Myślenie wzrokowe i autyzm

Wiele osób z autyzmem myśli i uczy się wzrokowo. Specjaliści od autyzmu zdecydowanie zalecają używanie narzędzi wizualnych, aby pomóc dzieciom i dorosłym z autyzmem uczyć się lepiej i skuteczniej funkcjonować w codziennym życiu.

Chociaż nie każda osoba z autyzmem jest w rzeczywistości wzrokowym uczniem, nie ma wątpliwości, że pomoce wizualne, manipulacje, karty obrazkowe, modele wideo i powiązane narzędzia mogą być bardzo pomocne dla osób z autyzmem. Co więcej, większość takich narzędzi jest stosunkowo łatwa do znalezienia i/lub wykonania i jest dość niedroga.

Historia wizualnego myślenia w autyzmie

Pomysł, że ludzie z autyzmem są myślicielami wizualnymi, stał się szerzej znany dzięki pismom Temple Grandin, wybitnego inżyniera i samoobrony z autyzmem. Kiedy w 1995 roku ukazała się książka Grandina Thinking in Pictures, miała ona znaczący wpływ na to, jak profesjonaliści myśleli o autyzmie i uczeniu się.

Grandin wyjaśniła, że ​​„myśli obrazami”, a nie słowami. To sprawia, że ​​niektóre zadania, takie jak rozmowa, są trudniejsze, ale znacznie ułatwiają inne zadania, takie jak inżynieria.

W latach 60. teoretyk edukacji Howard Gardner przedstawił swoją teorię inteligencji wielorakich; wśród 12 rodzajów inteligencji wymienił inteligencję wizualną/przestrzenną.

Inteligencja wizualna/przestrzenna odnosi się do oceny przestrzennej i zdolności wizualizacji okiem umysłu. Używamy inteligencji wizualnej, gdy poruszamy się w przestrzeni, układamy puzzle, zapamiętujemy mapy i wyobrażamy sobie układ pomieszczenia.

Osoby z autyzmem są często myślicielami wizualnymi; z pewnością wielu jest bardzo dobrych w układaniu puzzli, porządkowaniu przedmiotów i zapamiętywaniu tras. Dlatego logiczne, choć nie do końca trafne, jest stwierdzenie, że „osoby z autyzmem to wzrokowcy”.

Dlaczego wizualne narzędzia do nauczania są skuteczne

Badania sugerują, że osoby z autyzmem uczą się na wiele różnych sposobów. W rzeczywistości co najmniej jedno badanie wykazało, że dzieci z autyzmem mają słabe zdolności wzrokowe/przestrzenne w porównaniu z rówieśnikami. W innym badaniu „nie znaleziono dowodów na wyróżniający się wizualny styl uczenia się”. Jak wszyscy inni, wydaje się, że osoby z autyzmem mają różne rodzaje inteligencji i style uczenia się.

Istnieją jednak doskonałe powody, aby używać wizualizacji jako narzędzi nauczania i drogowskazów dla osób uczących się z autyzmem. To samo dotyczy filmów, praktycznych manipulacji i narzędzi dydaktycznych. Dlatego.

Praktycznie każdy z autyzmem ma problemy z językiem mówionym. Niektórzy w ogóle nie posługują się językiem mówionym, podczas gdy większość może używać języka mówionego, ale ma trudności z szybkim tłumaczeniem mówionych słów na znaczenie.

Jest to jeden z powodów, dla których nawet uczniom o wysokich umiejętnościach językowych może być trudno lub niemożliwie skutecznie funkcjonować w typowej klasie bez wsparcia.

Wizualizacje ułatwiają uczniom i dorosłym z autyzmem zrozumienie tego, co jest mówione lub nauczane, bez konieczności szybkiego rozumienia wypowiadanych słów. Narzędzia wizualne mogą również pozwolić osobom o bardzo ograniczonych umiejętnościach językowych na komunikowanie się z innymi.

Osoby z autyzmem zazwyczaj myślą całkiem dosłownie. W niektórych przypadkach może to bardzo utrudniać zrozumienie abstrakcyjnych pojęć. Nawet słowa takie jak góra, dół, pod i nad mogą być trudne, podobnie jak wyrażenia takie jak „po prawej” lub „w przyszłym tygodniu”. Wizualizacje mogą sprawić, że wszystkie te koncepcje staną się natychmiast zrozumiałe.

Osoby z autyzmem na ogół wolą rutyny niż spontaniczne zmiany w harmonogramach. Większość szkół i miejsc pracy jest zrutynizowana, ale procedury mogą nie być oczywiste. Na przykład zajęcia na siłowni mogą odbywać się we wtorki o 9:00 i czwartki o 2:00. Harmonogramy wizualne mogą ułatwić przewidywanie i przestrzeganie procedur.

