paxil, Pexeva), sertralinę (Zoloft) i wilazodon (Viibryd).
• Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Przykłady SNRI obejmują duloksetynę (Cymbalta), wenlafaksynę (Effexor XR), deswenlafaksynę (Pristiq, Khedezla) i lewomilnacipran (Fetzima).
• Nietypowe leki przeciwdepresyjne. Te leki nie pasują do żadnej innej kategorii leków przeciwdepresyjnych. Leki te obejmują bupropion (Wellbutrin XL, Wellbutrin SR, Aplenzin, Forfivo XL), mirtazapinę (Remeron), nefazodon, trazodon i wortioksetynę (Trintellix).
• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Leki te – takie jak imipramina (Tofranil), nortryptylina (Pamelor), amitryptylina, doksepina, trimipramina (Surmontil), dezypramina (Norpramin) i protryptylina (Vivactil) – mogą być bardzo skuteczne, ale mają tendencję do powodowania bardziej poważnych skutków ubocznych niż nowsze leki przeciwdepresyjne. Tak więc tricykliczne na ogół nie są przepisywane, chyba że najpierw spróbowałeś SSRI bez poprawy.
• Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO). MAO – takie jak tranylcypromina (Parnate), fenelzyna (Nardil) i izokarboksazyd (Marplan) – mogą być przepisywane, zazwyczaj gdy inne leki nie działają, ponieważ mogą mieć poważne skutki uboczne. Stosowanie MAOI wymaga ścisłej diety ze względu na niebezpieczne (a nawet śmiertelne) interakcje z żywnością – taką jak niektóre sery, marynaty i wina – oraz z niektórymi lekami i suplementami ziołowymi. Selegilina (Emsam), nowszy MAOI, który przykleja się do skóry jako plaster, może powodować mniej działań niepożądanych niż inne MAOI. Te leki nie mogą być łączone z SSRI.
• Inne leki. Do środka przeciwdepresyjnego można dodać inne leki, aby wzmocnić działanie przeciwdepresyjne. Twój lekarz może zalecić połączenie dwóch leków przeciwdepresyjnych lub dodanie leków, takich jak stabilizatory nastroju lub leki przeciwpsychotyczne. Do krótkotrwałego stosowania można również dodać leki przeciwlękowe i pobudzające.

Znalezienie odpowiedniego leku

Jeśli członek rodziny dobrze zareagował na lek przeciwdepresyjny, może to być lek, który może ci pomóc. Lub możesz potrzebować wypróbować kilka leków lub kombinację leków, zanim znajdziesz lek, który działa. Ten proces wymaga cierpliwości, ponieważ niektóre leki potrzebują kilku tygodni lub dłużej, aby w pełni zadziałać, a skutki uboczne złagodzą w miarę dostosowywania się organizmu.

Odziedziczone cechy odgrywają rolę w tym, jak antydepresanty wpływają na Ciebie. W niektórych przypadkach, jeśli są dostępne, wyniki testów genetycznych (wykonanych na podstawie badania krwi) mogą dostarczyć wskazówek na temat reakcji organizmu na dany lek przeciwdepresyjny. Jednak inne zmienne poza genetyką mogą wpływać na twoją reakcję na leki.

Ryzyko nagłego zaprzestania przyjmowania leków

Nie należy przerywać przyjmowania leków przeciwdepresyjnych bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Leki przeciwdepresyjne nie są uważane za uzależniające, ale czasami może wystąpić uzależnienie fizyczne (które różni się od uzależnienia).

Nagłe przerwanie leczenia lub pominięcie kilku dawek leku może wywołać objawy podobne do odstawienia, a nagłe odstawienie może spowodować nagłe pogorszenie depresji. Współpracuj z lekarzem, aby stopniowo i bezpiecznie zmniejszać dawkę leku.

Leki przeciwdepresyjne a ciąża

Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, niektóre leki przeciwdepresyjne mogą stanowić zwiększone zagrożenie dla zdrowia nienarodzonego dziecka lub karmiącego dziecka. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli zajdziesz w ciążę lub planujesz zajść w ciążę.

Leki przeciwdepresyjne i zwiększone ryzyko samobójstwa

Większość leków przeciwdepresyjnych jest ogólnie bezpieczna, ale Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) wymaga, aby wszystkie leki przeciwdepresyjne zawierały ostrzeżenie o czarnej skrzynce. To najsurowsze ostrzeżenie dotyczące leków na receptę. W niektórych przypadkach dzieci, nastolatki i młodzi dorośli w wieku poniżej 25 lat mogą mieć nasilone myśli lub zachowania samobójcze podczas przyjmowania leków przeciwdepresyjnych, zwłaszcza w ciągu pierwszych kilku tygodni po rozpoczęciu leczenia lub po zmianie dawki leku.