Niewiele osób z autyzmem potrafi naśladować zachowania osób wokół nich. W rezultacie mogą nie być świadomi „niepisanych zasad” lub oczekiwań behawioralnych w ich różnych środowiskach. Narzędzia wizualne, od opowieści społecznościowych po grafikę, mogą pomóc w przekazywaniu ważnych informacji, takich jak „zachowaj spokój na korytarzu”, „usiądź, gdy wejdziesz” i tak dalej.

Niektóre umiejętności wykonawcze, takie jak mówienie i wykorzystywanie czasu oraz organizowanie materiałów szkolnych, mogą być wyjątkowo trudne dla osób z autyzmem. Narzędzia wizualne, takie jak wizualne liczniki czasu i kodowanie kolorami, mogą mieć znaczenie.

Narzędzia do wizualnego myślenia w szkole i życiu codziennym

Wzrokowcy to także wiele osób, które nie mają autyzmu. Kiedy nauczyciel, pracodawca lub podmiot społeczności używa narzędzi wizualnych, ułatwiają one życie wszystkim wizualnym uczniom. Niektóre narzędzia wizualne są dość drogie. Zdecydowana większość jest jednak albo tania, albo bezpłatna.

Narzędzia do myślenia wizualnego są coraz łatwiejsze do znalezienia w Internecie iw postaci oprogramowania. Interaktywne mapy, narzędzia do „mapowania myśli” i narzędzia do wizualizacji informacji są częścią krajobrazu. Ułatwia to „normalizację” ich stosowania u osób ze spektrum autyzmu.

Harmonogramy wizualne

W swojej najprostszej formie harmonogramy wizualne to tablice, na których można umieścić piktogramy. Zazwyczaj piktogramy wskazują określone czynności, takie jak lunch, przerwa, autobus itp. Harmonogramy mogą obejmować określone godziny lub nie. Wielu nauczycieli, nawet tych, którzy nie uczą dzieci z autyzmem, używa harmonogramów wizualnych, aby pomóc młodym uczniom zorientować się w planie dnia.

Dla osób z autyzmem o wyższych umiejętnościach dostępnych jest mnóstwo narzędzi do planowania wizualnego. Większość z nich jest przeznaczona dla kierowników projektów, ale mogą z nich korzystać nauczyciele lub pracodawcy. Harmonogramy wizualne obejmują kalendarze, osie czasu i rozkłady jazdy. Istnieją również umiejętności interaktywnego i cyfrowego zarządzania czasem, od interaktywnych kalendarzy online po internetowe wykresy Gantta.

Historie społeczne

Historie społeczne to narzędzia, które dostarczają informacji wizualnych na różne tematy, takie jak oczekiwane zachowanie, planowane wydarzenie, radzenie sobie z uczuciami i inne. Stworzone przez terapeutkę Carol Grey, zawierają zazwyczaj zdjęcia i prosty język do wyjaśnienia, podglądu lub przepisania zachowania.

Przykłady obejmują historie społeczne, które można wykorzystać przed wizytą u dentysty, strzyżeniem, podróżą autobusem lub wizytą u krewnego. Mogą być również wykorzystywane do przygotowania dziecka do interakcji w nieuporządkowanych miejscach, takich jak place zabaw.

Zegary wizualne

Pojęcie czasu, zwłaszcza upływającego, może być bardzo trudne dla wielu osób ze spektrum autyzmu. Nawet ludzie, którzy potrafią korzystać z harmonogramów i kalendarzy, mogą mieć trudności z „odczuciem” upływu 10 minut lub naprawdę zrozumieć, co oznacza „masz godzinę, aby to skończyć”.

Zegary wizualne mogą być świetnym narzędziem pomagającym zarówno dzieciom, jak i dorosłym obserwować i reagować na upływ czasu. Najprostszymi takimi narzędziami są oczywiście klepsydry, które są dostępne w wielu różnych rozmiarach, aby śledzić różne przedziały czasu.

Inną opcją jest „Timer”, proste urządzenie zasilane bateryjnie, które ułatwia obserwację upływu czasu w ciągu godziny.

Karty obrazkowe

Karty obrazkowe zostały po raz pierwszy użyte dla dzieci z autyzmem, aby zastąpić język mówiony. Proste piktogramy pozwalały dzieciom odpowiadać na pytania lub prosić o przedmioty bez wypowiadania słów. Z biegiem czasu komunikacja wizualna przekształciła się w narzędzia cyfrowe, takie jak Dynovox, drogie, ale bardzo przydatne urządzenie z dużą kolekcją cyfrowych obrazów do wyboru.

Obecnie, chociaż nadal możliwe jest (a w niektórych przypadkach pożądane) korzystanie z fizycznych kart, większość osób niewerbalnych korzysta z aplikacji na iPada, takich jak Boardmaker, które są stosunkowo niedrogie i niezwykle wszechstronne.

Nauczanie w oparciu o wideo

Podobnie jak statyczne obrazy, filmy mogą przekazywać koncepcje, w których słowa mogą być nieskuteczne. Wiele małych dzieci z autyzmem zaczyna uczyć się języka z telewizji i filmów, a także zwrotów echa. W wielu przypadkach uczą się właściwie używać tych fraz, zanim przejdą do bardziej typowych wzorców mowy.

Wiele osób z autyzmem uczy się również lepiej treści prezentowanych wizualnie niż ustnie, więc filmy edukacyjne mogą być skutecznym narzędziem nauczania dla uczniów i pracowników na temat spektrum autyzmu. Oto kilka wielkich zalet korzystania z wideo jako narzędzia nauczania:

• Można go odtwarzać wielokrotnie, umożliwiając uczniom internalizację treści, które w przeciwnym razie mogłyby przelecieć.
• Może łączyć treści wizualne i werbalne, ułatwiając uczniowi kojarzenie słów z obrazami.
• Może angażować emocjonalnie; wiele osób z autyzmem ma silne przywiązania emocjonalne do ulubionych postaci.

Modelowanie wideo

Modelowanie wideo jest zwykle wykorzystywane do uczenia oczekiwanych lub preferowanych zachowań i umiejętności społecznych. Istnieją dwie formy modelowania wideo. Jeden dosłownie modeluje pożądane zachowania lub umiejętności za pomocą aktorów, a drugi polega na nagrywaniu osoby z autyzmem, aby mogła obserwować i oceniać własne zachowania.

Wartością modelowania wideo jest po części umiejętność pokazania, a nie mówienia o kluczowych oczekiwaniach społecznych, takich jak rozpoznawanie mimiki twarzy i mowy ciała. Na przykład:

• Wiele dzieci z autyzmem ma trudności z rozpoznawaniem smutku, niepokoju i innych emocji u innej osoby. Nie oznacza to, że dziecku z autyzmem brakuje empatii. Raczej nie są w stanie zauważyć, że wymagana jest empatia. Modele wideo są bardziej realistyczne niż statyczne „smutne” obrazy i mogą pomóc dzieciom rozpoznać, co czuje druga osoba.
• Starsze osoby z autyzmem mogą mieć trudności z „czytaniem” mowy ciała, przez co nie są świadome sygnałów sugerujących, że są niemile widziane lub mile widziane w otoczeniu społecznym. Mogą również przeoczyć oznaki, że ktoś jest romantycznie zainteresowany lub niezainteresowany. Modelowanie wideo może pomóc wypełnić tę lukę.
• Większość osób z autyzmem ma trudności ze zrozumieniem niepisanych reguł społecznych, które dominują w wielu sytuacjach. W rezultacie mogą mówić za dużo lub za mało, zbliżać się do innej osoby, mówić za głośno lub w inny sposób popełniać błędy społeczne. Modele wideo mogą pokazać i powiedzieć uczniom, jak zarządzać swoim zachowaniem, aby było bliższe oczekiwanym normom.

Podgląd wideo

Zapowiedzi wideo są podobne do statycznych historii społecznościowych. Zapewniają dosłowny podgląd tego, czego osoba z autyzmem będzie doświadczać w nowym miejscu lub sytuacji. Wiele organizacji społecznych, takich jak muzea i ogrody zoologiczne, korzysta z podglądów wideo, aby pomóc grupom szkolnym przygotować się do wizyt.

Zapewniają one odwiedzającym (w tym osobom z autyzmem) bardzo dobre wyczucie tego, co się stanie po ich przybyciu i czego mogą się spodziewać podczas wizyty. Zmniejsza to niepokój, co z kolei ułatwia odwiedzającym zaangażowanie się, naukę i czerpanie radości z wizyty.

Narzędzia do myślenia wizualnego należą do najskuteczniejszych i najtańszych zasobów dostępnych dla osób z autyzmem i są całkowicie wolne od ryzyka. Jeśli uważasz, że Ty lub Twoje dziecko moglibyście skorzystać z ich używania, nie ma nic do stracenia i wszystko, co można na tym zyskać.

Co więcej, większość dostępnych obecnie narzędzi wizualnych jest używana przez wielu rówieśników, którzy nie mają autyzmu, dzięki czemu narzędzia wizualnego myślenia są dyskretne i użyteczne.