Każdy, kto przyjmuje antydepresant, powinien być uważnie obserwowany pod kątem nasilenia depresji lub nietypowego zachowania, zwłaszcza w przypadku rozpoczęcia nowego leku lub zmiany dawki leku. Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, ma myśli samobójcze podczas przyjmowania leku przeciwdepresyjnego, natychmiast skontaktuj się z lekarzem lub wezwij pomoc w nagłych wypadkach.

Należy pamiętać, że leki przeciwdepresyjne na dłuższą metę zmniejszają ryzyko samobójstwa poprzez poprawę nastroju.

Psychoterapia

Psychoterapia to ogólne określenie leczenia depresji poprzez rozmowę o swoim stanie i związanych z nim problemach ze specjalistą ds. zdrowia psychicznego. Psychoterapia jest również znana jako terapia rozmowa lub terapia psychologiczna.

W przypadku depresji skuteczne mogą być różne rodzaje psychoterapii, takie jak terapia poznawczo-behawioralna lub terapia interpersonalna. Twój specjalista ds. zdrowia psychicznego może również zalecić inne rodzaje terapii. Psychoterapia może Ci pomóc:

• Dostosuj się do kryzysu lub innej aktualnej trudności
• Zidentyfikuj negatywne przekonania i zachowania i zastąp je zdrowymi, pozytywnymi przekonaniami i zachowaniami
• Eksploruj relacje i doświadczenia oraz rozwijaj pozytywne interakcje z innymi ludźmi
• Znajdź lepsze sposoby radzenia sobie i rozwiązywania problemów
• Zidentyfikuj problemy, które przyczyniają się do Twojej depresji i zmień zachowania, które ją pogarszają
• Odzyskaj poczucie satysfakcji i kontroli w swoim życiu oraz pomóż złagodzić objawy depresji, takie jak beznadziejność i złość
• Naucz się wyznaczać realistyczne cele swojego życia
• Rozwijaj umiejętność tolerowania i akceptowania cierpienia za pomocą zdrowszych zachowań

Metody alternatywne

Dostępne są metody alternatywne do bezpośrednich sesji biurowych, które mogą być skuteczną opcją dla niektórych osób. Na przykład terapię można prowadzić jako program komputerowy, sesje online lub korzystając z filmów lub zeszytów ćwiczeń. Programy mogą być prowadzone przez terapeutę lub być częściowo lub całkowicie niezależne.

Zanim wybierzesz jedną z tych opcji, przedyskutuj te metody ze swoim terapeutą, aby ustalić, czy są one dla Ciebie pomocne. Zapytaj swojego terapeutę o zaufane źródło lub program. Niektóre programy mogą nie być objęte ubezpieczeniem, a nie wszyscy programiści i terapeuci internetowi mają odpowiednie uprawnienia lub przeszkolenie.

Smartfony i tablety, które oferują mobilne aplikacje zdrowotne, takie jak wsparcie i ogólna edukacja na temat depresji, nie zastępują wizyty u lekarza lub terapeuty.

Leczenie szpitalne i leczenie stacjonarne

U niektórych osób depresja jest tak ciężka, że ​​konieczny jest pobyt w szpitalu. Musisz pozostać w szpitalu, jeśli nie możesz odpowiednio zadbać o siebie lub gdy istnieje bezpośrednie niebezpieczeństwo zranienia siebie lub kogoś innego. Leczenie psychiatryczne w szpitalu może pomóc zachować spokój i bezpieczeństwo do czasu poprawy nastroju.

Niektórym osobom może pomóc również częściowa hospitalizacja lub programy leczenia dziennego. Programy te zapewniają wsparcie ambulatoryjne i porady potrzebne do opanowania objawów.

Inne opcje leczenia

Dla niektórych osób mogą być sugerowane inne metody, czasami nazywane terapiami stymulacji mózgu:

• Terapia elektrowstrząsowa (ECT). W EW prądy elektryczne przechodzą przez mózg, aby wpływać na funkcję i działanie neuroprzekaźników w mózgu, aby złagodzić depresję. ECT jest zwykle stosowane u osób, którym nie polepszają się leki, nie mogą przyjmować leków przeciwdepresyjnych ze względów zdrowotnych lub mają wysokie ryzyko samobójstwa.
• Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS). TMS może być opcją dla osób, które nie zareagowały na leki przeciwdepresyjne. Podczas TMS cewka terapeutyczna umieszczona na skórze głowy wysyła krótkie impulsy magnetyczne, które stymulują komórki nerwowe w mózgu, które biorą udział w regulacji nastroju i depresji.